Ρωτήσαμε τον Γέροντα:
– Πως μπορεί κάποιος να αγαπά όλους τους ανθρώπους; Και που να βρει τέτοια αγάπη, ώστε να γίνει ένα με όλους;
Ο Γέροντας απάντησε:
– Για να γίνουμε ένα με όλους, όπως λέει ο Κύριος, «?να πάντες ?ν ?σι» (Ιωαν. ιζ, 21), δεν χρειάζεται να επινοήσουμε τίποτε? όλοι μας έχουμε μία και την ίδια φύση. Γι αυτό θα ήταν φυσικό για μας να αγαπούμε τους πάντες. Και τη δύναμη της αγάπης την δίνει το ʼγιο Πνεύμα.
Η δύναμη της αγάπης είναι μεγάλη και νικηφόρος, αλλά όχι ως το τέλος. Υπάρχει μέσα στον άνθρωπο μιά δύναμη, που βάζει και στην αγάπη ακόμη κάποιο όριο, ώστε και αυτή να μη φτάνει το απόλυτο. Τι άραγε είναι αυτό;
Το αυτεξούσιο.
Το αυτεξούσιο του ανθρώπου είναι αληθινά πραγματικό και τόσο μεγάλο, ώστε ούτε η θυσία του Ιδίου του Χριστού ούτε η θυσία όλων όσοι ακολούθησαν τον Χριστό μπορεί να οδηγήσει αναγκαστικά στη νίκη.
Ο Κύριος είπε: «κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς (δηλαδή όταν ανέβω στο σταυρό), πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν» (Ιωαν. 12, 32). Έτσι, η αγάπη του Χριστού ελπίζει να προσελκύσει όλους κοντά της και γι αυτό φθάνει ως το κατώτερο σημείο του άδη. Αλλά ακόμη και στην τέλεια αυτή αγάπη και την τέλεια θυσία μερικοί άγνωστοι ποιοι και πόσοι- μπορούν να απαντήσουν με την αιώνια απόρριψη του Θεού: «Εγώ δεν θέλω».
Άγιος Σιλουανός, ο Αθωνίτης, Αρχιμανδρίτου Σωφρόνιου Σαχάρωφ, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, 2009