16 ΜΑΡΤΙΟΥ

• Ὁ Ἅγιος Σαβίνος ὁ Αἰγύπτιος
• Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Ῥουφιαναῖς
• Ὁ Ἅγιος Ῥωµανὸς ὁ ἐν τῷ Παρίῳ
• Ὁ Ἅγιος Πάπας
• Ὁ Ἅγιος Ἰουλιανὸς ἀπὸ τὴν Κιλικία
• Οἱ Ἅγιοι δέκα Μάρτυρες οἱ ἐν Φοινίκῃ
• Ὁ Ὅσιος Ἀνίνας ὁ θαυµατουργός
• Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος, πάπας Ῥώµης
• Ὁ Ὅσιος Χριστόδουλος ὁ θαυµατουργός, ὁ ἐν Πάτµῳ

Ὁ Ἅγιος Σαβίνος ὁ Αἰγύπτιος

Ἡ καταγωγή του ἦταν ἀπὸ τὴν Ἐρµούπολη τῆς Αἰγύπτου. Ὅταν ὁ αὐτοκράτωρ Διοκλητιανὸς (284-304) διέταξε ἄγριο διωγµὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὁ ἐκεῖ ἔπαρχος Ἀρριανὸς ἀπὸ τοὺς πρώτους ζήτησε τὸ Σαβίνο, γνωστότατο γιὰ τὶς ἐνέργειές του ὑπὲρ τῆς πίστης. Οἱ ὑπόλοιποι, ὅµως, χριστιανοί, τῶν ὁποίων αὐτὸς ἦταν στήριγµα καὶ παρηγοριά, τὸν πίεσαν νὰ διαφυλάξει τὴν ζωή του, γιὰ τὸ καλό της Ἐκκλησίας.
Ὁ Σαβίνος πείστηκε καὶ φυλάχθηκε µὲ λίγους ἄλλους χριστιανοὺς σ΄ ἕνα σπίτι ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη. Ἀλλὰ τὰ ὄργανα τῆς ἐξουσίας τὸν ἀνακάλυψαν καὶ τὸν ἔφεραν µπροστὰ στὸν ἔπαρχο. Αὐτὸς µεταχειρίσθηκε κάθε εἴδους κολακείας καὶ ὑποσχέσεως, γιὰ νὰ τὸν κάνει νὰ ἀρνηθεῖ τὴν χριστιανικὴ πίστη. Ἀλλὰ ἀπέτυχε. Ἐπίσης, ναυάγησαν καὶ οἱ ἀπειλές του. Ὁ Σαβίνος σὲ κάθε ἐρώτηση ἀπαντοῦσε µὲ τὴν θαρραλέα καὶ ἀποφασιστικὴ ἐκείνη ἀπάντηση τῶν µαρτύρων: «Χριστιανὸς εἰµί». Δηλαδή, «ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ». Τὸ µαρτύριό του ὑπέµεινε µὲ µεγάλη γενναιότητα. Ἔσχισαν τὶς σάρκες του καὶ ἔκαψαν τὶς πληγές του µὲ ἀναµµένες λαµπάδες. Τελικὰ τὸν ἔριξαν στὰ νερὰ τοῦ Νείλου, ὅπου τὸ σῶµα του βρῆκε τὸ θάνατο, ἐνῷ ἡ ψυχή του πετοῦσε στὴν αἰώνια ζωή. (Ἡ µνήµη του περιττῶς ἐπαναλαµβάνεται -ἀπὸ ὁρισµένους Συναξαριστές- τὴν 28η καὶ τὴν 31η Μαρτίου).

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ ἐν Ῥουφιαναῖς

Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

Ὁ Ἅγιος Ῥωµανὸς ὁ ἐν τῷ Παρίῳ

Μαρτύρησε διὰ ξίφους.

Ὁ Ἅγιος Πάπας

Δόξασε τὴν χώρα τῆς Λυκαονίας. Ἦταν θερµὸς κήρυκας τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσµο τῆς εἰδωλολατρίας καὶ καταδικάστηκε σὲ θάνατο. Στὴν ἀρχὴ τὸν χτύπησαν µὲ λεπτὲς εὐλύγιστες βέργες. Κατόπιν ἔσχισαν τὰ πλευρά του µὲ σιδερένια νύχια. Στὴν κατάσταση ποὺ ἦταν τοῦ φόρεσαν σιδερένια παπούτσια καὶ τὸν βίαζαν νὰ βαδίζει. Τέλος, µισοπεθαµένο τὸν κρέµασαν σ΄ ἕνα δένδρο, ὅπου παρέδωσε τὴν τελευταία του πνοὴ ψιθυρίζοντας µέχρι τέλους: «Χριστιανὸς εἰµί». (Μᾶλλον εἶναι ὁ ἴδιος ἅγιος µ΄ αὐτὸν τῆς 14ης Σεπτεµβρίου).

