Αν ξέραμε τι ωφέλεια έχουμε από τις αρρώστιες, δε θα θέλαμε να γίνουμε καλά, θα θέλαμε να υπομείνουμε, για να πάρουμε μία καλύτερη θέση στον παράδεισο και δε θα παρακαλούσαμε να κάνει προσευχή ο παπα-Στέφανος να γίνουμε καλά (γέλια). Γιατί παπα-Στέφανε μου τόκανες αυτό; Αφού ήξερες παπα-Στέφανε; Γιατί μου τόκανες αυτό; Ας μούλεγες καλά-καλά και ας μην έκανες προσευχή. Γιατί παπα-Στέφανε; (Γελούσε).
– Γέροντα τα αντιβιοτικά κάνουν ζημιά στον άνθρωπο. Αυτή τη φορά, αναγκαστήκαμε να δώσουμε στην κόρη μου (2 χρονών) αντιβίωση. Κάποιοι στο σχολείο της γυναίκας μου πήγαν στον ομοιοπαθητικό και μ’ ένα χαπάκι μικρό την πέρασαν. Μας λένε μήπως θα έπρεπε από την αρχή ν’ αρχίσουμε το παιδί με ομοιοπαθητική.
Δύο καλογέρια του παπά-Σ. κάνουν ομοιοπαθητική. Ακούσαμε, δεν ξέρουμε αν είναι έτσι, ότι ο π. Πορφύριος είπε ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, την πρώτη δόση που δίνουν, δεν την παρασκευάζουν στην Ελλάδα αλλά τη φέρνουν από την Ολλανδία, όπου τη διαβάζουν σε ειδική τελετή. Δηλαδή μαγείες.
– Κοίταξε, για το βελονισμό υπάρχουν δύο σχολές. Η μία είναι καθαρώς ΣΑΤΑΝΙΚΗ. Η άλλη τι κάνει; Με πονάει το δάχτυλο. Ξέρει αυτός που περνάν τα νεύρα, βάζει τη βελόνα, καταστρέφει το νεύρο, σταματάει ο πόνος. Ναι αλλά το ‘κανε καλά; διόρθωσε την αίτια; Μετά θα πούμε με πονάει και το άλλο το χέρι, θα το νεκρώσει και εκείνο το νεύρο, μετά το άλλο, το άλλο, τι θα γίνει στο τέλος;
Η ομοιοπαθητική είναι μπλεγμένη. Έχουν μπλεχτεί πολλοί σ’ αύτη την ιστορία, και έχουν ανακατέψει πολλά, θα πάρεις ένα φάρμακο, σου λένε, στην αρχή θα γίνεις χειρότερα, αλλά μετά θα σου περάσει. Σε πονάει ας πούμε το μάγουλο. Σου δίνει ο άλλος ένα δυνατό χαστούκι, πονάει περισσότερο, ώστε η προηγούμενη κατάσταση, σου φαίνεται… αστεία και την υπομένεις άνετα.
Μετά είναι κι άλλοι που είναι άρρωστοι μόνο στο λογισμό. Πάει στο γιατρό. Φύγε, δεν έχεις τίποτα. Ξαναπάει. Φύγε δεν έχεις τίποτα. Πάει στον ομοιοπαθητικό, αυτός ξέρει ότι δεν έχει τίποτα, δεν του το λέει, του δίνει εκεί μια σκόνη για το λογισμό, να του περάσει. Έγινα καλά, λέει.
– Ε, κι αυτό γέροντα είναι καλό, του διόρθωσε το λογισμό.
– Βρε παιδί μου, αυτό είναι απάτη! Του φουσκώνει και τον εγωισμό, θα σκεφτεί μετά. Είδες; καλά έλεγα εγώ. Δεν ξέραν οι γιατροί.
Μετά είναι και άλλοι που δεν μπορούν να βολευτούν αλλού και πάνε στην ομοιοπαθητική και βρίσκουν…μια απασχόληση.
