«Τῆς Σκέπης σου τῆς σωστικῆς, αἱ πολλαπλαὶ ἐκδηλώσεις,
περὶ τὸ Ἔθνος σου Ἄχραντε, πᾶσαν ἀκοὴν καταπλήττουσι….»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὁ Ὀρθόδοξος Ἑλληνικός Λαός τιμᾷ ἀκατάπαυστα τό πανάγιο πρόσωπο τῆς Θεοτόκου καί ἀπονέμει τήν πρέπουσα τιμή, θεωρώντας Την ὡς τήν «Ὑπέρμαχο Στρατηγό» τοῦ Γένους. Μᾶς προστάτεψε, πάντα μέ θαυμαστό τρόπο, σκεπάζοντάς μας κάτω ἀπό τό Μαφόριό Της. Αὐτό συνέβη στήν Παναγία τῶν Βλαχερνῶν, αὐτό ἐπανελήφθη σέ πολλές περιπέτειες τῶν Ἑλλήνων, ὅπως στούς Βαλκανικούς Πολέμους καί ἰδίως τό 1940. Οἱ φαντάροι μας ἔβλεπαν τήν Παναγία νά προηγεῖται, ἄλλοτε ὡς νεφέλη καί ἄλλοτε ὡς αἰσθητή καί ὁλοφώτεινη Δέσποινα, πλάι τους. Ἄξιο ἰδίας ἀναφορᾶς εἶναι τό γεγονός ὅτι αὐτό τό ὑπέρλαμπρο ὅραμα τό ἔβλεπαν καί Ἰταλοί στρατιῶτες∙ ὅσοι συλλαμβάνονταν δήλωναν μέ δέος πώς «σεῖς ἔχετε καί μιά ὑψηλή κυρία πού πολεμεῖ μαζί σας!». Ἐκείνη ἡ ὑπέρλαμπρη Μορφή ἔδινε κουράγιο στούς πολεμιστές καί χαλύβδωνε τή θέλησή τους νά πολεμοῦν ὑπέρ βωμῶν καί ἐστιῶν, «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία». Ἡ Ἁγία Σκέπη μᾶς προστατεύει, ὄχι λόγῳ μιᾶς ἰδιαίτερης εὔνοιας, ἀλλά γιά λόγους δικαιοσύνης.
Στίς 28 Ὀκτωβρίου 1940 ὁ Ἑλληνικός Λαός ἦταν σχετικά ἕτοιμος, γιά νά ἀπαντήσει στόν Φασισμό. Εἶχε προηγηθεῖ ὁ τορπιλισμός τῆς Ἕλλης στό ἱερό νησί τῆς Τήνου. Ἡ ἐπίσημη ἀνακοίνωση μιλοῦσε γιά ἄγνωστο ὑποβρύχιο, ἀλλά ἡ πολιτική ἡγεσία γνώριζε καί ἑτοιμαζόταν. Τό ΟΧΙ στόν Ἰταλό εἰσβολέα ἦταν ἄρνηση ὁλόκληρου τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ἐκείνου πού εἶχε δηλώσει τό «Μολών λαβέ» στόν Ξέρξη μέ τό στόμα τοῦ Λεωνίδα, ἐκείνου πού εἶχε ἀποστομώσει τόν Πορθητή μέ τό στόμα τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου τό 1453.
Τό ΟΧΙ τῶν ἑλλήνων τοῦ 1940 ἦταν ἐπιβεβαίωση τῶν ἰδανικῶν, τά ὁποῖα γεννήθηκαν καί καλλιεργήθηκαν στό λίκνο τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Οἱ ἱερές ἀξίες τῆς ἐλευθερίας, τῆς δημοκρατίας, τῆς ἀλήθειας, τῆς ἰσηγορίας καί ἄλλες δέν θά μποροῦσαν νά καταπατηθοῦν καί νά προδοθοῦν. Ὅπως οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες, καί οἱ νεότεροι ἀπόγονοί τους ἀπαιτοῦσαν νά εἶναι ἐλεύθεροι, καί γιά τό λόγο αὐτό ἦταν ἕτοιμοι νά θυσιαστοῦν γιά ἀξίες καί ἰδανικά. Ἡ ἀπόκριση τῶν Ἑλλήνων ἧταν μία ὑπενθύμιση τῶν φωνῶν μιᾶς ἁλυσίδας ἡρώων, πού πολέμησαν γιά τήν ἐλευθερία καί τά δικαιώματα τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Μία ἁπλή λέξη, τό «ὌΧΙ», ἐξέφρασε τό πνεῦμα, τό ἤθος καί τήν ψυχή τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.
Ὁ ἀγώνας τῶν Ἑλλήνων ἧταν μήνυμα καί γιά τόν εὑρύτερο κόσμο. Ἧταν μία δήλωση ὅτι κάθε ἔθνος, ἔστω καί μικρό, πρέπει νά ἔχει τό δικαίωμα νά καθορίζει τήν δική του μοῖρα καί ταυτότητα· ὅτι ἡ τυραννία δέν μπορεῖ νά γίνει ἀνεκτή ποτέ καί πουθενά. Οἱ ἡρωϊκές προσπάθειες τῶν Ἑλλήνων ἔκαναν ἐπίσης μία διακήρυξη στήν Ὑφήλιο. Τό κουράγιο, ἡ ἀποφασιστικότητα καί ἡ αὐταπάρνηση τῶν ἡρώων κάλεσε ὅλους τούς ἐλεύθερους λαούς νά συσπειρωθοῦν ἐναντίον τῆς σκλαβιᾶς καί τῆς καταπίεσης.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ἡ σημερινή ἑορτή δέν εἶναι μόνο ἡμέρα ἐνθύμησης∙ εἶναι καί μία πρόσκληση σέ ὅλο τόν κόσμο νά γιορτάσουμε μαζί καί νά τιμήσουμε ὄχι μόνον τό παρελθόν ἀλλά καί νά χαράξουμε μία πορεία γιά τό μέλλον. Ἄς καταθέσουμε καί τό δικό μας «ΟΧΙ»∙ στήν ἔντεχνη παγκοσμιοποίηση, πού μᾶς ἀντιμετωπίζει σάν καταναλωτική μηχανή, σάν ὑποχείρια σέ ἐπιταγές τῆς μόδας, σάν ἄβουλα ὄργανα, χωρίς ἀξίες, χωρίς ἰδανικά. Εἶναι καιρός νά συνειδητοποιήσουμε τή μεγάλη ἀξία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τόν ὐψηλό προορισμό μας. Σ’ αὐτή τήν ἄρνησή μας δέ θά μείνουμε μόνοι∙ πλάι μας ἔχουμε τήν Κυρία Δέσποινά μας, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τή Μεγάλη μας Μητέρα, πού φροντίζει ἐκείνους πού Τήν ἐπικαλοῦνται, μέ ἐνατένιση στά Ἄνω. Ἄς ἀναπαύσει ὁ Θεός τίς ψυχές τῶν ἡρώων τοῦ Βαλκανικοῦ Μετώπου καί τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καί ὅλων ἐκείνων πού πολέμησαν γιά τήν ἐλευθερία.
Ζήτω τό Ἔθνος, Ζήτωσαν οἱ στρατευμένοι μας
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα
Εὐχέτης πρός Κύριον
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικαίας Ἀ λ ε ξ ι ο ς