Home ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΕΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ Ποιμαντορική Εγκύκλιος για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου 2020

Ποιμαντορική Εγκύκλιος για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου 2020

1328
Εγκλύκλιος Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
Εγκλύκλιος Ευαγγελισμού της Θεοτόκου

«Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον… Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καί ἅγιον τό ὄνομα Αὐτοῦ» (Λουκᾶ 1, 46-49)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας συνιστᾷ σημεῖο ἀναφορᾶς γιά τήν ὑπόθεση τῆς σωτηρίας μας. Ὁ πρωτοστάτης ἄγγελος τοῦ Θεοῦ ἐμφανίστηκε στήν Παρθένο Μαρία καί Τῆς ἀνεκοίνωσε τό θεῖο σχέδιο γιά τήν σωτηρία μας διά τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Οἱ λόγοι τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ ἀποκάλυψαν πῶς θά ἐκπληρώνονταν οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ καί πῶς θά πραγματοποιοῦνταν οἱ προφητεῖες. Ἡ Θεοτόκος Μαρία πίστευσε στό οὐράνιο ἄγγελμα καί ἐξέφρασε τήν προθυμία Της νά ὑπηρετήσει τόν Θεό, ἐνῶ τήν ἐπισκίαζε ἤδη τό Ἅγιο Πνεῦμα καί Ἐκείνη ὕμνησε τόν Θεό ἀναφωνῶντας: «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον, καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου, ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης Αὐτοῦ. Ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί, ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καί ἅγιον τό ὄνομα Αὐτοῦ» (Λουκ. 1, 46-49).

Μέ τήν σάρκωση τοῦ Χριστοῦ ἐκπληρώθηκαν οἱ ὑποσχέσεις Του στόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα καί βέβαια σέ ὅλο τόν κόσμο. Ἡ ὥρα τῆς ἀνακαινίσεως εἶχε ἔλθει. Τό σχέδιο λυτρώσεως ἐπετεύχθη μέ τήν εἴσοδο τοῦ Θεοῦ στήν Ἱστορία. Ὁ σκοπός καί τό νόημα τῆς δημιουργίας μας, ἡ προτεραιότητα τῆς ἀπελευθερώσεώς μας ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό κακό, ἡ κοινωνία μας μέ τόν Θεό, καί ὁ ἁγιαστικός τρόπος τῆς ζωῆς ἀποκαλύφθηκαν τώρα μέ τό γεγονός τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.

Ὁ Εὐαγγελισμός ἀπεκάλυψε καί τήν ἄμετρη δύναμη τοῦ Θεοῦ. Μέ τόν Εὐαγγελισμό ἀποκαλύφθηκε ὅτι τό πρόσκαιρο σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀπελπισίας τοῦ θανάτου παραμεριζόταν μέ τήν ἀκατανίκητη δύναμη τοῦ Θεοῦ. Τοῦτο ἔδωσε αὐτοπεποίθηση στήν Θεοτόκο ὥστε νά ἀναφωνήσει:  «ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου… ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καί ἅγιον τό ὄνομα Αὐτοῦ (Λουκ. 1-47-49).

Ὁ Εὐαγγελισμός ἐκφράζει καί τήν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Αὐτή Του ἡ  ἀποκάλυψη πρός χάριν μας ἔγινε στή Θεοτόκο καί ὄχι σέ βασιλεῖς καί ἡγέτες, ἐπιβεβαιώνοντας ὅτι ἡ σωτηρία ἔρχεται διά τῆς χάριτος, τῆς ταπεινώσεως καί τῆς πίστεως καί ὄχι διά τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, τῆς δυνάμεως, τῆς ὑψηλῆς θέσεως ἤ ἀκόμη καί τῆς ποικιλόμορφης βίας.

Σήμερα τιμοῦμε αὐτό τό ὑπερφυές γεγονός, ἐκφράζοντας τήν πίστη μας καί ἐναποθέτοντας τίς ἐλπίδες μας στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Κατανοοῦμε ὅτι ἡ Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ὑπερέχει ὅλων τῶν θεωριῶν, γιατί ὁ Θεός εἶναι ἡ Ἀλήθεια (Ἰω. 14, 6). Ὁ Θεός εἶναι καί ἡ Δύναμη, ἡ μόνη δύναμη πού χαρίζει ζωή καί σωτηρία.  Ὁ Θεός εἶναι καί ἡ Ἀγάπη, ἀγάπη χωρίς ὑπολογισμούς,  πού φέρνει ἐλπίδα καί βεβαιότητα. Αὐτή τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ,  ἄς ἐξακτινώσουμε κι ἐμεῖς τήν ἀλήθεια, τήν ἀγάπη καί τή δυνατότητα τῆς σωτηρίας.

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Τήν μεγάλη ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καί τό σωτήριο μήνυμά της, οἱ σκλαβωμένοι πρόγονοί μας ἔθεσαν ὡς ὅριο συμβολικό γιά τήν ἔναρξη τοῦ Ἀγώνα τῆς Ἀνεξαρτησίας. Ἐπικυρώνοντας τήν ἀλήθεια τῆς ἐλευθερίας ὡς στοιχεῖο συνυφασμένο μέ τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη, οἱ γενναῖοι αὐτοί νίκησαν μεγαλύτερη δύναμη καί ἐλευθερώθηκαν ἀπό μακραίωνη Ὀθωμανική κατοχή. Ἀγωνίστηκαν, ὅπως οἱ ἴδιοι διακήρυξαν, «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία».  Αὐτά ἦσαν τά κίνητρα ἐκείνων πού ἔχυσαν τό αἷμα τους. Τιμοῦμε τούς ἐλευθερωτές, τελοῦμε Μνημόσυνα ἱερά, εὐχαριστοῦμε τόν Πανάγαθο Θεό καί τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, τήν Προστάτιδα τῶν Ὀρθοδόξων, στηρίζουμε τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις μας καί ἀναφωνοῦμε μέ στεντορεία φωνή:

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,
ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ.

Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ 

+ Ὁ Νικαίας  Ἀλέξιος