18 Ιουνίου
|
|
Ὁ Ἅγιος Λεόντιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ὑπάτιος (ἢ Ὕπατος) καὶ Θεόδουλος. Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ µαρτύρησαν ἐπὶ αὐτοκράτορας Βεσπασιανοῦ (70 µ.Χ.). Ὁ Λεόντιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ εἶχε χαρακτηριστικὴ ῥωµαλεότητα καὶ µεγαλοπρεπὲς παράστηµα. Κατατάχθηκε στὸ στρατὸ καὶ στὶς µάχες ἔδειξε µεγάλη γενναιότητα καὶ ἀνδρεία. Ἔτσι, προβιβάσθηκε σὲ ὑψηλὰ στρατιωτικὰ ἀξιώµατα. Ὅµως κατὰ τὴν διάρκεια τῆς σταδιοδροµίας του ὁ Λεόντιος διατηροῦσε πολλὴ µετριοφροσύνη καὶ τιµιότητα. Ἔτσι, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔπεσε στὴν καρδιά του ὅπως τὸ µέρος τοῦ σπόρου «εἰς τὴν γῆν ἀγαθήν», τὸ ὁποῖο «φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα». Ἔπεσε, δηλαδὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ στὴν καρδιὰ τοῦ Λεοντίου, ὅπως πέφτει ὁ σπόρος στὴ µαλακὴ καὶ εὔφορη γῆ καί, ὅταν φύτρωσε, ἔκανε καρπὸ ἑκατὸ φορὲς περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι ὁ σπόρος. Πράγµατι, ἀφοῦ ὁ Λεόντιος πίστεψε στὸ Χριστό, ἄφθονες ἦταν οἱ φιλανθρωπίες του, καὶ µάλιστα φανερὰ µέσα στὸ στράτευµα. Μ΄ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔφερε στὴ χριστιανικὴ πίστη καὶ δυὸ συναδέλφους του, τὸν Ὑπάτιο καὶ τὸν Θεόδουλο. Ὅταν τὸ ἔµαθε αὐτὸ ὁ ἀφρικανὸς ἡγεµόνας Ἀδριανός, θέλησε νὰ τοὺς ἀναγκάσει νὰ ἀλλαξοπιστήσουν. Εἶδε, ὅµως, ὅτι δὲν µποροῦσε. Τότε, τοὺς µὲν Ὑπάτιο καὶ Θεόδουλο ἀποκεφάλισε, τὸν δὲ Λεόντιο µαστίγωσε µέχρι θανάτου. Ἔτσι, µὲ τὸ τίµιο αἷµα τους σφράγισαν τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀφοσίωσή τους στὸ Χριστό. Ὁ Ἅγιος Αἰθέριος. Ἀνήκει καὶ αὐτὸς στὴν ἀτέλειωτη καὶ ἔνδοξη φάλαγγα τῶν µαρτύρων τῆς χριστιανικῆς πίστεως. Ἡ θεία χάρη τὸν ἔκανε ἀπὸ τὴν γῆ ἀκόµα, πολίτη τοῦ οὐρανοῦ. Ἡ διάνοια καὶ ἡ καρδιά του ἦταν ἐλεύθερες ἀπὸ κάθε παχυλότητα, γεµάτες πνευµατικότητα. Νεκρὸς ἀπέναντι στὸν κόσµο, δηλαδὴ στὴν ἁµαρτία, ζοῦσε µόνο γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἀλλὰ στὸ διωγµὸ ἐπὶ Διοκλητιανοῦ, ὁ Αἰθέριος συνελήφθη. Οὔτε οἱ ἀπειλὲς ὅµως, οὔτε οἱ ὑποσχέσεις, οὔτε οἱ ῥαβδισµοί, οὔτε οἱ µαστιγώσεις, οὔτε οἱ ἀνοιγµένες πληγὲς µὲ τὰ αἵµατα ποὺ ἔτρεχαν, στάθηκαν ἱκανὲς νὰ κάµψουν τὴν πίστη τοῦ Αἰθέριου. Πιστὸς µέχρι θανάτου ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσµο αὐτό, ἐκεῖ ὅπου εἶναι ἡ ἀγαλλίαση τοῦ Παραδείσου. Ὁ Ὅσιος Ἔρασµος. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Οἱ Ἅγιοι Δύο Μάρτυρες ἀπὸ τὴν Κύπρο. Μαρτύρησαν ἀφοῦ τοὺς ἔκαψαν τὰ πόδια. Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ὁ ποιµένας τοῦ κειµένου πέραν τῆς Πόλεως. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ὁ Ἀθωνίτης ὁ Μυροβλήτης. Ὁ Ὅσιος αὐτὸς καταγόταν ἀπὸ τὸ Ἄργος τῆς Πελοποννήσου. Ἐγκατέλειψε τὸν κόσµο καὶ ἀναχώρησε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἐκεῖ κατοίκησε στὸ Ἱερὸ κοινόβιο τῆς Μονῆς Διονυσίου καὶ γιὰ 60 ὁλόκληρα χρόνια δὲν βγῆκε ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. Ἔτσι ἀξιώθηκε τοῦ διορατικοῦ καὶ προφητικοῦ χαρίσµατος. Μετὰ τὸν θάνατό του, τὰ ἱερά του λείψανα ἄνεβλησαν Μύρο, ὅπως ἱστορεῖ ὁ ἱερὸς Μαλαξὸς (1580) ὁ πρωτόπαπας Ναυπλίου. Ὁ Ὅσιος Λεόντιος ἔζησε περὶ τὸ 1530 καὶ ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ Πλησίον τοῦ Ἰουλιανοῦ ἐν τῷ Φόρῳ. Οἱ Ἅγιοι δέκα ὀκτὼ Μάρτυρες.
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|