«Ἔρχου και ἴδε…»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σήμερα νά πανηγυρίσουμε τή νίκη τῆς ἀλήθειας ἐνάντια στό ψεῦδος. Καλούμαστε νά γιορτάσουμε σεμνά τήν ἐπικράτηση τοῦ Θείου θελήματος ἀπέναντι στίς μεθοδεύσεις τῆς στεγνῆς λογικῆς, αὐτῆς πού ἀφορμᾶται ἀπό τά φαινόμενα, τά ἐπιφανειακά, καί ἀποφεύγει νά εἰσέλθει στήν οὐσία τῶν πραγμάτων.
Ἀφετηρία μας τό σημερινό Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα, πού μόλις ἀκούσαμε. Ὁ Φίλιππος ἔχει πειστεῖ γιά τόν Μεγάλο Ἀναμενόμενο καί σπεύδει νά ἐνημερώσει τόν Ναθαναήλ, στόν ὁποῖο ἀνακοινώνει περιχαρής: «Αὐτόν πού ἀναμέναμε, πού ἔγραψε ὁ Μωυςῆς καί οἱ Προφῆτες, τώρα τόν ἔχουμε ἀνακαλύψει, καί εἶναι κοντά μας, χειροπιαστός». Ἡ δυσπιστία ἀνήκει στήν ἀνθρώπινη λογική καί συνιστᾷ στάδιο στοχασμοῦ καί ἐφαλτήριο προόδου, ὅταν ὑπάρχει ἡ καλή προαίρεση. Ὁ Θεός καί ἡ Ἐκκλησία Του δέν θέλουν παθητικούς ἀποδέκτες τῶν μηνυμάτων. Δέν εἶναι ἀποδεκτοί οἱ φορεῖς συνθημάτων καί οἱ λογῆς-λογῆς μεταπράτες ἰδεῶν καί ἀντιλήψεων. Οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Μεγάλοι Πατέρες εἶχαν ὑψηλή νοημοσύνη, ἐντυπωσιάζουν οἱ σκέψεις τους καί μᾶς ἀφήνουν ἄφωνους οἱ πρωτότυπες συλλήψεις τους.
Ὁ Ναθαναήλ ἔχει τίς ἐπιφυλάξεις του, ὅμοιες τῶν ὁποίων συναντᾶμε καί σήμερα. «Αὐτή ἡ περιοχή βγάζει καλούς ἀνθρώπους, ἐνῶ ἡ ἄλλη…». Τόν ἄνθρωπο τόν χαριτώνει μονάχα ἡ σχέση του μέ τόν Θεό. Ἐπίκαιρος ἐδῶ ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ: «Νοῦς ἀποστάς τοῦ Θεοῦ ἤ κτηνώδης γίνεται ἤ δαιμονιώδης». Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό διαστρέφει καί θολώνει τόν ἄνθρωπο∙ ὁ Θεός εἶναι τό ἀλάθητο κριτήριο. Ὁ Φίλιππος δέν προσκομίζει ἀποδείξεις, γιά νά πείσει. Ἔλα, νά διαπιστώσεις καί μόνος σου. Ἡ συνέχεια, πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία, δέν ἐπιστρατεύει ἀποδείξεις. Ἔχει τούς Ἁγίους Της καί αὐτοί ἀρκοῦν. Κάθε Ἅγιος καί κάθε Ἁγία εἶναι «ἐπιστολή Χριστοῦ γινωσκομένη καί ἀναγινωσκομένη ὑπό πάντων» (Β΄Κορ. 3, 2)
«Ἔρχου καὶ ἴδε», κηρύσσει ἡ Ἐκκλησία, προβάλλοντας τήν οἰκουμενική ἀποστολή Της καί τό μεγαλεῖο τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, ὅταν κινεῖται στά ὅρια τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Μέ τό «ἔρχου καί ἴδε» καλεῖται ὁ κόσμος νά δεῖ τίς ἀλλαγές στήν κοινωνία, τίς δικαιϊκές μεταρρυθμίσεις, τή μέριμνα ὑπέρ τῶν πτωχῶν, τῶν ἀσθενῶν, τῶν ἀναπήρων, τῶν φυλακισμένων, τῶν νέων καί τῆς στήριξης τῶν ὀνείρων τους, αὐτά πού ἡ Ἐκκλησία καθαγιάζει καί χαριτώνει πολυειδῶς καί πολυτρόπως.
Μέ τό «Ἔρχου καὶ ἴδε» καλεῖται ὁ κάθε δύσπιστος νά δεῖ τήν προσφορά τῆς Ἐκκλησίας καί στή μεγάλη ὑπόθεση τῆς ἐλευθερίας. Πολεμιστές καί συγγραφεῖς ἀπομνημονευμάτων συνομολογοῦν πώς ἡ Ἐλευθερία τῶν Ἑλλήνων τό 1821 ἔγινε κατορθωτή μέ τήν συνδρομή τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ κάθε μάχη διεξήχθη ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος∙ ἑνωμένα καί τά δύο αὐτά.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ἡ πρόσκληση «Ἔρχου καὶ ἴδε» ἐπικαιροποιεῖται καί σήμερα, μέ τήν ἑορτή ἀναστήλωσης τῶν Ἁγίων Εἰκόνων. Λάθος τῆς τότε Πολιτείας ὁ διωγμός τῶν ἱερῶν Εἰκόνων. Τοῦτο ἀνεξάρτητα ἀπό τίς ὑπερβολές κάποιων πιστῶν. Οἱ Εἰκόνες εἶναι τά βιβλία τῶν ἀγραμμάτων καί «ἡ τιμή τῆς εἰκόνος ἐπί τό πρωτότυπον διαβαίνει», σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἰωάννη Δαμασκηνό. Ἡ μάνα πού φιλάει τή φωτογραφία τοῦ παιδιοῦ της, προφανῶς καί δέν τιμᾷ τό χαρτί∙ ἡ σκέψη μεταβαίνει στό εἰκονιζόμενο πρόσωπο. Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει καί μέ τήν εἰκόνα, μέ τήν ἐπισήμανση, ὡστόσο, ὅτι κάποιες εἰκόνες, ἔχουν περίσσεια χάρη καί ἀξία, πού φτάνει ὥς τό θαῦμα. Ἔχουμε δηλαδή καί θαυματουργές ἅγιες Εἰκόνες, πού τιμοῦμε πρεπόντως. Ἄς ἐναρμονίσουμε τή ζωή μας μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά μποροῦμε νά ἐπαναλάβουμε τόν λόγο τοῦ Ἀποστόλου Ναθαναήλ, γενόμενοι πρότυπα τῶν συνανθρώπων μας. Νά διαπιστώνουν τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, σέ μᾶς τούς ταπεινούς διακόνους τοῦ ἁγίου θελήματός Του.
Οἱ Ἅγιοι νά πρεσβεύουν γιά ὅλους
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς