« «Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ, λειτουργοί θείας δόξης,
τῶν ἀνθρώπων ὁδηγοί, καί ἀρχηγοί Ἀσωμάτωv,
τό συμφέροv ἡμῖv αἰτήσασθε, καί τό μέγα ἔλεος…»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Σήμερα ἡ Ἐκκλησία τιμᾷ τούς Ἀρχιστρατήγους Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ καὶ ὅλες τίς τίμιες, ἐπουράνιες, θεῖες, ἄϋλες, νοερές δυνάμεις. Ὅλες αὐτές οἱ Ἀσώματες Δυνἀμεις παραστέκουν στὸ Θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ Τόν ὑμνοῦν ἀσταμάτητα. Τιμοῦμε τὰ «Χερουβεὶμ» καὶ τὰ «Σεραφεὶμ», τά Ὁποῖα ἄδουν ἀκαταπαύστως τόν Tρισάγιο Ὕμνο. Τιμοῦμε καί τόν προσωπικό μας φύλακα Ἄγγελο, «Ἄγγελον εἰρήνης πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν». Ὁ προσωπικός Ἄγγελος μᾶς προστατεύει ἀπό πειρασμούς καὶ θλίψεις, σώζει τὴν ψυχή μας ἀπὸ σατανικές παγίδες, διαφυλάσσοντας καί τήν ζωή μας ἀπό κοσμικούς κινδύνους. Τό ἀγγελικό ἔργο εἶναι βασικά ἡ συνεχής δοξολογία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀλλά παράλληλα ἀποστέλλονται ἀπὸ τὸν Θεὸ, γιά νά διακονήσουν τή δική μας καθημερινή ἀσφάλεια καί τή σωτηρία μας.
Σύμφωνα μέ τόν Μέγα Βασίλειο, οἱ Ἄγγελοι δημιουργήθηκαν πρίν ἀπό τόν ὑλικό κόσμο, ἐνῶ ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος συμπληρώνει πώς τούς δημιούργησε ὁ Θεός, ἀπό ἀγαθότητα, γιά νά μετάσχουν, ὡς λογικά ὄντα, στή μακαριότητά Tου. Οἱ Ἄγγελοι εἶναι μέρος τοῦ σύμπαντος κόσμου, μέ ἀτομικότητα, χαρακτήρα καί θέληση. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ἀναφέρει ὅτι εἶναι φύσεις νοερές, ἀεικίνητες, αὐτεξούσιες καί ἀσώματες. Ὑπηρετώντας τόν Θεό, εἶναι κατά χάριν ἀθάνατες, ἐνῶ δέν περιορίζονται ἀπό χρόνο καί χῶρο. Παρά τήν καθαρότητα καί ἁπλότητα τῆς ἀγγελικῆς φύσης, εἶναι δεκτικοί κακίας, ὅπως συνέβη μέ τήν πτώση τοῦ τάγματος τοῦ Ἑωσφόρου. Δέν ἔχουν γνώση τῶν μελλόντων, ἐκτός ἀπό ἐκεῖνα πού τούς ἀποκαλύπτει ὁ Θεός. Κινοῦνται ταχύτατα, χωρίς ὅμως νά εἶναι πανταχοῦ παρόντες∙ βρίσκονται πάντα μέ ἐντολή τοῦ Θεοῦ σέ συγκεκριμένο τόπο.
Οἱ Ἄγγελοι ἐμφανίζονται στήν Παλαιά Διαθήκη ὡς μεσάζοντες μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι οἱ ἀγγελιαφόροι τοῦ Θεοῦ πρός τήν ἀνθρωπότητα, ὅπου μεταφέρουν τή θέλησή Tου, ἐνῶ προστατεύουν τόν ἄνθρωπο σωματικά καί ψυχικά. Στήν Καινή Διαθήκη ἔχουμε πλούσια Ἀγγελολογία, σχετική μέ τόν Ἰησοῦ, τήν Παναγία καί τούς Ἀποστόλους.
Ὁ Γαβριήλ εὐαγγελίζεται τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, στρατιά Ἀγγέλων δοξολογεῖ τή γέννηση τοῦ Σωτῆρος, ἄλλοι Τόν διακονοῦν στήν ἔρημο μετά τούς πειρασμούς. Ἄγγελος Τόν ἐνισχύει στό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν πρό τοῦ Πάθους, Ἄγγελοι βεβαιώνουν τήν Ἀνάστασή Tου καί μιλοῦν στούς Μαθητές περί τῆς Δευτέρας Παρουσίας κατά τήν Ἀνάληψή Tου.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Μέσα στόν κόσμο πού ζοῦμε καί στήν καθημερινότητα πού βιώνουμε ἀντιμετωπίζουμε πολλούς πειρασμούς. Τότε ἀκριβῶς ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά νιώθουμε τήν παρουσία καί τή στήριξη τοῦ προσωπικοῦ μας Ἀγγέλου. Τότε ἀνακαλοῦμε στή μνήμη τό δοξαστικό τῶν Αἴνων, ὅπου ἀναφέρονται τά ἀκόλουθα: «Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου Ἀρχάγγελε, διώκεται ἀπό ἐκεῖ ἡ δύναμη τοῦ διαβόλου, γιατί δέν ἀντέχει τό φῶς σου ὁ Σατανάς. Γι αὐτό σέ παρακαλοῦμε νά ἀκυρώσεις τά βέλη πού στρέφονται ἐναντίον μας καί νά μᾶς λυτρώσεις ἀπό τά σκάνδαλα». Ὡστόσο, ἡ παράκληση ἀπαιτεῖ καί τήν ἀνάλογη ἀπό μέρους μας προσπάθεια. Τηρώντας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ χαροποιοῦμε τόν προσωπικό μας Ἄγγελο∙ ἀντίθετα τόν λυποῦμε μέ τήν ἁμαρτία μας. Ἐμεῖς θά ἀποφασίσουμε ἄν θέλουμε νά συμπορευθοῦμε μέ τόν Ἄγγελο ἤ μέ τόν δαίμονα πού καιροφυλακτεῖ. Μέ προσευχή στό Θεό καί ἀγάπη στούς συνανθρώπους θά τά καταφέρουμε.
Εὐχέτης ὑπέρ ὑμῶν πρός Κύριον
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς