Κάποιος αδελφός πολεμούνταν για πολύ καιρό από τον δαίμονα της πορνείας, και παρόλο που κοπίασε πολύ, δεν μπόρεσε να απαλλαγεί από αυτόν. Μια μέρα, καθώς βρισκόταν στη σύναξη, ένιωσε πάλι να ενοχλείται από το πάθος. Αποφάσισε λοιπόν να φανερώσει την ενέργεια του δαίμονα και να ζητήσει από τους αδελφούς να προσευχηθούν γι’ αυτόν, ώστε να βρει κάποια ανακούφιση από το πάθος. Και χωρίς διόλου να λογαριάσει την ντροπή, γύμνωσε τον εαυτόν του μπροστά σε όλους τους αδελφούς και στηλίτευσε την ενέργεια του σατανά λέγοντας: «Προσευχηθείτε για εμένα, πατέρες και αδελφοί, γιατί έχω τώρα δεκατέσσερα χρόνια που υποφέρω τέτοιον πόλεμο». Και αμέσως έφυγε από αυτόν ο πόλεμος, για την ταπείνωση που έδειξε.
Άλλος αδελφός πολεμήθηκε παρόμοια από την πορνεία και αγωνιζόταν εντείνοντας την άσκηση και φρουρώντας τον λογισμό του να μη συγκατατεθεί στην επιθυμία. Καθώς όμως δεν έπαυε ο πόλεμος, ήρθε στην εκκλησία και τον φανέρωσε σε όλους τους συγκεντρωμένους. Δόθηκε τότε εντολή από τους πρεσβυτέρους και όλοι κόπιασαν προσευχόμενοι γι’ αυτόν στον Θεό μία εβδομάδα. Και ο αδελφός απαλλάχτηκε από τον πόλεμο.
Ευεργετινός – Υπόθεση Κ’ (20) – Δεν πρέπει κανείς να έχει για κάτι εμπιστοσύνη στον εαυτό του, αλλά σε όλα να συμβουλεύεται τους πατέρες και να εξομολογείται καθαρά σε αυτούς τα κρυφά της καρδιάς του, χωρίς να κρύβει τίποτα, Περιβόλι της Παναγίας, 2001, σελ. 183-184