25 Ἰουλίου
|
|
Ἡ Κοίµησις τῆς Ἁγίας Ἄννας, Μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Ἡ Ἁγία Ἄννα, ἡ µητέρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν ἀπὸ τὴν φυλὴ τοῦ Λευΐ. Ὁ πατέρας της, ποὺ ἦταν ἱερέας, ὀνοµαζόταν Ματθᾶν καὶ ἡ µητέρα της Μαρία. Ἡ Ἄννα εἶχε καὶ δυὸ ἀδελφές, τὴν ὁµώνυµη µὲ τὴν µητέρα της Μαρία καὶ τὴν Σοβήν. Καὶ ἡ µὲν Μαρία εἶχε κόρη τὴν Σαλώµη, ἡ δὲ Σοβὴ τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ἡ Ἄννα τὴν Παρθένο Μαρία. Ἡ Ἁγία Ἄννα ἀξιώθηκε νὰ ἔχει τὴν µεγάλη τιµὴ καὶ εὐτυχία νὰ ἀποκτήσει µοναδικὴ κόρη, τὴν µητέρα του Σωτῆρα τοῦ κόσµου. Ἀφοῦ ἡ Ἅγια Ἄννα ἀπογαλάκτισε τὴν Θεοτόκο καὶ τὴν ἀφιέρωσε στὸ Θεό, αὐτὴ πέρασε τὴν ὑπόλοιπη ζωή της µὲ νηστεῖες, προσευχὲς καὶ ἐλεηµοσύνες πρὸς τοὺς φτωχούς. Τέλος, εἰρηνικὰ παρέδωσε στὸ Θεὸ τὴν δίκαια ψυχή της, κληρονοµώντας τὰ αἰώνια ἀγαθά. Διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος διαβεβαίωσε ὅτι «οἱ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον ἀπελεύσονται». Οἱ δίκαιοι, δηλαδή, θὰ µεταβοῦν γιὰ νὰ ἀπολαύσουν ζωὴ αἰώνια. Οἱ Ἅγιοι 165 Πατέρες τῆς Ε΄ Οἰκουµενικῆς Συνόδου Στὰ χρόνια τοῦ Βασιλιᾶ Ἰουστινιανοῦ Α΄ τὸ ἔτος 535, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἦταν ὁ Ἄνθιµος ὁ Τραπεζούντιος, ποὺ ὑποστήριζε τὶς αἱρετικὲς θεωρίες τοῦ Εὐτυχοῦς. Ἔτσι ἀποµακρύνθηκε ἀπὸ τὸν Πατριαρχικὸ θρόνο καὶ ἀντ΄ αὐτοῦ χειροτονήθηκε Πατριάρχης, ἀπὸ τὸν τότε Πάπα Ρώµης Ἀγαπητό, ὁ Πρεσβύτερος τῆς Ἐκκλησίας στὴν Κωνσταντινούπολη Μηνᾷς. Μὲ τὴν ἀφορµὴ λοιπὸν αὐτή, ἐπαναστάτησαν οἱ Σεβῆρος καὶ Πέτρος ὁ Ἀπαµείας, ποὺ ἦταν ἄνθρωποι αἱρετικοὶ καὶ συνιστοῦσαν τὰ βλάσφηµα δόγµατα τοῦ Ὠριγένη. Ὁπότε ἐπικράτησε µεγάλη ταραχὴ στὴν Ἐκκλησία. Ἔτσι ὁ βασιλιὰς Ἰουστινιανὸς συγκάλεσε στὴν Κωνσταντινούπολη Σύνοδο ἀπὸ 165 Ἁγίους Πατέρες, µὲ τὴν προεδρία τοῦ Πατριάρχη Μηνᾷ καὶ ἀναθεµάτισαν τοὺς προαναφερθέντες αἱρετικούς, καθὼς καὶ τοὺς ὀπαδούς τους. Ἀπὸ τότε ἡ Ἐκκλησία γιορτάζει τὴν ἀνάµνηση τῆς Συνόδου αὐτῆς πρὸς δόξαν Θεοῦ. Ἡ Ὁσία Ὀλυµπιάδα ἡ Διακόνισσα Ἡ Ὀλυµπιάδα ἔζησε στὰ χρόνια τῶν Πατριαρχῶν Νεκταρίου καὶ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου (395 µ.Χ.). Ὁ πατέρας της Ἀκούνδος εἶχε τὸ ἀξίωµα τοῦ κόµητος. Κατ΄ ἄλλους ὅµως ὀνοµαζόταν Σέλευκος. Ἡ Ὀλυµπιάδα εἶχε µεγάλη σωµατικὴ ὡραιότητα, εὐφυΐα, παιδεία, καὶ πολλὰ πλούτη. Παντρεύτηκε τὸν ἔπαρχο Κωνσταντινουπόλεως Νευρίδιο, ἀλλ΄ αὐτὸς µετὰ ἀπὸ λίγο χρόνο πέθανε καὶ ἔτσι ἡ Ὀλυµπιάδα ἔµεινε χήρα σὲ πολὺ µικρὴ ἡλικία. Ὁ αὐτοκράτωρ Θεοδόσιος προσπάθησε νὰ τὴν πείσει νὰ πάρει δεύτερο ἄνδρα, κάποιο ἀξιωµατοῦχο Ἐλπίδιο. Αὐτὴ ὅµως, τιµώντας τὴν µνήµη τοῦ ἄντρα της καὶ φλεγόµενη ἀπὸ τὸν πόθο νὰ ὑπηρετήσει τὴν Ἐκκλησία µὲ τὰ πλούτη της, ἀπέρριψε τὸ δεύτερο γάµο. Ἀφοσιώθηκε λοιπὸν στὸν µέγα ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Ἰωάννη