«Ὁ Πατὴρ εὐδόκησεν, ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο,
καὶ ἡ Παρθένος ἔτεκε, Θεὸν ἐνανθρωπήσαντα»
Ἀγαπητοί µου ἀδελφοί,
Ἕνα θαῦµα συντελεῖται στό φτωχικό σπήλαιο τῆς Βηθλεέµ, γιατί ὁ Θεός-Πατήρ εὐδοκεῖ καί συγκατατίθεται, ὁ Υἱός καί Λόγος δέχεται νά κενωθεῖ καί νά γεννηθεῖ ὡς ἄνθρωπος, καί ἡ Παρθένος Μαρία ὑπακούει µέ προθυµία καί ἀξιώνεται νά γίνει ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Τό θαῦµα συντελεῖται, γιατί εἶναι ἐξαίσιο θαῦµα ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στόν ἀποµακρυσµένο καί ἀποκοµµένο ἄνθρωπο. Ἡ ἀνθρώπινη λογική θά προέκρινε τήν ὁριστική ἀποποµπή τοῦ ἀρνητῆ, ἀλλά ἡ λογική τοῦ Οὐρανοῦ εἶναι ἄλλη καί εἶναι κυρίως ἀγάπη, γιατί ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί ἀναζητεῖ καί τόν τελευταῖο ξεπεσµένο ἄνθρωπο, προκειµένου νά τόν ἐπαναφέρει στήν ἀγκαλιά του.
Τιµοῦµε σήµερα τήν ἐπανένωση Οὐρανοῦ καί γῆς, τήν εὐλογηµένη ἔναρξη τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος «θέλει πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιµ. 2, 4). Τώρα τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τήν ἐπεξεργάζονται δύο ὑπακοές. Εἶναι ἡ ὑπακοή τοῦ Υἱοῦ στό θέληµα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί εἶναι ἡ ὑπακοή τῆς Παρθένου Μαρίας στήν κλήση τοῦ Ἀρχαγγέλου. Συµπράττει ὁ θεῖος καί ὁ ἀνθρώπινος παράγοντας, γιατί αὐτό πού σχεδιάζεται εἶναι κλήση ἐλευθερίας, ὄχι ἐξαναγκασµός. (Γαλ. 5, 13). Ἡ ἀγάπη τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ γιά τόν Πατέρα Του γίνεται ὑπακοή καί ἡ ἀγάπη τῆς Παναγίας Παρθένου γιά τόν Θεό ἔχει ἔκφραση τήν ταπεινή συγκατάθεση στό µήνυµα τοῦ Ἀρχαγγέλου.
Πρωτοφανές καί ἀπόρρητο Μυστήριο. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο. Ὁ ἄχρονος ἐντάσσεται στόν χρόνο, ὁ ἀχώρητος καταλαµβάνει ταπεινό τόπο καί ὁ ἀπερίγραπτος λαµβάνει δούλου µορφή. Καί ὅλα αὐτά γιά νά ἐπανέλθει ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖ ἀπό ὅπου ἐξέπεσε, γιά νά ἀποκαταστηθεῖ ἡ κοινωνία γῆς καί Οὐρανοῦ. Καί βέβαια γιά ἕνα µελετητή τῶν Γραφῶν ὅλα αὐτά δέν ὑπῆρξαν αἰφνίδια, «ὡς κεραυνός ἐν αἰθρίᾳ». Ὁλόκληρη ἡ Παλαιά Διαθήκη, γραµµένη αἰῶνες πρό Χριστοῦ, ἐξαγγέλλει τό µυστήριον «τὸ χρόνοις αἰωνίοις σεσιγηµένον» «τὸ ἀποκεκρυµµένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν» (Ρωµ. 14, 24. Κολ. 1, 26), µέ θαυµαστή ἐνάργεια. Ἀποκαλύπτονται ὁ τόπος Γέννησης (Βηθλεέµ), ἡ προέλευση (φυλή Ἰούδα) καί ἡ Παρθένος Μητέρα. Εἶναι δέ τόσο λεπτοµερειακές οἱ προφητεῖες, ἰδίως τοῦ Προφήτη Ἠσαΐα, ὁ ὁποῖος ἀποκλήθηκε δικαίως 5ος Εὐαγγελιστής. Ἀλλά καί ἡ Ἐξωβιβλική Γραµµατεία εἶναι γεµάτη ἀπό ἐλπίδες ἀλλαγῆς τοῦ κόσµου µέ τή Γέννηση ἀναµενόµενου Παιδίου, πού θά ἔφερνε εἰρήνη στή γῆ καί θά καθιστοῦσε τίς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων ἄδολες καί χαρούµενες. Μᾶλλον «δέν ὑπῆρξε λαός πού δέν εἶχε µιά τέτοια προσδοκία», µιά «µή συνειδητή νοσταλγία τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς γιά τόν Χριστό».
Σέ τυχόν ἔνσταση, ἡ ἀπάντηση εἶναι διαφανής και κρυστάλλινη. Ὁ ἐλεύθερος ἄνθρωπος, κάνοντας κακή χρήση τῆς ἐλευθερίας του, ἐπιλέγει τό κακό ἔναντι τοῦ καλοῦ, τό σκοτάδι ἔναντι τοῦ φωτός, τήν ἀσχήµια ἔναντι τῆς ὀµορφιᾶς. Τίς φυλακές, ὁ ἄνθρωπος τίς ἔφτιαξε καί ὄχι ὁ Θεός. Ὑπάρχουν καί σήµερα εὐλογηµένες κοινωνίες, ὅµορφες οἰκογένειες ὅπου βασιλεύει ἡ ἀγάπη, ἡ ἀνιδιοτέλεια, ἡ ἐλπίδα αἰωνίων ἀγαθῶν, τά Μοναστήρια µας ἐδῶ καί στήν ξένη, οἱ κατ’ οἶκον ἐκκλησίες µας.
Ἀδελφοί µου ἀγαπητοί,
Στόν κόσµο µας ἡ ἀγάπη περιθωριοποιεῖται, ἐνῶ πλεονάζει ὁ ἐγωισµός. Τό ἐµπόριο ὅπλων κατέχει τήν πρώτη θέση στήν παγκόσµια οἰκονοµία. Ἀκολουθοῦν ἡ σωµατεµπορία καί τά ναρκωτικά. Οἱ ἄνθρωποι ἔφυγαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί παραπαίουν, ὅπως τό καράβι στίς φουρτουνιασµένες θάλασσες, πού ἀναζητεῖ λιµάνι σωτηρίας. Χθές καί σήµερα καί πάντοτε ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό λιµάνι µας. Τό Θεῖο Βρέφος ἔρχεται νά φέρει εἰρήνη καί χαρά στόν κόσµο. Οἱ Ἄγγελοι ψάλλουν «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη». Εἶναι ἡ εὐκαιρία µας καί εἶναι ἡ σωτηρία µας. Ἄς ἀνοίξουµε τά φετινά Χριστούγεννα διάπλατα τίς ψυχές µας. Ἄς προσφέρουµε ἀγάπη στούς ἀδελφούς µας. Ἄς ὁµολογήσουµε εἰλικρινά πώς χρειαζόµαστε τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί ἄς ἀποφασίσουµε νά ἐφαρµόσουµε τό θέληµά Του. Ἔτσι θά γεννηθεῖ ὁ Χριστός µέσα µας καί θά ἀλλάξει ἡ ζωή µας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ καί ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς