Ἑαυτόν ἐκένωσε μορφήν δούλου λαβών,
ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος»
(Φιλιππ. 2, 7)
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Σέ κλῖμα ἀνέκφραστης χαρᾶς καί θερμαινόμενης ἐλπίδας ἑορτάζουμε και φέτος τήν ἐπί γῆς παρουσία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού ἔχει χαρακτηριστεῖ προσφυῶς καί ὡς «Μητρόπολη τῶν Ἑορτῶν». Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ γίνεται καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Ἄχρονος καί Ἀΐδιος Θεός εἰσέρχεται στόν χρόνο, προκειμένου νά ἀνακαλέσει τόν ἄνθρωπο στήν ἀρχαία ὀμορφιά καί νά τόν ξανακάνει μέτοχο τῆς Βασιλείας Του. Ὁ Χριστός μπαίνει στήν ἀνθρώπινη ἱστορία γιά νά ἀλλάξει τόν μέχρι τότε γνωστό κόσμο. Τό ἔκανε μέ τήν θεία διδασκαλία Του, τήν σταυρική θυσία, τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάσταση, τήν Ἀνάληψη καί τήν Ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς Ἁγίους 12 Μαθητές καί Ἀποστόλους καί μέ τήν Ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας Του, ἡ Ὁποία συνεχίζει τό σωτηριώδες ἔργο Της.
Αὐτή ἡ συνεχής πορεία τῆς Ἐκκλησίας, δύο χιλιάδες χρόνια συνιστᾷ ἐπικύρωση τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Οἰκονομίας, τό ὁποῖο ἀποκαλύφθηκε στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, μέ ἀφετηρία τήν κατά σάρκα γέννησή Του στήν Βηθλεέμ. Οἱ ἱεροί Εὐαγγελιστές κατέγραψαν τά γεγονότα τῆς Γεννήσεως καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τά διασώζει καί τά προβάλλει μέσῳ τῆς Θείας Λατρείας καί τῆς διδασκαλίας Της. Γι’ αὐτό, τέτοιες μέρες, κάθε χρόνο, ὑποκλινόμαστε εὐλαβικά στό Θεῖο Βρέφος καί μνημονεύουμε μέ βαθύ σεβασμό καί πίστη τά ἱερά Γεγονότα, ἀναπέμποντας μέ τούς Ἁγίους Ἀγγέλους τή Δοξολογία πρός τόν ἀενάως δοξαζόμενο Κύριο: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ., 2, 14)
Πέρασαν πάνω ἀπό δύο χιλιάδες χρόνια καί ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων συνεχίζει νά ἀποτελεῖ τό κέντρο τοῦ λειτουργικοῦ χρόνου καί μιά καλή εὐκαιρία ἀνανέωσης τῆς ἐλπίδας. Αἱματηροί διωγμοί πού ἐξαπολύθηκαν, ἀντίθεα κηρύγματα πού ἀκούονται καί ἀναμασῶνται κατά καιρούς ἀπό ἡμιμαθεῖς κακόπιστους καί ἄσχετους, δέν κατάφεραν καί οὔτε θά μπορέσουν ποτέ στό μέλλον νά κλωνίσουν τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων στόν Ἐνανθρωπήσαντα Κύριο καί στήν προοπτική πού ἀνοίχτηκε μέ τήν ἀσύλληπτη σάρκωσή Του. Ἡ προσευχομένη καί θεολογοῦσα Ἐκκλησία ἀνέχεται καί τούς ἐχθρούς Της καί προσεύχεται καί γι’ αὐτούς καί γιά τή σωτηρία τους. Διακηρύσσει στόν κόσμο ὅτι ὁ ἰσχυρός Θεός ἦλθε γιά μᾶς στόν κόσμο καί θά μᾶς στηρίζει πάντα, ἀνεξάρτητα ἄν πολλοί ἄνθρωποι «ἐσεβάσθηκαν καί ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρά τόν Κτίσαντα, Ὅς ἔστιν εὐλογητός εἰς τούς αἰῶνας» (Ρωμ. 1, 25).
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐκφράζει μέ λυρισμό τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ: «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός…», «ὁ Ἀχώρητος παντί πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί;ὁ ἐν κόλποις τοῦ Πατρός, πῶς ἐν ἀγκάλαις τῆς μητρός;» (Καθίσματα). Ἡ μελωδία συναρπάζει μέ τή γλυκύτητα τοῦ ἤχου καί τό ὕψος τῶν νοημάτων.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ἑορτάζοντας τά εὐλογημένα Χριστούγεννα, ἀνακαλοῦμε στή σκέψη καί στήν καρδιά μας τή θεία ἀγάπη καί φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Ὡστόσο, βλέπουμε γύρω μας ἀνασφάλειες καί φόβους, γιατί ἡ σύγχρονη κοινωνία παγιδεύτηκε στήν ὕλη, μπέρδεψε τήν πνευματική δίψα μέ τή δίψα τῆς ἀπληστίας καί μπῆκε σέ μιά ἀδιέξοδη περιπέτεια. Εὐτυχῶς ὑπάρχει πάντα δρόμος ἐπιστροφῆς. Καλούμεθα νά ἐπιστρέψουμε στήν ἁπλότητα, τήν ταπείνωση, τή συμφιλίωση καί τήν εἰρηνική συνύπαρξη, ὑλοποιώντας τό μήνυμα τῶν Ἀγγέλων, «ἐπί γῆς εἰρήνη», στήν προσωπική μας ζωή. Αὐτές τίς μέρες τῆς θείας ἀγάπης ἄς μή μείνει κανείς χωρίς φαγητό, χωρίς φάρμακο, χωρίς στέγη, χωρίς στοργή.
Ἡ Μητρόπολη ἔκαμε καί φέτος ὅ, τι μποροῦσε, ὅπως κάνει πάντοτε. Τό ἴδιο κάνουν καί οἱ Ἐνορίες μας. Μένουν πολλά καί γιά τόν καθένα μας. Ὑπάρχουν ἄποροι, ἀσθενεῖς, πενθοῦντες, μοναχικά ἄτομα. Δῶστε τους λίγη ἀγάπη καί θά νιώσετε μεγαλύτερη τήν ἀμοιβή τοῦ Οὐρανοῦ. Σᾶς εὔχομαι εὐλογημένα καί εἰρηνικά Χριστούγεννα.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικαίας Ἀλέξιος