Ὁ Ἅγιος Ἰουλιανὸς ἀπὸ τὴν Κιλικία

Βλέπε τὴν βιογραφία του 21 Ἰουνίου, ὅπου εἶναι καὶ ἡ κυρίως µνήµη του.

Οἱ Ἅγιοι δέκα Μάρτυρες οἱ ἐν Φοινίκῃ

Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.

Ὁ Ὅσιος Ἀνίνας ὁ θαυµατουργός

Ὀρφανὸς σὲ ἡλικία 15 χρονῶν, πῆγε κοντὰ στὸν διάσηµο ἐρηµίτη Μαϊουµᾶ. Ἐκεῖ ὁ Ἀνίνας, πέτυχε στὸν ἑαυτό του µεγάλη εὐσέβεια µὲ τὴν ἄσκηση καὶ τὶς συµβουλὲς τοῦ γέροντά του. Μετὰ ἀπὸ καιρὸ ὁ γέροντάς του ἀναχώρησε σ΄ ἄλλο τόπο, ὁ δὲ Ἀνίνας ἔµεινε. Τὸ δὲ κελλί του, ἦταν πέντε µίλια µακριὰ ἀπὸ τὸν ποταµὸ Εὐφράτη. Πολλοὶ διερχόµενοι ἀπὸ ἐκεῖ, γνώρισαν καὶ ἑλκύστηκαν ἀπὸ τὴν ἀγαθότητα καὶ τὴν προθυµία του, καὶ θαύµασαν τὴν ἀσκητικὴ ἀρετή του καὶ τὰ πνευµατικά του χαρίσµατα. Ὁ Ὅσιος προικίστηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ µὲ θαυµατουργικὴ δύναµη. Καὶ ἀποδείχτηκε σ΄ ὅλα ἄξιος της µὲ τὴν µεγάλη του ταπεινοφροσύνη. Ἐπίσης, ἵδρυσε καὶ µία µικρὴ ἀδελφότητα, ποὺ τὴν κατάρτιζε µὲ τὰ διδάγµατα τῆς ζωντανῆς εὐσέβειας. Πέθανε εἰρηνικὰ σὲ ἡλικία 110 χρονῶν.

Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος, πάπας Ῥώµης

Ἀπὸ τὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικοδήµου καὶ τὰ Μηναῖα, καλεῖται Ἀλεξανδρίων. Ἀλλὰ µὲ τέτοιο ὄνοµα πάπας Ῥώµης δὲν ὑπῆρξε ποτέ. Πρόκειται λοιπὸν γιὰ τὸν πάπα Ἀλέξανδρο τὸν Α΄ (105-115).

Ὁ Ὅσιος Χριστόδουλος ὁ θαυµατουργός, ὁ ἐν Πάτµῳ

Αὐτὸς ἔκτισε τὴν Μονὴ στὴν Πάτµο τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη. Γεννήθηκε τὸ 1020 στὴν Νίκαια τῆς Βιθυνίας καὶ ἀνατράφηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεστάτους, καὶ ὀρθοδόξους, τὸν Θεόδωρο καὶ τὴν Ἄννα. Τὸ βαπτιστικό του ὄνοµα ἦταν Ἰωάννης. Ἡ σχολική του ἐπίδοση ὑπῆρξε ἀξιοσηµείωτη καὶ ἀπὸ νεαρὸς ἀκόµα ἀνατράφηκε στὴν µοναχικὴ ζωή. Εἶχε πλοῦτο λαµπρῶν πλεονεκτηµάτων καὶ ἀρετῶν. Διότι δὲν ἦταν µόνο εὐσεβὴς ψυχή, ἀγαθὴ καρδιά, χρηστὸς χαρακτῆρας, ἀλλὰ καὶ δυναµικός, εὐφυής, δραστήριος καὶ τολµηρός. Ἀργότερα, µὲ συνδροµὴ τοῦ βασιλιᾶ Ἀλεξίου τοῦ Κοµνηνοῦ (1081-1118), ἔκτισε τὴν Μονὴ στὴν Πάτµο, ὅπου καὶ µόνασε. Ἀλλὰ οἱ ἐπιδροµὲς τῶν βαρβάρων καὶ συγκεκριµένα τῶν Ἀράβων, τὸν ἀνάγκασαν νὰ πάει στὴν Εὔβοια. Ἡ διαµονή του στὴν Εὔβοια διήρκεσε 7-8 χρόνια, ὅπου καὶ πέθανε τὸ 1101. Τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Χριστοδούλου, µετακοµίστηκε ἀργότερα στὴν Μονὴ τῆς Πάτµου, ὅπου σῴζεται µέχρι σήµερα.