Κάποιος αδελφός ζητούσε ευχή από έναν γέροντα, καθώς ξεκινούσε βιαστικά για την πόλη. Και ο γέροντας του είπε: «Μη βιάζεσαι να πας στην πόλη, αλλά βιάσου να αποφύγεις την πόλη, και θα σωθείς».
—
Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Αν κάποιος σου λέει λόγια ανώφελα, μη θελήσεις να τα ακούσεις, για να μη θανατώσεις την ψυχή σου· και μη διστάσεις, από ντροπή, να τον λυπήσεις. Μην ανεχτείς τα λεγόμενά του με τη σκέψη ότι δεν τα δέχεσαι μέσα σου. Μην πεις κάτι τέτοιο· γιατί δεν είσαι ανώτερος από τον πρωτόπλαστο, που τον έπλασε ο Θεός με το ίδιο του το χέρι, και τον οποίο δεν τον ωφέλησε η κακή συνομιλία. Να φεύγεις λοιπόν και να μη θέλεις να ακούς. Πρόσεχε όμως μήπως, ενώ φεύγεις σωματικά, θελήσεις να μάθεις τι ειπώθηκε. Γιατί και τον παραμικρό λόγο να ακούσεις, οι δαίμονες δεν αφήνουν τον λόγο που άκουσες, αλλά θανατώνουν με αυτόν την ψυχή σου. Να φεύγεις λοιπόν εντελώς».
—
Να μη θέλεις να ακούς ξένες κακίες, γιατί κάνοντας έτσι, σου εντυπώνονται και τα γνωρίσματα των κακιών. Όταν ακούσεις κακούς λόγους, να θυμώνεις με τον εαυτό σου και όχι με εκείνον που τους είπε· γιατί στο κακό άκουσμα, κακός είναι και αυτός που ανταποκρίθηκε.
—
Να φεύγεις μακριά από εκείνους που αγαπούν να έχουν τα υλικά, όπως επίσης και από το να αποκτάς ο ίδιος. Να φεύγεις από τους σπάταλους, όπως επίσης και από τη σπατάλη. Να φεύγεις από τους ακόλαστους, όπως επίσης και από την ακολασία. Αν δηλαδή η απλή θύμηση αυτών που είπαμε ταράζει τον νου, πόσο περισσότερο η θέα τους και η συναναστροφή μαζί με αυτούς; Πήγαινε κοντά στους δικαίους, και δια μέσου αυτών θα πλησιάσεις τον Θεό. Να συναναστρέφεσαι αυτούς που έχουν ταπείνωση και θα μάθεις τους τρόπους τους. Αν δηλαδή και μόνο η θέα αυτών που αναφέραμε είναι ωφέλιμη, πόσο περισσότερο ωφελεί η διδασκαλία που βγαίνει από το στόμα τους;
Ευεργετινός – Υπόθεση ΚΒ’ (΄22) – Πρέπει να αποφεύγουμε τη συναναστροφή των απρόσεκτων ανθρώπων και τους θορύβους. Σε όποιον θέλει να σωθεί, είναι αναγκαία η αποξένωση από τους κοσμικούς, Περιβόλι της Παναγίας, 2001, σελ. 207 και 211