«Τῇ Κυριακῇ πρώτῃ τῶν Νηστειῶν, ἀνάμνησιν ποιούμεθα
τῆς Ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων καὶ σεπτῶν Εἰκόνων,
γενομένης παρὰ τῶν ἀειμνήστων Αὐτοκρατόρων Κων/πόλεως,
Μιχαὴλ καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Θεοδώρας,
ἐπὶ τῆς Πατριαρχείας τοῦ ἁγίου καὶ Ὁμολογητοῦ Μεθοδίου»
Ἀγαπητοί µου ἀδελφοί,
Ἡ Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἡµέρα νίκης τῆς Ἐκκλησίας, συνάµα καί µνήµης τῶν Προµάχων τῆς Ὀρθοδοξίας εὐσεβῶν Βασιλέων, ἁγίων Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, Διδασκάλων, Μαρτύρων, Ὁµολογητῶν, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίστηκαν γιά νά παραδοθεῖ καί νά συνεχιστεῖ στόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ ἀκαινοτόµητη ἡ Πίστη τῶν Ἀποστόλων, ἡ Πίστη τῶν Πατέρων, ἡ Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων. Τούς εὐχαριστοῦµε, τούς µακαρίζουµε καί ἀναπέµπουµε δέηση ὑπέρ αὐτῶν. Ἄς εἶναι αἰωνία ἡ µνήµη τους.
Ἡ Ἐκκλησία σήµερα, κοσµηµένη µέ τίς σεπτές ἱερές Εἰκόνες, κηρύττει ὅτι τό πιό πολύτιµο ἀγαθό πού ἔχουµε οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, εἶναι ἡ Πίστη µας. Ἡ ὀρθή Πίστη, ἡ µόνη θεϊκή Ἀποκάλυψη, ἡ µόνη Ἀλήθεια, ἡ Ἀλήθεια τοῦ Ὀρθοδόξου Δόγµατος καί τοῦ Ὀρθοδόξου Ἤθους, πού δέν ἐπιδέχεται προσθῆκες ἤ ἀφαιρέσεις.
Μέ τό βάπτισµά µας γίναµε µέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, λάβαµε καί τή σφραγίδα, τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Συνταχθήκαµε µέ τόν Χριστό καί ὁµολογοῦµε καί προσκυνοῦµε Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦµα, Τριάδα Ὁµοούσιον καί Ἀχώριστον. Ὁµολογώντας, κάθε στιγµή καί σέ κάθε περίσταση τήν πίστη µας, προσπαθοῦµε νά τηροῦµε τό θέληµα τοῦ Θεοῦ, ἰδίως σκορπίζοντας τήν ἀγάπη στούς ἀδελφούς. «Αὐτός πού ἀγαπᾷ εἶναι κοντά στόν Θεό καί ὁ Θεός εἶναι κοντά του» (Α΄ Ἰω., 16).
Ὡστόσο, παρατηροῦµε, µέ θλίψη, ὅτι πολλοί ἀδελφοί µας, χωρίς νά ἀπορρίπτουν τό Εὐαγγέλιο, δέν τό βιώνουν, ὡς πυξίδα καί κανόνα ζωῆς. Δέν στηρίζουν τήν προσωπική, τήν οἰκογενειακή, τήν κοινωνική τους ζωή ἐπάνω στό θεµέλιο τῆς Πίστεως. Ἔχει διαγραφεῖ ἀπό τό ὀπτικό τους πεδίο ὁ Θεός καί σχεδιάζουν τή ζωή τους δίχως Αὐτόν. Γι’ αὐτό εἶναι µετέωροι στό κενό πού ἀφήνει ἡ ἀπουσία τοῦ Θεοῦ στήν καθηµερινή τους ζωή καί ζοῦν µέσα σέ σύγχυση, στόν φόβο καί στήν ἐπακόλουθη ἀπελπισία.
Προστασία ἔναντι αὐτῆς τῆς ἔκπτωσης εἶναι ὁ τακτικός ἐκκλησιασµός, ὅπου συµπροσευχόµαστε ὅλοι, χωρίς διακρίσεις καί µετέχουµε τῆς Θείας Εὐχαριστίας, κατάλληλα προετοιµασµένοι. «Ἄν ζοῦµε καί συµπεριφερόµεθα σύµφωνα µέ τό φῶς τῆς θείας ἀληθείας, τότε ἔχουµε στενή σχέση καί κοινωνία µεταξύ µας καί τό αἷµα τοῦ Χριστού µᾶς καθαρίζει ἀπό κάθε ἁµαρτία» (Α΄Ἰω. 1,7).
Στούς σύγχρονους καιρούς, µέ τόν θρίαµβο τοῦ θολοῦ διαδικτύου καί τῆς παντοειδοῦς µετάλλαξης τῶν προϊόντων, ἀλλά καί τῆς ζωῆς, δείχνουν νά ἔχουν ἀνατραπεῖ οἱ ἀξίες πού ἴσχυαν ἕως τώρα καί διαµόρφωναν τή ζωή µας. Κάποιοι κινοῦνται καί ἐκφράζονται ἐγωιστικά, χωρίς ἀναστολές καί δεσµεύσεις. Ὅµως ἡ φαινοµενική ἐλευθερία ὁδηγεῖ σέ πλήρη ὑποδούλωση, στήν ἀλλοτρίωση καί τόν ἐκµαυλισµό τοῦ ἀνθρώπου. Μόνο ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ µᾶς ἐλευθερώνει ἀληθινά.
Ἀδελφοί µου ἀγαπητοί,
Πολύ συχνά ἀκοῦµε γιά ἀνθρώπινα ἐπιτεύγµατα, στά ὁποῖα µερικοί ἐξαίρουν τήν ἀνθρώπινη ἱκανότητα, ἀγνοώντας ἤ καί ὑποβιβάζοντας τόν Θεό. Ἕνα σύνθηµα προοδευτισµοῦ δείχνει νά κυριαρχεῖ, µιά δύναµη, πού µπορεῖ τάχα νά λύσει ὅλα τά προβλήµατα τοῦ ἀνθρώπου. Δέν λείπει καί µιά ἔντεχνα κατευθυνόµενη ἀναφορά πώς οἱ δυσκολίες προέρχονται ἀπό τό κατεστηµένο, πού δηλώνει πώς εἶναι κοντά στόν Θεό. Ὡστόσο, ἡ Ἱστορία διδάσκει καί ἡ ἐµπειρία ἐπιβεβαιώνει ὅτι χωρίς Θεό δεσπόζουν τά πολλά καί ποικίλα ἀδιέξοδα.
Παιδιά µου,
Ὡς ὑπεύθυνος Ποιµενάρχης, σᾶς καλῶ νά µείνετε κοντά στήν Ἁγία µας Ἐκκλησία. Ὑπῆρξεν ἀνέκαθεν τροφός καί φρουρός τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι καί σήµερα καί θά εἶναι πάντοτε ὁ εὔδιος λιµένας ἐκείνων πού βασανίζονται ἀπό τά κύµατα τῆς ζωῆς.
Χρόνια Πολλά καί Εὐλογηµένα
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς