Κάποιος από τους πατέρες διηγήθηκε ότι στα Κελλία ήταν ένας γέροντας φιλόπονος που φορούσε ψάθινα. Αυτός πήγε κάποτε στον αββά Αμμωνά. Όταν ο γέροντας τον είδε να φορά ρούχο ψάθινο, του είπε: «Αυτό δεν σε ωφελεί καθόλου» (1).
Εκείνος ρώτησε τον γέροντα: «Πάτερ, με ενοχλούν τρεις λογισμοί: ή να περιπλανιέμαι άστεγος στις ερημιές ή να πάω σε ξένο μέρος όπου κανένας δεν με γνωρίζει, ή να κλειστώ σε κελλί και να μη συναντώ ποτέ κανέναν και να τρώω μέρα παρά μέρα. Ποιον από αυτούς να προτιμήσω;»
Τρώγε λίγο κάθε μέρα και έχε αδιάκοπα στην καρδιά σου τα λόγια του τελώνη
Ο αββάς Αμμωνάς του αποκρίθηκε: «Κανένα από τα τρία δεν σε συμφέρει να κάνεις. Καλύτερα, αν θέλεις να με ακούσεις, κάθισε στο κελλί σου, τρώγε λίγο κάθε μέρα και έχε αδιάκοπα στην καρδιά σου τα λόγια του τελώνη (2)? και θα μπορέσεις να σωθείς».
Σημειώσεις:
1. Το ρούχο από ψάθα ήταν τραχύ και το φορούσαν ελάχιστοι μοναχοί για άσκηση. Εδώ ο αββάς παρατηρεί ότι αυτό δεν ωφελεί καθόλου, επειδή διακρίνει κίνδυνο υψηλοφροσύνης σε μιαν ασκητικότητα φανερή στα μάτια όλων.
2. Λουκ. 18, 13: Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ευεργετινός» – Λόγοι και διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων, Υπόθεση 44 (ΜΔ’) Η ταπεινοφροσύνη είναι εντελώς ανίκητη από τους δαίμονες , Τόμος Α’, Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας, 2001