«Ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Θαβώρ, μετεμορφώθης ὁ Θεός,
ἀναμέσον Ἠλιού, καὶ Μωϋσέως τῶν σοφῶν,
σὺν Ἰακώβῳ καὶ Πέτρῳ καὶ Ἰωάννῃ…»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ Θεία Μεταμόρφωση συνιστᾷ κεντρικὸ γεγονὸς στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ καί κατά συνέπεια στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, δεδομένου ὅτι περικλείει πολλὰ θεολογικὰ μηνύματα, τά ὁποῖα οἰκοδομοῦν τό σύνολο τῶν πιστευμάτων μας. Ὁ Κύριος φανερώνει τή θεότητά Του, μικρό χρόνο πρίν ἀπό τό Πάθος Του, προκειμένου νά στηρίξει τούς Μαθητές, πού θά μποροῦσαν ἴσως νά λυγίσουν, βλέποντάς Τον πάνω στόν Σταυρό.
Εἶναι ἡ δεύτερη ἐμφάνιση τῆς Τρισηλίου Θεότητος. Ἡ πρώτη συνέβη κατά τήν Βάπτιση τοῦ Υἱοῦ, γιά νά δηλωθεῖ ὅτι τό κοσμοσωτήριο ἔργο πού θά ἄρχιζε κατόπιν ἦταν σύμπραξη ὁλόκληρης τῆς Ἁγίας Τριάδος. Στή Θεία Μεταμόρφωση ὁ Υἱός ἀποκαλύπτει τόν ἑαυτό Του. Ὅλα ἐξελίσσονται σύμφωνα μέ τό σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας. Ὁ Ἰησοῦς ἦλθε στόν κόσμο ὡς ἄνθρωπος, μέ ὅλες τίς φυσικές ἀνάγκες Του, περπάτησε πλάι μας καί μοιράστηκε τίς χαρές καί τίς λύπες μας. Εἰσέπραξε τήν ἀνθρώπινη τιμή καί ἀντιμετώπισε τήν κακία μας.
Στή Θεία Μεταμόρφωση ἔγινε ἕνα μεγάλο καί ἀπερίγραπτο ὑπερθέαμα. Στό κοσμικό στερέωμα, πού φωτίζεται μέ τόν νοητό ἥλιο, ἀνατέλλει πάνω στό Θαβώρ ὁ Ἀπερινόητος Ἥλιος. «Ὄντως μέγα καὶ φοβερὸν καὶ παράδοξον θαῦμα, ἐν τῷ Θαβὼρ ἐγένετο… Φῶς φωτεινόν, φῶς λαμπρὸν καὶ ἔνδοξον, φῶς ἐλπίδος καὶ Ἀναστάσεως ἀπαρχή», ἀναφωνεῖ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ οἱ αὐτόπτες καὶ αὐτήκοοι μαθητὲς δὲν ἄντεξαν τὴν θεωρία τοῦ φωτὸς καὶ ἔπεσαν στὴ γῆ, μὴ μπορώντας νὰ ἀντικρύσουν τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ.
Ἡ Θέα τοῦ Θεοῦ εἶναι προφανῶς δύσκολη, ἀλλά καί κατορθωτή γιά «ὀλίγους ἐκλεκτούς», πού ἀγωνίζονται καί διέρχονται μέ προσευχή, ἀγάπη καί ταπείνωση τά ἀκόλουθα στάδια. Τό πρῶτο εἶναι ἡ ἀποκόλληση ἀπό τά ἐγκόσμια, μέ τήν ἀποδοχή ὅτι εἶναι ὄντως «σκύβαλα» (Φιλιππ. 3, 8). Τό ἑπόμενο στάδιο συνιστᾷ ἡ συνεχής ἐνατένιση στά Ἄνω καί ἡ προσκόλληση στή Θεία Ἀλήθεια. Συμβατικά, «τελευταῖο στάδιο εἶναι ἡ πλήρης ἡσυχία τοῦ νοῦ καί ἡ ἔνταξή του στόν Νοῦ τοῦ Θεοῦ» (Α΄Κορ. 2, 16).
Λέγοντας συμβατικά, ἐννοοῦμε ὅτι ἡ ἄνοδος δέν ἔχει τέλος. Σύμφωνα μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο: «Ἐμεῖς ὅλοι μέ ἀκάλυπτο πρόσωπο καί ἀνεμπόδιστη καρδιά δεχόμαστε καί ἀκτινοβολοῦμε τή δόξα τοῦ Κυρίου∙ γινόμαστε ὅμοιοι μέ τήν εἰκόνα Του καί Τοῦ μοιάζουμε πνευματικά, προχωρώντας ἀπό δόξα σέ δόξα, ὅπως πρέπει νά προχωρᾶ αὐτός, πού ἁγιάζεται καί λαμπρύνεται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα» (Β΄Κορ. 3, 18). Ἡ πορεία εἶναι συνεχής.
Τό ἐξαίσιο θαῦμα, πού ἔλαβε χώρα πρίν ἀπό τό Πάσχα μεταφέρθηκε ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες τὴν 6η Αὐγούστου. Τοῦτο ἔγινε μεθοδικά, 40 ἡμέρες πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, στὶς 14 Σεπτεμβρίου, πού ἐπέχει θέση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Παρασκευῆς.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ἡ Θεία Μεταμόρφωση δέν εἶναι μόνο θαυμαστό γεγονός ἄξιο τιμῆς καί ἑορτασμοῦ ἀπό μέρους μας. Εἶναι παράλληλα πρόκληση καί πρόσκληση γιά τή δική μας μεταμόρφωση, γιά τή δική μας ἀλλαγή, γιά τή μεγάλη μας ἀπόφαση νά ἑτοιμαστοῦμε γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἡ εὐλογημένη μεταμόρφωση προϋποθέτει τή μόρφωση κατά ἄνθρωπον καί τήν πρόοδο κατά Θεόν, ὥστε νά μορφωθεῖ ὁ Χριστός μέσα μας (Γαλ. 4, 19). Πολύ ἁπλά∙ νά γίνουμε πρῶτα ἄνθρωποι, καλοί ἄνθρωποι καί κατόπιν νά ἀγωνιστοῦμε γιά τήν Ἁγιότητα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θά κλείσει τοῦτο τόν λόγο: «Σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί, μέ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, νά παρουσιάσετε τά σώματά σας σάν θυσία ζωντανή, ἁγία, εὐάρεστη στό Θεό, πού εἶναι ἡ λογική λατρεία σας. Καί μή συμμορφώνεστε μέ τόν αἰῶνα τοῦτον, ἀλλά νά μεταμορφώνεστε μέ τήν ἀνακαίνιση τοῦ νοῦ σας, γιά νά δοκιμάζετε ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό ἀγαθό καί εὐάρεστο καί τέλειο» (Ρωμ. 12, 1-2).
Χρόνια πολλά ἀδελφοί μου
Τό Φῶς τῆς Μεταμορφώσεως
νά φωτίζει τή ζωή ὅλων μας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς