|
08 Δεκεμβρίου
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Πατάπιος Γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο καὶ ἀπὸ µικρὸ παιδὶ εἶχε «πνεῦµα ἀγάπης καὶ σωφρονισµοῦ». Δηλαδή, πνεῦµα ἀγάπης καὶ πνεῦµα ποὺ σωφρονίζει, ὥστε φρόνιµα καὶ συνετὰ νὰ κυβερνᾷ τὸν ἑαυτό του, ἀποφεύγοντας κάθε ἠθικὴ παρεκτροπή, διατηρῶντας τὴν ἁγνότητα, ἀλλὰ συγχρόνως παραδειγµάτιζε καὶ τοὺς συνανθρώπους του. Καὶ αὐτὸ τὸ ἀπέδειξε ἀκόµα περισσότερο, ὅταν µεγάλωσε. Ἀφοῦ διαµοίρασε τὴν κληρονοµιά του στοὺς φτωχούς, ἀποσύρθηκε στὴν ἔρηµο. Ἐκεῖ γέµιζε τὸν χρόνο του µὲ προσευχή, µελέτη καὶ ἀγαθοεργίες. Σὲ κάθε κουρασµένο ὁδοιπόρο ποὺ περνοῦσε ἀπὸ τὸ κελί του, προσέφερε ἀνάπαυση καὶ φιλοξενία. Ἀλλὰ ἐκµεταλλευόµενος τὴν εὐκαιρία, τοῦ παρεῖχε µὲ διάκριση καὶ πνευµατικὲς ὁδηγίες καὶ συµβουλὲς χρήσιµες γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Ἔτσι, ἡ φήµη τοῦ Παταπίου ἐξαπλώθηκε γρήγορα καὶ κάθε µέρα πολλοὶ ἔφθαναν στὸ κελί του γιὰ νὰ ἀκούσουν ἀπὸ τὰ χείλη του ἐπωφελῆ διδασκαλία. Μετὰ ἀπὸ καιρό, ὁ Πατάπιος πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἐκεῖ, θέλοντας νὰ µείνει ἄγνωστος, ἐξέλεξε ἕνα ἡσυχαστήριο στὶς Βλαχέρνες. Ὅµως, ἡ ταπεινὴ καὶ καθαρὴ ζωὴ τοῦ Παταπίου, τὸν ἀξίωσε νὰ θαυµατουργεῖ. Ἔτσι καὶ πάλι ἔγινε γνωστὸς καὶ πέθανε θεραπεύοντας ἀρρώστους. Οἱ Ἅγιοι Σωσθένης, Κηφᾶς, Ἀπολλῶς, Τυχικός, Καῖσαρ καὶ Ἐπαφρόδιτος, οἱ ἀπόστολοι ἐκ τῶν 70 Ὁ Σωσθένης ἀναδείχτηκε ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Κολοφῶνος στὴν Ἰωνία, καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν διδακτικότητα καὶ τὴν αὐταπάρνησή του. Ὑπῆρξε συνεργάτης τοῦ ἀποστόλου Παύλου καὶ χαρακτηριστικὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Παύλου ποὺ ἔτρεφε πρὸς τὸν Σωσθένη εἶναι ὅτι, στὴν Α΄ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολήν του, ὀνοµάζει αὐτὸν συστρατιώτη του. Ὁ Ἀπολλῶς ἦταν λόγιος ἄνδρας τῆς Ἀλεξάνδρειας καὶ προικισµένος µὲ πολλὴ δύναµη λόγου καὶ γνώση τῶν Γραφῶν. Στὴν ἀρχὴ γνώριζε µόνο τὸ βάπτισµα τοῦ Ἰωάννη, κατόπιν ὅµως πληροφορήθηκε ἀκριβέστερα σχετικῶς µὲ τὴν ἀνθρώπινη σωτηρία διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὸν Ἀκύλα καὶ τὴν σύζυγό του, Πρίσκιλλα. Ὁ Ἀπολλῶς