Είναι μπερδεμένο το πράγμα. Μπλέκονται διάφοροι, δεν μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη.
Μετά τα απορρίπτουν όλα τ’ αλλά… αυτό δεν είναι σωστό! Αν ο άλλος έχει πυρετό 40 C τι θα κάνεις; Αφού το φάρμακο της ιατρικής κάνει τη δουλειά του, ρίχνει τον πυρετό.
Μου κάνει εντύπωση με τον Ιπποκράτη, που βρήκε τόσα πράγματα, τόσες παρατηρήσεις, τόσες θεραπείες. Αυτό δεν ήταν τυχαίο,… είναι θείος φωτισμός. Ο άλλος από τη μούχλα έφτιαξε την πενικιλίνη. Ένα γεροντάκι στο μοναστήρι το είχε παρατηρήσει αυτό και μού είπε να τρώω μουχλιασμένο ψωμί, βοηθούσε, αλλά… πόσο ψωμί μπορεί να φας; Ενώ ό άλλος έκανε το φάρμακο από τη μούχλα και έσωσε τόσους ανθρώπους. Δεν είναι για πέταμα αυτό! ( Ο γέροντας υποπτευόταν ότι έχει φυματίωση.)
Εγώ θα παραδεχόμουν κάποιον βοτανολόγο, επιστήμονα. Να κάποιος έγραψε ένα βιβλίο 100 βότανα 1000 θεραπείες.
– Ο ΜΠΑΖΑΙΟΣ γέροντα!!
– Βλέπεις εκεί βότανα που τα τσαλαπατάμε και γιατρεύουν ένα σωρό περιπτώσεις.
Ήρθε εδώ κάποιος, δε θέλω να πω όνομα, γιατρός, έγραφε ένα βιβλίο, είναι και ευσεβής. Του λέω• Η μέντα βοηθάει πολύ στο άσθμα. Δεν ξέρω, μου λέει. Βρε, του λέω, εσύ γιατρός και λες δεν ξέρω;… Βλέπεις και αυτοί δεν πάνε με καλό σκοπό, πάνε να τα κάνουν στην άκρη τα βότανα, να υπάρχουν μόνο τα φάρμακα. Εδώ στις τροφές βάζουν τόσα και τόσα και στα φάρμακα θα διστάσουν;
Αν ήταν κάποιος επιστήμονας βοτανολόγος θα τον παραδεχόμουν. Βλέπεις οι Γερμανοί ‘βαλαν τη μέντα σε φακελάκια τώρα και την πουλάνε.
Υπάρχουν και πολλοί απατεώνες. Άλλος, λέει, καταλαβαίνει ΟΛΕΣ τις αρρώστιες από τα μάτια, καλά μερικά περιστατικά έχουν σχέση, αλλά πως θα καταλάβει την καρδιά από το μάτι; Άλλος, λέει, από το αυτί γιατρεύει όλες τις αρρώστιες. Βάζει κάτι βελόνες εκεί… χαζομάρες. Αυτοί είναι απατεώνες. θέλει διάκριση το πράγμα.
– Δηλαδή γέροντα να μην κάνουμε ομοιοπαθητικές στο παιδί;
– Όχι δεν είναι πράγμα να του έχεις εμπιστοσύνη.
– Ο π. Σ. που έχει μερικά καλογέρια γιατρούς τα στέλνει να μάθουν ομοιοπαθητική.
Ο γέροντας κούνησε το κεφάλι και δε μίλησε.
– Ο ίδιος ο π. Σ. έκανε θεραπεία με ομοιοπαθητική και ενώ ήταν πολύ άσχημα, έγινε στο τέλος καλά.
Ο γέροντας κούνησε πικραμένος το κεφάλι του αρνητικά και στο τέλος ρώτησε.
– Από τι έγινε καλά ο π. Σ.; από την ομοιοπαθητική; (υπονοώντας ίσως ότι οι προσευχές τον θεράπευσαν).
Απόσπασμα από το βιβλίο: Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Αθανασίου Ροκοβαλή