|
27 Μαρτίου
|
|
|
Ἡ Ἁγία Ματρώνα ἡ ἐν Θεσσαλονίκῃ Ἡ Ματρώνα ἔζησε στὰ ἀρχαῖα χριστιανικὰ χρόνια καὶ ἦταν ὑπηρέτρια στὸ σπίτι ἑνὸς ἀνωτέρου ἀξιωµατούχου Ἑβραίου στὴν Θεσσαλονίκη. Αὐτὸς ἦταν παντρεµένος µὲ µία, ἐπίσης Ἑβραία, ποὺ ὀνοµαζόταν Παντίλλα. Ἡ Ματρώνα, χωρὶς νὰ τὸ ξέρουν οἱ κύριοί της, ἔγινε χριστιανή. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔµεινε κρυφὸ γιὰ πολὺ καιρό, διότι ἐκτελοῦσε µὲ πολλή ἀκρίβεια τὴν ὑπηρεσία της καὶ εἶχε τὴν εὐµένεια τῆς κυρίας της. Μὲ τὸν καιρό, ὅµως, ἀποκαλύφθηκε. Ἐνῷ ἡ Ἑβραία κυρία πήγαινε στὴν συναγωγή, ἡ Ματρώνα ἐκµεταλλευόµενη τὴν εὐκαιρία ἐκτελοῦσε τὰ θρησκευτικά της καθήκοντα στὴν χριστιανικὴ Ἐκκλησία. Τὴν κατασκόπευσαν, ὅµως, οἱ ἄλλες ὑπηρέτριες καὶ τὴν πρόδωσαν στὴν Παντίλλα. Ἡ σκληρὴ Ἑβραία τὴν κάλεσε νὰ τῆς πεῖ, ἂν ὅλα αὐτὰ ἀληθεύουν. Ἡ Ματρώνα τότε ὁµολογεῖ τὴν πίστη της καὶ κακοποιεῖται ἄγρια ἀπὸ τὴν Παντίλλα. Χωρὶς καµιὰ µνησικακία, ἡ Ματρώνα ὁµολογεῖ καὶ πάλι ὅ,τι ὑπαγορεύει ἡ συνείδησή της, δηλαδὴ Χριστὸν Ἐσταυρωµένον. Διότι ἡ ψυχή της εἶχε µέσα «ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου». Δηλαδή, ἀγάπη ἀπὸ καθαρὴ καὶ ἀνιδιοτελῆ καρδιὰ καὶ συνείδηση ἀγαθή, ἐλεύθερη ἀπὸ κάθε τύψη, καὶ πίστη ἀληθινή. Ἡ Παντίλλα τότε µὲ περισσότερη ὠµότητα τὴν µαστιγώνει καὶ τὴν ῥίχνει στὴν φυλακή. Ἐκεῖ µέσα ἡ Ματρώνα παρέδωσε τὸ πνεῦµα της στὸν Θεό. Ὁ Ὅσιος Κήρυκος ὁ ἐν τῷ Ἄσπρῳ Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Οἱ Ἅγιοι Φίλητος, Λυδία, τὰ δυό τους παιδιά, Θεοπρέπιος καὶ Μακεδόνας, Ἀµφιλόχιος ὁ δούκας καὶ Κρονίδης ὁ Κοµενταρήσιος Σὲ καιρὸ διωγµοῦ καὶ ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἀδριανὸς (117-138), ὁ Φίλητος µὲ τὴν σύζυγό του, Λυδία, καὶ τὰ δυό τους παιδιά, συνελήφθησαν καὶ τοὺς ζητήθηκε ν΄ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστό. Ἀλλά, γονεῖς καὶ παιδιά, ἔµειναν πιστοὶ στὴν ὁµολογία Του. Οὔτε ταράχτηκαν καθόλου, ὅταν δόθηκε ἡ διαταγὴ νὰ τοὺς θανατώσουν µὲ βασανιστήρια. Ἀντίθετα, τὰ ὑπέµειναν µὲ θαυµαστὴ καρτερία. Τέτοια δὲ ὑπῆρξε ἡ σταθερότητα καὶ ἡ πραότητά τους ἀπέναντι στοὺς δηµίους, ὥστε οἱ παρευρισκόµενοι ἄρχοντες, Ἀµφιλόχιος καὶ Κρονίδης, ἦλθαν καὶ αὐτοὶ στὴν χριστιανικὴ θρησκεία καί, ἐπειδὴ ἐπέµεναν, διατάχθηκε νὰ θανατώσουν µαρτυρικὰ καὶ αὐτούς. Κατόπιν, σειρὰ βασανιστηρίων ἐφαρµόστηκαν ἐναντίον τῆς οἰκογενείας, ποὺ µὲ παρέµβαση τῆς θείας δυνάµεως δὲν εἶχαν ἀποτέλεσµα. Τελικά τοῦς βρῆκε ὁ θάνατος καὶ κατατάχθηκαν ὅλοι στὸν ἔνδοξο µαρτυρικὸ χορό. Οἱ Ἅγιοι Ἰωάννης καὶ Βαρούχιος Μαρτύρησαν διὰ ξίφους. Ὁ Προφήτης Ἀνάνι. Ὑπῆρξε στὰ χρόνια του βασιλιᾶ Ἰούδα (955 π.Χ.). Ὁ βασιλιὰς Ἀσά, µὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, εἶχε στὴν ἀρχὴ ἀποκρούσει νικηφόρα τὴν ἐναντίον του ἐπιδροµὴ τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας. Κατόπιν ὅµως ὁ Ἀσὰ συνθηκολόγησε µὲ τὸν βασιλιὰ τῆς Συρίας καὶ τοῦ ἔστειλε χρυσὸ καὶ ἀσῆµι, γιὰ νὰ τὸν βοηθήσει στὸν πόλεµο ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ. Τότε ὁ Προφήτης Ἀνάνι, παρουσιάστηκε στὸν Ἀσὰ καὶ τοῦ ἔκανε δριµύτατη παρατήρηση (Β΄ Παραλειπ. ις΄ 7-10). Ὁ Ἀσὰ ὀργισµένος, φυλάκισε τὸν Προφήτη. Τελικὰ ὅµως αὐτὸς ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ὁ Ὅσιος Παῦλος, ἐπίσκοπος Κορίνθου Ἦταν ἀδελφὸς τοῦ ἐπισκόπου Ἄργους καὶ Ναυπλίου, Πέτρου (βλέπε σχετικῶς 3 Μαΐου). Ὁ Ὅσιος Εὐτύχιος Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
|
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|