25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

• Ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ
• Ἡ Προσκύνησις τῶν Μάγων
• Μνήµη τῶν ποιµένων ποὺ εἶδαν τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό

Ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ

Αὐτὴν τὴν ἡµέρα ἡ Ἁγία Ἐκκλησία µας γιορτάζει τὸ µεγάλο καὶ ἀνερµήνευτο γεγονὸς τῆς κατὰ σάρκα γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Μετὰ τὸν Εὐαγγελισµὸ τῆς Παρθένου Μαρίας ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριὴλ καὶ ἐνῷ πλησίαζε ὁ καιρὸς νὰ τελειώσουν οἱ ἐννιὰ µῆνες ἀπὸ τὴν ὑπερφυσικὴ σύλληψη τοῦ Χριστοῦ στὴν παρθενική της µήτρα, ὁ Καῖσαρ Αὔγουστος διέταξε ἀπογραφὴ τοῦ πληθυσµοῦ τοῦ ῥωµαϊκοῦ κράτους. Τότε ὁ Ἰωσὴφ µαζὶ µὲ τὴν Θεοτόκο, ξεκίνησαν γιὰ τὴν Βηθλεέµ, γιὰ νὰ ἀπογραφοῦν ἐκεῖ. Ἐπειδὴ ὅµως εἶχε πλησιάσει ὁ καιρὸς νὰ γεννήσει ἡ Παρθένος καὶ δὲν ἔβρισκαν κατοικία νὰ καταλύσουν, διότι εἶχε µαζευτεῖ πολὺς λαὸς στὴν Βηθλεέµ, µπῆκαν σὲ ἕνα φτωχικὸ σπήλαιο. Ἐκεῖ ἡ Θεοτόκος γέννησε τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ σπαργάνωσε σὰν βρέφος τὸν Κτίστη τῶν ἁπάντων. Ἔπειτα Τὸν ἔβαλε ἐπάνω στὴν φάτνη τῶν ἀλόγων ζῴων, διότι «ἔµελλε νὰ ἐλευθέρωσῃ ἡµᾶς ἀπὸ τὴν ἀλογίαν», ὅπως χαρακτηριστικὰ γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδηµος ὁ Ἁγιορείτης. Ἀπὸ τότε, ὅλοι οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ µὲ χαρὰ ψάλλουν τὸν ὕµνο τῶν ἀγγέλων ἐκείνης τῆς νύκτας: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Δόξα δηλαδή, ἂς εἶναι στὸν Θεό, ποὺ βρίσκεται στὰ ὕψιστα µέρη τοῦ οὐρανοῦ καὶ στὴν γῆ ὁλόκληρη, ποὺ εἶναι ταραγµένη ἀπὸ τὴν ἁµαρτία, ἂς βασιλεύσει ἡ θεία εἰρήνη, διότι ὁ Θεὸς ἔδειξε τὴν ἀγάπη Του στοὺς ἀνθρώπους µὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ Του. Νὰ σηµειώσουµε ἐδῶ, ὅτι ἡ γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων καθιερώθηκε γιὰ πρώτη φορὰ τὴν 25η Δεκεµβρίου τοῦ 397 ἐπὶ πατριαρχείας Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου. Κατ᾿ ἄλλους, ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύµων Ἰουβενάλιος, χώρισε τὶς δυὸ γιορτὲς τῶν Φώτων καὶ τῶν Χριστουγέννων, οἱ ὁποῖες παλιότερα γίνονταν τὴν ἴδια µέρα, δηλαδὴ τὴν 6η Ἰανουαρίου.
Ἡ Προσκύνησις τῶν Μάγων

Βλέπε κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον Κεφάλαιο Β´ στίχοι 1 ἕως 12.

Μνήµη τῶν ποιµένων ποὺ εἶδαν τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό

Βλέπε κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον Κεφάλαιο Β´ στίχοι 1 ἕως 20.