24 Μαΐου
|
|
Ὁ Ὅσιος Συμεὼν ὁ Θαυμαστορείτης Ὁ πατέρας του Ἰωάννης ἦταν ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα, ἀλλὰ ὁ Συμεὼν γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια στὰ χρόνια του βασιλιᾶ Ἰουστίνου Β´ (574 μ.Χ.). Ὅταν ἦταν πέντε χρονῶν, σεισμὸς τρομερὸς κατέστρεψε μεγάλο μέρος τῆς Ἀντιοχείας. Ὁ πατέρας του σκοτώθηκε, ἐνῷ βρισκόταν μέσα στὸ σπίτι καὶ κατέρρευσε ἡ στέγη. Ἡ μητέρα του, Μάρθα, σώθηκε, διότι ἐκείνη τὴν στιγμὴ ἦταν σὲ κάποιον ναὸ τῆς πόλης. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ μικρὸς Συμεών, ποὺ μόνος του εἶχε βγεῖ ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ πῆγε στὸν κοντινὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου. Ἡ Μάρθα, ὅταν βρῆκε τὸν Συμεών, δόξασε τὸν Θεό, διότι κράτησε τουλάχιστον τὸ παιδί της ζωντανό. Ἀπὸ τότε, μὲ περισσότερο ζῆλο μόρφωνε τὸ παιδί της σύμφωνα μὲ τὰ θεῖα παραγγέλματα. Ὅταν ὁ Συμεὼν μεγάλωσε, πῆγε στὴν Σελεύκεια σὲ ἕνα μικρὸ μοναστήρι (στὸ Θαυμαστὸ ὄρος), ὅπου βρισκόταν ἕνας περίφημος ἀσκητής, ὁ Ἰωάννης. Κοντά του ὁ Συμεὼν πῆρε περισσότερα καὶ ὑψηλότερα διδάγματα χριστιανικῆς ζωῆς καὶ μελέτησε συστηματικότερα τὶς Γραφές. Τόσο δὲ καλὴ διαγωγὴ εἶχε μέσα στὸ μοναστήρι, ποὺ κάποτε κάποιος φθονερὸς συμμοναστής του προσπάθησε νὰ τὸν μαχαιρώσει, ἀλλὰ ἀπὸ θαῦμα τὸ χέρι του ξεράθηκε ἐπὶ τόπου. Ὁ ἀμνησίκακος Συμεὼν προσευχήθηκε, σταύρωσε τὸ χέρι τοῦ παρ᾿ ὀλίγον φονιᾶ του, καὶ ἀμέσως αὐτὸ θεραπεύθηκε. Ὁ Θεός, γιὰ τὴν θερμότητα τῆς πίστεως του, ἔδωσε στὸν Συμεὼν τὸ χάρισμα νὰ θεραπεύει δαιμονισμένους. Καὶ ὅπως ὁ Κύριός μας, ἔτσι καὶ ὁ Συμεών, μέχρι ποὺ ἀπεδήμησε, «δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλε». Ὁ Ὅσιος Κυριακὸς ὁ ἐν Κύπρῳ Ὁ Ἅγιος Κυριακὸς ἔζησε βίο ἀσκητικὸ πλησίον τῆς κοινότητος Εὐρύχου, ὅπου σῴζεται ξυλόστεγος μονόκλιτος ναός, ὁ ὁποῖος χρονολογεῖται τὸν 16ο αἰῶνα. Στὴν βόρεια πλευρὰ τοῦ ναοῦ διασῴζεται ὁ τάφος τοῦ Ἁγίου. Στὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου – Εὐρύχου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν προσωρινὴ ἕδρα τῆς Μητροπόλεως Μόρφου, φυλάγεται ἡ τιμία του κάρα. Ἐπίσης, στὸν ναὸ σῴζεται παλαιὰ φορητὴ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου. Στὸ χωριὸ Ἁγία Μαρίνα Ξυλιάτου ὑπάρχουν ἐρείπια παλιᾶς ἐκκλησίας στὸ ὄνομά του, καθὼς καὶ παλαιὰ χειρόγραφη φυλλάδα μὲ τὴν ἀκολουθία του.
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|