«Σταυρὲ τοῦ Χριστοῦ, Χριστιανῶν ἡ ἐλπίς, πεπλανημένων ὁδηγέ, χειμαζομένων λιμήν, ἐν πολέμοις νῖκος, οἰκουμένης ἀσφάλεια,
ἀσθενούντων ἰατρέ, νεκρῶν ἡ ἀνάστασις, ἐλέησον ἡμᾶς»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί.
Ἑορτάζουμε σήμερα τήν Παγκόσμιο Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀνακαλοῦντες στή μνήμη τά γεγονότα πού συνέβησαν τόν Ζ΄ αἰῶνα μ.Χ.. Οἱ Πέρσες ἦσαν προαιώνιοι ἐχθροί τῶν Ἑλλήνων καί οἱ προπάτορές μας τούς ἀντιμετώπισαν ἐπιτυχῶς στόν Μαραθῶνα, στίς Πλαταιές, στή Σαλαμίνα. Ὅμως ἡ δίψα ἐξόδου στή Μεσόγειο θάλασσα μεταδιδόταν ἀπό γενιά σέ γενιά καί γίνονταν σχέδια καί ἀναζητοῦνταν εὐκαιρίες.
Μιά τέτοια εὐκαιρία ἀξιοποίησαν τό 614 μ.Χ. καί εἰσέβαλαν στά Ἱεροσόλυμα. Λεηλάτησαν Ναούς καί προσκυνήματα καί ἅρπαξαν τόν Τίμιο Σταυρό, στόν Ὁποῖο οἱ Πυρολάτρες τῆς Ἀνατολῆς ἀπέδιδαν μαγικές ἰδιότητες. Μαζί μέ τόν Σταυρό πῆραν καί τόν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Ζαχαρία, πού τόν κρατοῦσε στήν ἀγκαλιά του. Στράφηκαν καί κατά τῆς Βασιλεύουσας, πού σώθηκε θαυματουργικά καί συντέθηκε τότε τό προοίμιο τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου «Τῇ Ὑπερμάχῳ…». Ἡ ἁρπαγή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἦταν ἱεροσυλία γιά τήν Ἐκκλησία καί ἦταν θέμα τιμῆς γιά τήν Πολιτεία.
Ὁ αὐτοκράτορας Ἡράκλειος ἄρχισε μιά μακροχρόνια ἐκστρατεία κατά τῶν Περσῶν. Ὡς ἄλλος Μέγας Ἀλέξανδρος, ἔφτασε μέχρι τήν πρωτεύουσά τους Κτησιφώντα, νικῶντας τά περσικά στρατεύματα. Τέλος στή μάχη τῆς Νινευή οἱ Πέρσες νικήθηκαν ὁριστικά. Ὁ Ἡράκλειος ἔφερε πίσω τόν Τίμιο Σταυρό καί ἀκολούθησε ἡ Ὕψωσή Του στίς 14 Σεπτεμβρίου τοῦ 626 μ.Χ.. Ἡ εὐαισθητοποίηση τῆς κοινῆς γνώμης ὅλου τοῦ κόσμου ὀνοματοδότησε τήν ἑορτή ὡς «Παγκόσμια Ὕψωση…».
Στή συνέχεια, καί κάθε φορά πού ὑψώνεται ὀ Τίμιος Σταυρός, δημιουργεῖ στούς πιστούς σοβαρούς συνειρμούς. Ἡ σκέψη ἀφορμᾶται ἀπό τόν Γολγοθά, ἐπεκτείνεται σέ ὅλη τήν ἐπίγεια ζωή τοῦ Χριστοῦ καί καταλήγει στόν προσωπικό σταυρό τοῦ καθένα ἀπό μᾶς. Βίωμα τῶν Πατέρων καί δίδαγμα γιά μᾶς ὅτι ὁ Τίμιος Σταυρός, τό μέσον τῆς σωτηρίας μας καί τό σύμβολο τῆς πνευματικότητας τῶν ἁγίων, εἶναι δυνάμει μέσο σωτηρίας γιά μᾶς προσωπικά∙ ἐνεργείᾳ δέ γίνεται, ὅταν τό θελήσουμε.
