Μακάριοι οι πτωχοί των πνεύματι, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των Ουρανών (Ματθ. 5,3)
Εάν δεν προηγηθεί η πραότης πρότερον, δεν δύναται να λάμψει η ταπείνωσις ύστερον (Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)
Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία (Ματθ. 11, 29)
Ο πράος κατά Θεόν, των σοφών εστί σοφώτερος και ο ταπεινός τη καρδία, των δυνατών δυνατώτερος, επειδή τον ζυγόν του Χριστού κατά γνώσιν βαστάζουσιν. (Οσίου Μάρκου)
Έλεγεν ο αββάς Σισώης ότι, η οδός η απάγουσα εις την ταπεινοφροσύνην εστίν η εγκράτεια και το εύχεσθαι αεί τω Θεώ και το αγωνίζεσθαι είναι υποκάτω παντός ανθρώπου. (Εν τω Γεροντικώ)
Μακάριος ο έχων βίον υψηλόν, ταπεινόν δε το φρόνημα. (Αγίου Εφραίμ)
Εκείνος προ πάντων γνωρίζει καλώς τον εαυτόν του, ο οποίος νομίζει ότι δεν είναι τίποτε. (Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου)
Όταν ποιήσετε πάντα τα διαταχθέντα υμίν, λέγετε ότι δούλοι αχρείοι εσμέν, ότι ο ωφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν. (Λουκ. 17,10)
Γίνου ευκαταφρόνητος εν τη μεγαλωσύνη σου και όχι μέγας εν τη σμικρότητί σου. (Αββά Ισαάκ)
Μη θέλετε να υπερηφανεύεσαι, διότι γινώσκεις καλώς ότι είναι γη και χους το σώμα σου και αμαρτωλός η ψυχή σου. (Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)
Είπεν ο αββάς Ποιμήν ότι, εάν ο άνθρωπος εαυτόν μέμφηται, καρτερεί πανταχού. (Εν τω Γεροντικώ)
Ο έχων την ταπεινοφροσύνην γλώσσαν ουκ έχει λαλήσαι προς τίνα αμελούντα η προς άλλον καταφρονούντα, ούτε οφθαλμούς έχει αλλού ελαττώμασι προσέχειν, ούτε ώτα έχει ακούσαι τα μή ωφελούντα την ψυχήν αυτού, και ουκ έχει μετά τινός πράγμα, πλην των αμαρτιών αυτού. (Αββά Ησαϊου)
Είπεν ο αββάς Ιωάννης ο Κολοβός ότι, η πύλη του ουρανού εστίν η ταπείνωσις και οι Πατέρες ημών δια πολλών ύβρεων χαίροντες εισήλθον εις την πόλιν του Θεού. (Εν τω Γεροντικώ)
Απόσπασμα από το βιβλίο: “Ο μικρός Ανθόκηπος – Αγιογραφικά και πατερικά κείμενα επιλεγμένα από τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη”, Ιερόν Ησυχαστήριον “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Βασιλικά Θεσσαλονίκης, σελ. 187-188, Ιούνιος 2018