κήρυξε θαρραλέα µέσα στὴν συναγωγὴ τῆς Ἐφέσου καὶ ὕστερα πῆγε στὴν Κόρινθο καὶ τὴν ὑπόλοιπη Ἀχαΐα. Τέλος ἔκανε ἐπίσκοπος Καισαρείας. Τὸν Τυχικὸ ἀποκαλεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος «ἀγαπητὸν ἀδελφόν» καί «διάκονον ἐν Κυρίῳ», τὸν ὁποῖο ἔστειλε στοὺς χριστιανοὺς τῆς Ἐφέσου, γιὰ νὰ Τὸν κάνει γνωστὸ σ΄ αὐτοὺς καὶ νὰ παρηγορήσει τὶς καρδιές τους. Ὁ Ἐπαφρόδιτος ὀνοµάζεται ἀπὸ τὸν ἀπόστολο Παῦλο «ἀδελφὸς καὶ συνεργὸς καὶ συστρατιώτης» του καὶ ἐπετέλεσε τὰ ἀποστολικά του καθήκοντα στοὺς Φιλιππησίους. Αὐτός, µετὰ τὸν Σωσθένη, ἀνέλαβε τὴν ἐπισκοπὴ Κολοφῶνος. Ὁ δὲ Καίσαρας ἀναφέρεται µὲ τὴν οἰκογένειά του στὴν πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου καὶ φέρεται ὅτι χρηµάτισε ἐπίσκοπος Κορώνης στὴν Πελοπόννησο. Γιὰ τὸν Κηφᾶ δὲν διασῴζονται βιογραφικά του στοιχεῖα. (Ὁρισµένα Συναξάρια, λανθασµένα ἀναφέρουν ἐδῶ καὶ τὴν µνήµη τοῦ ἀποστόλου Ὀνησιφόρου σὰν ἐπισκόπου Κορώνης. Αὐτὸς ὅµως ἑορτάζει 7 Σεπτεµβρίου καὶ ὑπῆρξε ἐπίσκοπος Κολοφῶνος Μ. Ἀσίας). Οἱ Ὅσιοι Σωφρόνιος, ἐπίσκοπος Κύπρου, καὶ Δαµιανός, ἐπίσκοπος Κύπρου Ὁ Σωφρόνιος καταγόταν ἀπὸ τὴν µεγαλόνησο Κύπρο καὶ ἦταν γιὸς εὐλαβῶν γονέων χριστιανῶν. Διακρινόταν γιὰ τὴν πολυµάθειά του καὶ τὴν εὐφυΐα του. Ἔγινε τόσο εὐλαβὴς καὶ ἐνάρετος, ὥστε τὸν ἀξίωσε ὁ Θεὸς µὲ πολλὰ χαρίσµατα καὶ ἰδιαίτερα μὲ τὸ νὰ θαυµατουργεῖ. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ ἐπισκόπου Κύπρου, Δαµιανοῦ, µὲ ὁµόφωνη γνώµη κλήρου καὶ λαοῦ, ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ἔγινε ὁ Σωφρόνιος. Μετὰ τὴν χειροτονία του, ἔλαβε µεγάλη πρόνοια γιὰ τοὺς φτωχούς, τὰ ὀρφανά, τοὺς ἀναπήρους καὶ τοὺς γέροντες. Ἔτσι θεάρεστα ἀφοῦ διάνυσε τὴν ζωή του, ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ὁ Ἅγιος Ἄερος, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστές. Ἡ µνήµη του ἀναφέρεται στὸ Ἱεροσολυµιτικὸ Κανονάριο τοῦ Ἀρχιµανδρίτου Καλλίστου ὡς ἑξῆς: «Μνήµη τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀέρου». Ἀνήκει πάντως στοὺς Ἁγίους τῆς Σιωνίτιδος (δηλ. Ἱεροσολύµων) Ἐκκλησίας, ποὺ ἔχει γραµµένη τὴν µνήµη του στὶς 8 Δεκεµβρίου. Προεόρτια Συλλήψεως τῆς Θεοτόκου ὑπὸ τῆς Ἁγίας Ἄννης
|
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|