Πολλοί στο Άγιον Όρος ζήσανε μυστικά. Πεθάνανε χωρίς κανείς να τους γνωρίζει. Κι εγώ ήθελα να ζήσω έτσι μυστικά. Ούτε ιεροκήρυκας ήθελα να γίνω ούτε κάτι άλλο. Ούτε είχα ποτέ σκεφθεί να βγω έξω απ’ το Άγιον Όρος. Παιδάκι μικρό μέσα σε τέλεια ερημιά! Για να καταλάβω το έρημον και το αβοήθητον, ανέβαινα στο βουνό, έμενα ώρες εκεί κι ήθελα να ζω σαν ερημίτης. Έβρισκα αγριάδες και τις έτρωγα. Το έκανα για άσκηση.
Ήθελα να ζήσω μόνος μου, όπως ο άγιος που αγάπησα από μικρούλης, ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης. Αυτός είναι ο αγαπητός μου άγιος. Αυτόν εγώ μιμήθηκα. Μου έκανε εντύπωση πώς άντεξε να μένει εκεί, κοντά στους γονείς του, κι έστησε την καλύβα του δίπλα τους χωρίς να αποκαλυφθεί και τους ενίσχυε συνεχώς: «Επηξας την καλύβην πρό πυλών σων γονέων». Έτσι λέει το τροπάριό του: «Εκ βρέφους τον Κύριον επιποθήσας θερμώς, τον κόσμον κατέλιπες και τα εν κόσμω τερπνά και ήσκησας άριστα έπηξας την καλύβην πρό πυλών σων γονέων, έθραυσας των δαιμόνων τας ενέδρας, παμμάκαρ’ διό σε, Ιωάννη, Χριστός άξίως εδόξασεν».
Η υπακοή δείχνει την αγάπη προς τον Χριστό. Κι ο Χριστός ιδιαίτερα αγαπάει τους υπάκουους. Γι’ αυτό λέει: «Εγώ τους εμέ φιλούντας αγαπώ, οι δε εμέ ζητούντες εύρήσουσι χάριν»
Και το εξαποστειλάριο: «Πτωχός, ως άλλος Λάζαρος, προσεκαρτέρεις, Οσιε, των γεννητόρων πυλώσι, στενοχωρούμενος, Πάτερ, μικρά καλύβη, πάνσοφε· αλλ’ εύρες νύν ευρύχωρον την μετ’ Αγγέλων σκήνωσιν και των αγίων απάντων εν ουρανοίς, Ιωάννη». Στον Γέροντά μου τα έλεγα όλα. Ναι, όλα όσα σκεπτόμουν κι εκείνος κάπου κάπου μου έλεγε, όταν έβλεπε υπερβολές:
– Πλάνη, παιδί μου.
Ολη μου η ζωή ήταν ένας παράδεισος. Προσευχή, λατρεία, εργόχειρο, υπακοή στους Γέροντές μου. Αλλά η υπακοή μου ήταν αποτέλεσμα αγάπης, όχι αναγκαστική. Αυτή η ευλογημένη υπακοή πολύ με ωφέλησε. Με άλλαξε. Έγινα ξύπνιος, γρήγορος, πιό γερός στο σώμα και στην ψυχή. Μ’ έκανε να τα γνωρίζω όλα. Πρέπει μέρα-νύχτα να δοξάζω τον Θεό, που με αξίωσε να ζήσω έτσι σ’ αυτή τη ζωή. Πάνω στην υπακοή είχα σκύψει και εγκύψει. Τα υπόλοιπα, πού ο Θεός έφερε στη ζωή μου, ήλθαν μόνα τους. Και το χάρισμα το προορατικό μου δόθηκε από τον Θεό εξαιτίας της υπακοής. Η υπακοή δείχνει την αγάπη προς τον Χριστό. Κι ο Χριστός ιδιαίτερα αγαπάει τους υπάκουους. Γι’ αυτό λέει: «Εγώ τους εμέ φιλούντας αγαπώ, οι δε εμέ ζητούντες εύρήσουσι χάριν» (Παροιμ. 8, 17.). Mές στην Αγία Γραφή όλα είναι γραμμένα αλλά κεκαλυμμένα.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου Βίος και Λόγοι», Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2008, σελ. 33