τὸν Χρυσόστοµο καὶ γεµάτη ἐνθουσιασµὸ ἔδωσε στὴν ἀρχιεπισκοπὴ του χιλιάδες χρυσὰ νοµίσµατα καὶ κτήµατα. Μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶχε τὸν τίτλο τῆς Διακόνισσας. Ἵδρυσε µάλιστα καὶ µοναστήρι, κοντὰ στὸ ναὸ τῆς ἁγίας Εἰρήνης. Ἀργότερα, ὅταν ὁ Χρυσόστοµος ἐξορίστηκε, ἡ Ὀλυµπιάδα ἔπεσε σὲ βαθὺ πένθος. Γιὰ νὰ τὴν παρηγορήσει ὁ µέγας ἱεράρχης, τῆς ἔστειλε ἀρκετὲς ἐπιστολὲς (σῴζονται 17). Πέθανε ἐξορισµένη στὴ Νικοµήδεια, µόλις 50 ἐτῶν, λίγο µετὰ ἀπὸ τὸ θάνατο τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόµου. Ἡ Ὁσία Εὐπραξία Ἡ Ἁγία αὐτὴ ἦταν κόρη τοῦ συγκλητικοῦ Ἀντίγονου καὶ τῆς Εὐπραξίας (ἡ Ἁγία εἶχε τὸ ἴδιο ὄνοµα µὲ τὴν µητέρα της), ποὺ ἦταν συγγενὴς τοῦ Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου (379- 395). Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἀντιγόνου, ἡ µητέρα της τὴν παρέδωσε στὸν βασιλιὰ Θεοδόσιο γιὰ νὰ τὴν ἀποκαταστήσει. Αὐτὸς τὴν ἀρραβώνιασε πολὺ µικρὴ µὲ κάποιον συγκλητικό. Ἀλλὰ κατὰ τὴν διάρκεια κάποιας περιήγησής της στὴν Αἴγυπτο, µὲ τὴν συνοδεία τῆς µητέρας της, ἡ Εὐπραξία ἐπισκέφθηκε κάποια γυναικεία Μονὴ στὴ Θήβα τῆς Ἄνω Αἰγύπτου (ὅπου ἡγουµένη ἦταν µία ἁγία γυναῖκα, ποὺ λεγόταν Μαρίνα) καὶ τόσο τῆς ἄρεσε ἡ ζωὴ τῶν ἐκεῖ ἀσκουµένων, ὥστε ἀποφάσισε νὰ περάσει τὸ ὑπόλοιπό της ζωῆς της µαζὶ µ΄ αὐτές. Ἡ δὲ µητέρα της δὲν ἔφερε ἀντίρρηση, ἐπέστρεψε στὴν Ἀνατολή, πούλησε τὴν κτηµατική της περιουσία καὶ ἐπανῆλθε στὴ Μονή. Ἐκεῖ ἀφοῦ κατέθεσε ὅλα τὰ χρήµατα ἀπὸ τὴν πώληση τῆς περιουσίας της, ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ἡ δὲ κόρη της Εὐπραξία, µοίρασε τὰ χρήµατα αὐτὰ στὶς ἐκκλησίες καὶ στοὺς φτωχοὺς καὶ ἐπιδόθηκε σὲ αὐστηρότατη ἄσκηση γιὰ 45 ὁλόκληρα χρόνια. Ἔτσι ἀσκητικὰ καὶ ἅγια ἀφοῦ ἔζησε, παρέδωσε εἰρηνικὰ τὸ πνεῦµα της στὸν Θεό, ἐπιτελώντας πολλὰ θαύµατα. Οἱ Ἅγιοι Σάκτος (ἢ Σάγκτος), Ματοῦρος, Ἄτταλος καὶ Βλανδίνα Μαρτύρησαν στὰ χρόνια τοῦ βασιλιᾶ τῶν Ῥωµαίων Μάρκου Ἀντωνίνου. Ὁ Σάκτος καὶ ὁ Ματοῦρος ἦταν ἀπὸ τὴν Βιέννα, οἱ δὲ Ἄτταλος καὶ Βλανδίνα ἀπὸ τὴν Πέργαµο. Συνελήφθησαν διότι ἦταν χριστιανοὶ καὶ τοὺς βασάνισαν φρικτὰ µὲ διάφορα βασανιστήρια, ὅπως µὲ κοφτερὰ µαχαίρια, πυρακτωµένα σίδερα, ἄγρια θηρία, µαστιγώσεις καὶ ἄλλα. Τελικὰ τοὺς ἀπαγχόνισαν στὴ φυλακὴ καὶ τὰ σώµατά τους τὰ ἔριξαν στὴ φωτιὰ καὶ κατόπιν στὸν Ῥοδανὸ ποταµό, ἀφοῦ τὰ τρύπησαν µὲ ἀκόντια. (Νὰ ἐπισηµάνουµε ὅτι ἐδῶ ὁρισµένα Ἁγιολόγια ἀναφέρουν τὴν µνήµη τῶν Ἁγίων Ποθεινοῦ ἐπ. Λυῶνος (23 Αὐγούστου) Ἀλεξάνδρου ἰατροῦ καὶ Ποντικοῦ τοῦ παιδός). Ὁ Ὅσιος Μακάριος Ζελτοβόδας ὁ Θαυµατουργὸς (Ῥῶσος) Ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς Ε΄ Οἰκουµενικῆς Συνόδου καὶ ἔπαιξε πρωτεύοντα ῥόλο στὶς ἐνέργειες γιὰ τὴν σύγκληση αὐτῆς τῆς Συνόδου. |
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|