Όστις δύναται να υποφέρη μετά χαράς και ευχαριστήσεως την αδικίαν, καίτοι έχει τον τρόπον ν’ αποφύγη αυτήν, αυτός εδέχθη παρά Θεού την ταπείνωσιν δια της πίστεως, την οποίαν έχει προς αυτόν. Και όστις υπομένει μετά ταπεινοφροσύνης τας κατ’ αυτού κατηγορίας, ούτος έφθασεν εις την τελειότητα, και θαυμάζεται υπό των αγίων αγγέλων· επειδή δεν υπάρχει άλλη τοιαύτη μεγάλη και δυσκατόρθωτος αρετή.
Μη πιστεύσης εις τον εαυτόν σου, ότι υπάρχεις δυνατός εις την αρετήν, έως ότου να δοκιμασθής δια των πειρασμών, και εύρης τον εαυτόν σου αμετάβλητον
Μη πιστεύσης εις τον εαυτόν σου, ότι υπάρχεις δυνατός εις την αρετήν, έως ότου να δοκιμασθής δια των πειρασμών, και εύρης τον εαυτόν σου αμετάβλητον. Απόκτησον ορθήν και σταθεράν πίστιν, όπως δυνηθής να καταπατήσης τους εχθρούς σου· και έχε τον νου σου περιωρισμένον, και μη θαρρήσης ποτέ εις την ιδίαν σου δύναμιν, να μη παραχωρηθής υπό του Θεού εις την ασθένειαν της ανθρωπίνης φύσεως, και τότε εκ της ιδίας σου πίστεως θέλεις μάθει την ασθένειαν σου· μήτε να πιστεύσης εις την γνώσιν σου, ίνα μη λάβη αφορμήν ο διάβολος, και σε παγιδεύση δια της πανουργίας αυτού. Έχε την γλώσσαν σου γλυκείαν, και δεν θέλει σοι απαντήσει παντελώς ατιμία· έχει επίσης και τα χείλη σου γλυκά, και θέλεις έχει όλους τους ανθρώπους φίλους. Μη καυχηθής ποτέ δια τα έργα σου, ίνα μη ύστερον καταισχυνθής· διότι εις όποιον πράγμα καυχάται ο άνθρωπος, παραχωρεί ο Θεός να εκπέση εκ τούτου, ίνα ταπεινωθή, και μάθη την ταπείνωσιν· δια τούτο πρέπει ν’ αποδίδης όλα εις την πρόγνωσιν του Θεού, και να μη πιστεύης, ότι εις την παρούσαν ζωήν ευρίσκεται πράγμα τι αμετάβλητον.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ισαάκ Σύρου, Ασκητικά», Λόγος Ε’ – Περί του απομακρύνεσθαι εκ του κόσμου, και εξ’ όλων, όσα θολώνουσι και σκοτίζουσι τον νουν, Εκδόσεις Ρηγόπουλου, σελ. 26