-21-
Η σοφία του κόσμου αυτού δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο. Τα κοινοβούλια, οι κυβερνήσεις, οι πολυσύνθετοι οργανισμοί των πιο αναπτυγμένων συγχρόνων κρατών της γης είναι ανίσχυροι. Η ανθρωπότητα πάσχει χωρίς τέλος. Η μόνη διέξοδος είναι να βρούμε μέσα μας τη σοφία, την λύση να μη ζούμε σύμφωνα με τις ιδέες αυτού του κόσμου, αλλά να ακολουθήσουμε τον Χριστό.
-22-
Πως μπορούμε να βρούμε το δρόμο μας; Κατά το Ευαγγέλιο ο Χριστός είναι η «οδός» μας.
-23-
Το σημαντικό είναι η συνείδηση ότι ο Χριστός είναι Θεός. Όποιος Τον αγαπά θα είναι αιώνια κοντά Του, εκεί όπου είναι Αυτός.
-24-
Που είναι το πνεύμα μας; Εάν θέλουμε να είμαστε με τον Χριστό, με τον Λόγο του Θεού, στον Οποίο ο Πατήρ έδωσε εξ αρχής όλα όσα υπάρχουν στην αιωνιότητα, πρέπει να Τον βλέπουμε ως Θεάνθρωπο. Αν Τον θεωρούμε ως Θεό, είναι τέλειος Θεός. Αν Τον βλέπουμε ως Άνθρωπο, είναι τέλειος άνθρωπος. Η σοφία, η ταπείνωση, η ζωή, το αιώνιο φως, όλα είναι σ’ Αυτόν.
-25-
Κάθε βήμα στη ζωή μας είναι αναπόσπαστο από τα θεμελιώδη δόγματα της πίστεως μας.
-26-
Όπως ο Χριστός στη Γεθσημανή και στο Γολγοθά ζούσε ακατάπαυστα με τη σκέψη του Πατρός, κι εμείς οφείλουμε να ζούμε κάθε στιγμή με τη σκέψη του Θεού, αλλά περισσότερο του Χριστού παρά του Πατρός, επειδή δια του Υιού ερχόμαστε στον Πατέρα. Στην πράξη η ζωή γίνεται Χριστοκεντρική.
-27-
Το μόνο που μας ελκύει είναι ο Χριστός, το πρόσωπό Του. Και οφείλουμε να ζήσουμε τον Χριστό ως το μέτρο κάθε πράγματος, θείου και ανθρωπίνου. Εν τω Χριστώ έχουμε τον Δημιουργό Θεό μας. Εν τω Χριστώ έχουμε το υπόδειγμά, την αποκάλυψη του Σχεδίου του Θεού για τον άνθρωπο. Η αγάπη του Χριστού πρέπει να γεμίζει την καρδιά μας πάντοτε. Εν Θεώ δεν ζούμε με τον διανοητικό στοχασμό. Ο Θεός αποκαλύπτεται σε μας με τις ενέργειές Του. Ζούμε τον Χριστό ως προσωπική μας ζωή, όχι ως κάποιον που θα γνωρίζαμε εξωτερικά.
-28-
Ο Χριστός είπε: «Εγώ ειμί η οδός». Αν είναι η οδός, οφείλουμε να Τον ακολουθούμε όχι εξωτερικά, αλλά εσωτερικά. Και να θυμόμαστε ότι στον Γολγοθά και τη Γεθσημανή αγωνιζόταν εναντίον όλων. Μόνος!
-29-
Κάποτε, όταν η αγάπη του Χριστού μας εγγίζει, αισθανόμαστε την αιωνιότητα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει κατανοητό με τη λογική. Ο Θεός ενεργεί με το δικό Του τρόπο που ξεφεύγει τη λογική. Δεν πρέπει να είμαστε υπερβολικά λογικοί στη χριστιανική μας ζωή.
-30-
Υπάρχουν εξωτερικοί «δείκτες» που επιτρέπουν να υπολογίσουμε σε ποια απόσταση βρισκόμαστε από τον Θεό: Ακολουθούμε τον λόγο του Ευαγγελίου; Φθάσαμε στην τελειότητα, δηλαδή την αγάπη για ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς διάκριση ανάμεσα σε εχθρούς και φίλους;
Απόσπασμα από το βιβλίο «Περί Πνεύματος και Ζωής», Αρχιμ. Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, 1995, σελ. 22-24