Το δεύτερο σημείο είναι ότι η Υπεραγία Θεοτόκος είναι προτύπωση της Καινής Διαθήκης. Από την στιγμή που γεννήθηκε η Υπεραγία Θεοτόκος μέχρι την ημέρα του Ευαγγελισμού, αλλά και μετά την γέννηση του Χριστού ζούσε μέσα της όλα όσα επρόκειτο να γίνουν στην συνέχεια στην Εκκλησία. Αυτή είναι ο άγιος Ναός μέσα στον οποίο γινόταν η θεία Λειτουργία και κοινωνούσε πρώτη αυτή του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, γι’ αυτό υμνείται ως έμψυχος Ναός του Θεού. Αυτή είναι η πρώτη κολυμβήθρα μέσα στην οποία βρίσκονται όχι απλώς ευλογημένο νερό, αλλά αυτός ο Ίδιος ο Χριστός. Γι’ αυτό λέμε: “Χαίρε της κολυμβήθρας ζωγραφούσα τον τύπον”. Αυτή είναι το έμψυχο ποτήριο μέσα στο οποίο υπάρχει η σωτηρία, ο Χριστός, γι’ αυτό λέμε “Χαίρε κρατήρ κιρνών αγαλλίασιν”.
Κρατήρ είναι το δοχείο που δέχεται και προσφέρει το κρασί, το οποίο γίνεται από την κράση μεταξύ οίνου και νερού. Η λέξη κρατήρ προέρχεται από το ρήμα κεράννυμι κα σημαίνει αγγείο στο οποίο αναμιγνύεται ο οίνος και το νερό. Έτσι, μέσα στην Θεοτόκο έγινε η ένωση της θείας και της ανθρωπίνης φύσεως. Βέβαια, αυτη η εικόνα δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην ένωση των δύο φύσεων του Χριστού, αφού στον Χριστό με την ένωση των δύο φύσεων δεν χάνονται οι ιδιότητες των φύσεων, οπότε δεν υπάρχει σύνθετη φύση, αλλά σύνθετη υπόσταση. Όμως, η Υπεραγία Θεοτόκος λέγεται “ποτήριον σωτηρίου”.
Συνεχίζεται…
Απόσπασμα από το βιβλίο: “Οι θεομητορικές εορτές, Τα ιστορικά και θεολογικά της υπεραγίας Θεοτόκου”, Ιερόθεος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου (Πελαγίας), 2016, σελ. 520