Το πρώτο που έκανε ο όσιος Γέροντας ήταν να προσφέρη στους επισκέπτες κέρασμα –συνήθως λουκούμια, αλλά και ότι άλλο του έφερναν. Είχε επίσης ένα βαρέλι σαν δεξαμενή με βρυσούλα, και από εκεί έβαζε νερό σε δύο-τρία μεταλλικά κύπελλα και τους κερνούσε όλους. Αν μερικοί δίσταζαν να πιούν από το ίδιο κύπελλο, έλεγε: «Κάντε τον σταυρό σας και πιείτε· βοηθάει ο Χριστός».
Πολλές φορές μαζί με το κέρασμα πρόσφερε και κάποια ιδιαίτερη βοήθεια, σωματική ή πνευματική. Κάποτε πρόσφερε ένα ροδάκινο σε κάποιον επισκέπτη που χρόνια υπέφερε από το στομάχι του. Επειδή εκείνη την ημέρα ο άνθρωπος πονούσε πολύ, φοβήθηκε να φάη. «Πάρε, ευλογημένε, του είπε ο Όσιος, και μη φοβάσαι». Εκείνος έκοψε ένα μικρό κομματάκι, αλλά ο Όσιος του είπε πάλι: «Δεν σου είπα να φας; Δεν θα πονέσης». Έφαγε ολόκληρο ροδάκινο, και από τότε δεν ξαναπόνεσε.
Άλλη φορά, ενώ κερνούσε γλυκά τυλιγμένα με αλουμινόχαρτο, έβαλε ένα γλυκό στις λάσπες και ύστερα το πρόσφερε σε κάποιον λέγοντας:
– Άντε, ευλογημένε, παρ’ το να το φας.
– Να το φάω, Πάτερ, αλλά είναι βρώμικο, λερωμένο, απάντησε εκείνος νομίζοντας ότι ο Γέροντας αστειεύεται.
– Κι εσύ βρώμικα και λερωμένα δεν ταΐζεις τον κόσμο; του είπε ο Γέροντας.
Εκείνος δεν κατάλαβε τι εννοούσε ο Όσιος αλλά, φεύγοντας από την Παναγούδα, ο εξάδελφός του που ήταν μαζί του του είπε: «Επειδή πουλάς βρώμικες βιντεοκασσέττες, σου το έκανε αυτό ο Πατήρ Παΐσιος. Το κατάλαβες;». Την άλλη μέρα ο άνθρωπος αυτός ξαναπήγε στον Όσιος προβληματισμένος και συζήτησαν αρκετά.
– Τώρα τι να κάνω; τον ρώτησε.
– Πρώτα-πρώτα να αφήσης αυτήν την δουλειά και μετά έλα να τα πούμε, τον συμβούλεψε.
Γύρισε ο άνθρωπος στην πατρίδα του, έκλεισε το κατάστημα που είχε και άρχισε να ψάχνη για εργασία. Όταν ξαναπήγε στον Όσιο, εκείνος του συνέστησε να εξομολογηθή, κι έτσι ο άνθρωπος μπήκε σε μια πνευματική σειρά. Στην συνέχεια ασχολήθηκε με την προκατασκευή Ναών.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Άγιος Παϊσιος, ο Αγιορείτης», Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης, 2015, σελ. 395-397