«Την μεθέορτον πιστοί και τελευταίαν εορτήν, εορτάσωμεν φαιδρώς, αυτή εστί Πεντηκοστή, επαγγελίας συμπλήρωσις και προθεσμία»
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Τα Εωθινά Ευαγγέλια, που διαβάζονται στον Όρθρο κάθε Κυριακής, αναφέρονται στις εμφανίσεις του Αναστημένου Ιησού. Ο Κύριος μετά την Ανάσταση Του, φανερώθηκε στους μαθητές Του, στους οποίους παρήγγειλε να μείνουν μέσα στην Ιερουσαλήμ «εως ου ενδύσωνται την εξ’ ύψους δύναμιν». Είχαν λάβει αρκετές διδαχές και είχαν αποκτήσει πολλές εμπειρίες πλάι στον Μεγάλο Διδάσκαλο, αλλά δεν ήσαν ακόμη έτοιμοι να αναλάβουν το έργο, στο οποίο τους είχε προορίσει. Χρειαζόταν και η Φωτοχυσία του Παναγίου Πνεύματος. Την ημέρα της Αγίας Πεντηκοστής εκπληρώθηκε η υπόσχεση του Κυρίου. Οι μαθητές, σύμφωνα με την ιερή διήγηση, ήσαν προσευχόμενοι και «προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν τη προσευχή και τη δεήσει συν γυναιξί και Μαρία τη μητρί του Ιησού και συν τοις αδελφοίς αυτού» (Πράξ. 1, 14).
«Και καθώς συμπληρωνόταν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν όλοι οι πιστοί ομόψυχοι, συγκεντρωμένοι στο ίδιο μέρος. Και έξαφνα ακούστηκε από τον Ουρανό ένας ήχος, σαν βοή ορμητικού ανέμου, και εγέμισε το μέρος (Υπερώο), όπου ήσαν συνηγμένοι. Και παρουσιάστηκαν τότε σε αυτούς πύρινες γλώσσες, να διαμοιράζονται στο καθένα και να μένει πάνω του. Με τον τρόπο αυτό επλήσθησαν όλοι Πνεύματος Αγίου, και άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες, και να κηρύσσουν υψηλές αλήθειες, όπως τους φώτιζε το Άγιο Πνεύμα και τους έδινε την αναγκαία δύναμη» (Πρξ. 2, 1 ἑξ.).
Οι Μαθητές του Χριστού έχουν διδαχθεί από τον Κύριο, έχουν γίνει αυτόπτες των θαυμάτων Του, έχουν κατανοήσει τη σταυρική Του θυσία ως αγάπη του Τριαδικού Θεού υπέρ της σωτηρίας της ανθρωπότητας και ήδη λαμβάνουν την επικύρωση του Αγίου Πνεύματος, την «Σφραγίδα της Θείας Δωρεάς», που θα τους προσδώσει το αναγκαίο κύρος προκειμένου να εξέλθουν προς τα Έθνη. Δεν αναλαμβάνει το μεγάλο αυτό έργο ο κάθε αυτόκλητος ή ακόμη και δημόκλητος. Οι κοσμικές γνώσεις και οι όποιες άλλες δεξιότητες είναι χρήσιμες, αλλά είναι από μόνες τους ανυπόστατες, χωρίς αξία. Η ενδεχόμενη ανθρώπινη κλίση χρειάζεται την Κλήση του Ουρανού. Και το όποιο ξεκίνημα προαπαιτεί το Χρίσμα του Αγίου Πνεύματος, με τη διαδικασία που ορίζει η Εκκλησία.
Με τη Φωτοχυσία και Πνευματοχυσία της Πεντηκοστής ιδρύεται η Εκκλησία, η Οποία ενσαρκώνει εφεξής Αυτή την υπέρτατη Δωρεά και τη μεταδίδει στους πιστούς δια των ιερών Μυστηρίων και στους Κληρικούς με τη Χειροτονία, η οποία και τους καθιστά έγκυρους Λειτουργούς και Ποιμένες του λαού του Θεού. Και όπως συνέβη με τους Μαθητές του Κυρίου, έτσι και οι λειτουργοί της Εκκλησίας καθίστανται ικανοί, γενναίοι και ατρόμητοι κήρυκες των θείων αληθειών. Οι κοσμικοί της τότε εποχής εξέλαβαν τους Αποστόλους ως «μεθυσμένους» (Πρξ. 2, 15), αδυνατώντας να κατανοήσουν την αλλοίωση που επιφέρει η «Θεία Χάρις, η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύσουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα». Θαυμαστές και «υπέρ λόγον» είναι οι θεϊκές αλλοιώσεις!
Αδελφοί μου αγαπητοί,
Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έφερε ανέκφραστη χαρά, φρόνημα αγωνιστικό, διάθεση ιεραποστολής, συναδέλφωση και ομόνοια, με την πλήρη συναίσθηση ότι είμαστε εφεξής «Σώμα Χριστού», «αλλήλων μέλη», με κεφαλή τον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Κύριο. Η παρουσία του Θεού χαροποιεί και ενοποιεί τους ανθρώπους. Οι έριδες, οι αντιζηλίες, οι διχόνοιες και οι φατριασμοί, χωρίζουν τους ανθρώπους και δεν αφήνουν τόπο για το Πανάγιο Πνεύμα. Η σκληρότητα προς τους αδελφούς μας δεν επιτρέπει στον Χριστό να ενεργήσει στην ψυχή, να μας ευλογήσει, να μας ηρεμήσει και να μας χαριτώσει. Χριστοφόροι, Πνευματοφόροι και όντως χαριτωμένοι μπορούμε να προχωρήσουμε στην εδώ ζωή, ελπίζοντας στη συμμετοχή μας στη Βασιλεία Του, αφού άλλωστε η ζωή μας είναι τόσο σύντομη, κυριολεκτικά εφήμερη. Γίνεται όμως όμορφη, ειρηνική, γόνιμη, χαρούμενη και ευλογημένη, με την πνοή του Παναγίου Πνεύματος ως τα έγκατα της ύπαρξής μας. Η σημερινή Αγία ημέρα ας μας οδηγήσει στις ευλογημένες επιλογές μας.
«Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η κοινωνία
του Αγίου Πνεύματος ειη μετά πάντων υμών»
Ο Μητροπολίτης σας
† Ο Νικαίας Αλέξιος