Ὅπως ὑψώνεται ὁ Σταυρός, θαυμάζουμε τό γεγονός ὅτι ἕνα ὄργανο προορισμένο γιά βασανισμό καί αἰσχύνη μᾶς ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ζωή. Διερωτώμεθα πῶς ἕνα ἀντικείμενο τό ὁποῖο προκαλοῦσε πόνο καί θάνατο ἀποκαλύπτει τήν δόξα καί δύναμη τοῦ Θεοῦ. Δοξολογοῦμε καί εὐχαριστοῦμε διότι ἀντί μίσους καί ἀπανθρωπιᾶς, ὁ Σταυρός κατέστη σύμβολο ἀγάπης καί ἐλευθερίας. Ἀντί πόνου, δεχόμεθα ἴαση καί ἐλπίδα. Ὁ Σταυρός μᾶς ὁδηγεῖ ἀπό τόν θάνατο στή ζωή. Διά τοῦ Σταυροῦ γνωρίζουμε ὅτι τά πάντα εἶναι δυνατά σ’ἐκείνους οἱ ὁποῖοι πιστεύουν στόν Χριστό.
Σήμερα, καθώς ὑψώνουμε τόν Ἅγιο Σταυρό, προσφέρουμε μαρτυρία στόν κόσμο τῆς δυνάμεως τῆς πίστεως. Ἐνθυμούμεθα ὅτι ὁ Χριστός μᾶς ἐκάλεσε λέγοντας: «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι, ἀρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καθ’ ἡμέραν, καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Λουκ. 9:23). Ἀναλογιζόμεθα τούς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου οἱ ὁποῖοι προσφέρουν καθοδήγηση ἀναφορικά μέ τή σχέση Σταυροῦ καί πίστεως: «Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός· ὅ δέ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καί παραδόντος ἑαυτόν ὑπέρ ἐμοῦ» (Γαλ.. 2:20). Ὁ Σταυρός ἀποκαλύπτει τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ καί καθιστᾶ τά πάντα δυνατά διά τῆς πίστεως. Ὅπως προσκυνοῦμε τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί ἐπιβεβαιώνουμε τόν θρίαμβο καί τή δύναμη πού μᾶς προσφέρει, ἀναφωνοῦμε μέ αὐτοπεποίθηση: «Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου τόν Σταυρόν Σου ἡμῖν δέδωκας». Εἶναι ὅπλο ἰσχυρό, ὅπλο πνευματικό, ὅπλο ἀκατανίκητο.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Προσκυνοῦντες τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, διακηρύσσουμε ὅτι ὁ Σταυρός ἀποτελεῖ ἀνίκητη ἀσπίδα, θεϊκό σκῆπτρο καί καύχημα τῶν πιστῶν. Τόν ὑψώνουμε ἐπιβεβαιώνοντας ὅτι ὁ Σταυρός καθαγιάζει ὡς τά πέρατα τοῦ κόσμου. Τιμοῦμε τόν ζωοποιό Σταυρό ὡς ἀπόρθητο τρόπαιο θεότητος, θύρα Παραδείσου καί ἀρωγό τῶν πιστῶν. Σέ αὐτή τήν ὡραία καί πλήρη ἐμπνεύσεως Ἑορτή, ἄς προσευχηθοῦμε καί ἄς ἐπικαλεστοῦμε τή Χάρη Του. Ἄς δοῦμε καρτερικά καί ἐλπιδοφόρα τόν Τίμιο Σταυρό καί ἄς κατανοήσουμε πώς αὐτός εἶναι τό ὅπλο μας καί τό λάβαρό μας στή ζωή. Παράλληλα, ἄς σταυρώσουμε καί τά πάθη μας, ὥστε νά ἔχει νόημα ὁ ἑορτασμός τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Χρόνια Πολλά καί Εὐλογημένα
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς