Άλλοτε, πάλιν ενώ προχωρούσε τον δρόμο του για το βουνό, είδε, όχι πια φαντασία, αλλά αληθινό χρυσάφι σκορπισμένο στους δρόμους. Τώρα, αν τα σκόρπισε ο εχθρός, είτε κάποια απ’ τις ανώτερες δυνάμεις, για να δοκιμάση τον αθλητή και για να δείξη στο διάβολο, πως ο Αντώνιος δεν ενδιαφερόταν ούτε και για τα αληθινά χρήματα, αυτό το πράγμα, ούτε ο ίδιος το ανέφερε, ούτε εμείς το μάθαμε, εκτός μόνον ότι αυτό που φαινότανε ήτανε πραγματικό χρυσάφι.
Ο Αντώνιος παραξενεύτηκε κι’ ο ίδιος με την πληθώρα αυτή του χρυσαφιού, αλλά, όπως περνά κανείς πηδώντας τη φωτιά, τι ίδιο κι αυτός, πέρασε γρήγορα κι’ έφυγε, ώστε να μη στραφή και ξανακυττάξη (Γεν. ΙΘ, 26). Και έτρεξε τόσο πολύ, ώστε να κρυφτή από το βλέμμα του ο τόπος εκείνος και να μη τον βρίσκη πια.
Όλο και περισσότερο, λοιπόν, στεριώντας την πρόθεσί του για την έρημο, τράβηξε με ορμή στο όρος. Βρήκε, πέρα από τον ποταμό (Νείλο), ένα στρατόπεδο ερημωμένο και λόγω της εποχής γεμάτο ερπετά, μετακόμισε εκεί και κατοίκησε μέσα σ’ αυτό.
Αμέσως τότε έφυγαν τα ερπετά, σαν να τα καταδίωξε κανείς, αυτός δε, αφού έφραξε πάλι την είσοδο και αποθήκεψε άρτους για έξη μήνες (τούτο το κάνουν στην Θηβαΐδα και πολλές φορές τα ψωμιά μένουν ακόμα ολόκληρη χρονιά χωρίς να χαλάσουν), έχοντας νερό, έμενα στα ενδότερα, μοναχός του, σαν καταχωνιασμένος σε άδυτα (απάτητα μέρη) του στρατοπέδου, χωρίς μήτε αυτός να βγαίνη έξω, μήτε να βλέπη κανέναν από τους περαστικούς.
Έτσι, λοιπόν, πέρασε πολύν καιρό σε συνεχή ασκητική ζωή και μόνο δυό φορές το χρόνο δεχόταν και του κατέβαζαν άρτους απ’ την ταράτσα.
Ρώτησε κάποιος τον αββά Αντώνιο, λέγοντας:
– Τι να φυλάξω για να ευχαριστήσω τον Θεόν:
Του αποκρίθηκε ο γέρων και είπε:
– Φύλαξε όσα σου παραγγέλω. Όπου κι αν πηγαίνης, ναχης προ οφθαλμών σου πάντοτε τον Θεόν. Σε ότι κι’ αν πράττης, ναχης επιμαρτυρία από τις Αγίες Γραφές και, σ’ όποιον τόπον κι’ αν καθήσης (εγκατασταθής), μην τον αλλάξης γρήγορα (Εννοεί, ασφαλώς την σταθερότητα αποφάσεων αυτόυ που πράττει και πορεύεται κατά τας Γραφάς) Αυτά τα τρία φύλαξε και σώζεσαι.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Μέγας Αντώνιος» – Βίος και Πολιτεία υπό Μ. Αθανασίου Πατριάρχου Αλεξανδρείας, Εκδόσεις Ρηγοπούλου, 2008