«Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιον
καί τοῦ ἀπ’αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις…»
(Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς)
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ προαιώνια βουλή τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτεται σήμερα. Ὁ Ἀρχάγγελος Θεοῦ ἀπεστάλη ἀπό τόν Οὐρανό γιά νά φέρει τό χαρμόσυνο μήνυμα στήν Ἁγνή καἰ Παρθένο Κόρη τῆς Ναζαρέτ. Ὁ Τριαδικός Θεός Τήν ἐπέλεξε νά διακονήσει τό Μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας καί νά γίνει τό «Δοχεῖον τῆς Χάριτος», προκειμένου νά ἀρχίσει ἡ διαδικασία τῆς ἐπαναφορᾶς τοῦ ἀνθρώπου στήν εὐθεία ὁδό, στό λυτρωτικό μονοπάτι πού ὁδηγεῖ κοντά στό Θεό καί στή Βασιλεία Του.
Εἶναι παγκόσμια ἡ χαρά, σήμερα, διότι ὁ Ἀδάμ καινουργεῖται καί ἡ Εὔα ἀπελευθερώνεται ἀπό τήν πρώτη κατάρα, πού τῆς προξένησε ἡ παρακοή. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά κατανικήσει μέσα ἀπό τήν ἀνθρώπινη φύση τόν Διάβολο. Ὁ Σατανᾶς ἐξαπάτησε τόν ἄνθρωπο καί τώρα ἦλθε ἡ ὥρα νά τόν νικήσει ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς καί νά ἐπαναφέρει τόν ἄνθρωπο στό ἀρχαῖο κάλλος. Ὁ Ἀρχάγγελος τοῦ Θεοῦ διακονεῖ τό ὑπερφυές θαῦμα καί στήν παρθενική μήτρα ἐγκαθίσταται ὁ Θεός Λόγος. Μέσα στά ἁγνά σπλάχνα Της σκήνωσε ὁ Ἴδιος ὁ Θεός. Ἔγινε Μάνα τοῦ Θεοῦ, μένοντας Ἀειπάρθενος Μητέρα στούς αἰῶνες. Ἀπό τή δική Της ὑπακοή καί συγκατάθεση ξεκίνησε ἡ σωτηρία μας. Στό μήνυμα τοῦ Ἀρχαγγέλου ἀπαντᾷ μέ ταπείνωση: « Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά τό ρήμα σου» (Λουκ. 2, 29-30). Τελεία ὑποταγή, ἄν καί γνώριζε πώς μιά ἔγκυος γυναίκα χωρίς γάμο τιμωρεῖτο μέ λιθοβολισμό.
Τό Πανάγιο Πνεῦμα ἐνεργεῖ καί ὁ Θεός Πατέρας εὐδοκεῖ, στέλνοντας τόν Μονογενῆ Του Υἱό γιά τή σωτηρία μας. Ὁ Τριαδικός Θεός κάνει αὐτή τήν παραχώρηση ἀπό ἀγάπη στά πλάσματά Του. «Οὕτω γάρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν Υἱόν Αὐτοῦ τόν Μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτόν μή ἀπόλλυται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον» (Ἰω. 3, 16). Αὐτή ἡ Θεία Οἰκονομία ἀρχίζει σήμερα. Σήμερα φανερώνεται, τό ἀπ’ αἰῶνος μυστήριο καί ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται Υἱός τῆς Παρθένου.
Ἡ πρός Ἑβραίους Ἐπιστολή ἀναφέρεται στόν Μελχισεδέκ: «Ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος, μήτε ἀρχήν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων, ἀφωμοιωμένος δέ τῷ Υἱῷ τοῦ Θεοῦ, μένει Ἱερεύς εἰς τό διηνεκές» (7, 1 & ἑξ.). Εἶναι ὁ μυστηριώδης βασιλεύς καί Ἱερεύς, βασιλεύς τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης, ἄσχετος με τήν ἱερωσύνη τοῦ Ἀαρών καί μένει στόν αἰῶνα, χωρίς ἀρχή καί τέλος. Εἶναι ὁ τύπος τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐνώπιον τοῦ Ἀβραάμ προτύπωσε τό Μυστήριο τῆς Θ. Ευχαριστίας. Ἄλλωστε μέ τήν ἐνανθρώπιση τοῦ Χριστοῦ κατανοοῦμε τά αἰνίγματα τῶν Προφητῶν καί τά δυσερμήνευτα γεγονότα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Ἡ σημερινή ἡμέρα συνιστᾷ καί ἕνα παιᾶνα ἐλευθερίας. Τό γένος τῶν Ἑλλήνων, μετά ἀπό 400 χρόνια σκλαβιᾶς, ἀποφάσισε νά ἀγωνιστεῖ ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος, διεκδικώντας τήν ἀνεξαρτησία του. Ξεκίνησε ἀπό τήν Πίστη, θέτοντας ὡς ὁρόσημο τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου. Τήν ἡμέρα αὐτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, τήν ἀπαρχή τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ σχεδίου τῆς Θ. Οἰκονομίας, γιά τή λύτρωση τοῦ ἀνθρώπου, ἐπέλεξαν οἱ Ἕλληνες γιά νά ἀποτινάξουν τόν ζυγό τους. Τοπικές συγκυρίες καί δυσκολίες δέν ἐπέτρεψαν τήν ταυτόχρονη ἔναρξη τοῦ Ἀγῶνα. Ἀλλοῦ ξεκίνησαν λίγο νωρίτερα καί ἀλλοῦ ἀργότερα∙ ὅμως ὅλοι πολέμησαν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία».
Τιμώντας τήν ἐθνική ἐλευθερία, ἄς ἀναλογιστοῦμε ὅτι προηγεῖται ἡ ἐσωτερική ἐλευθερία. Τό «πνεῦμα δουλείας» τῆς Ἁγίας Γραφῆς (Ρμ. 8, 15) ἔχει ἐσωτερική διάσταση. Καί ἐφόσον εἴμαστε ἐλεύθεροι ἐσωτερικά, κανείς ἐξωτερικός περιορισμός δέν μπορεῖ νά μᾶς ἐπηρεάσει.
Ἑορτάζοντας σήμερα τήν ἐσωτερική-ὑπαρξιακή λύτρωση καί ἐξωτερική ἐλευθερία, ἄς ἀναφωνήσουμε: ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Μέ διάπυρες εὐχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Νίκαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς