«Ἅγιος ὁ Θεός, ὁ τά πάντα δημιουργήσας δι’ Υἱοῦ συνεργείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἅγιος Ἰσχυρός, δι’ οὗ τόν Πατέρα ἐγνώκαμεν καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐπεδήμησεν ἐν κόσμῳ· Ἅγιος Ἀθάνατος, τό Παράκλητον Πνεῦμα, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον καί ἐν Υἱῷ ἀναπαυόμενον. Τριάς Ἁγία, δόξα σοι»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὁ ἄπειρος καί ὑπερτέλειος καί ἀναλλοίωτος Θεός εἶναι Τριαδικός, κατά τήν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Εἶναι Πατέρας, Υἱός καί Ἅγιο Πνεῦμα, μία Οὐσία, τρία Πρόσωπα-Ὑποστάσεις, ἀλλά ἕνας Θεός. Ὁ Θεός εἶναι Μονάδα, ἕνας κατά τήν ἑνιαία καί ἀδιαίρετη οὐσία Του. Εἶναι Τριάδα, ἡ Ἁγία Τριάδα, ὡς πρός τά Πρόσωπα καί τίς Ὑποστάσεις. Ψάλλει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία: «Τρεῖς ὑποστάσεις ὑμνοῦμεν θεαρχικάς, ἑνιαίας φύσεως, ἀπαράλλακτον μορφήν» (Τριαδικός Κανόνας). Παντοδύναμος ὁ Πατήρ, Παντοδύναμος ὁ Υἱός, Παντοδύναμο καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ψάλλουμε ἀκόμη: «Ἅγιος ὁ Θεός ὁ Πατήρ ὁ ἄναρχος, Ἅγιος Ἰσχυρός ὁ Υἱός ὁ συνάναρχος, Ἅγιος Ἀθάνατος τό Παράκλητον Πνεῦμα. Τριάς Ἅγία, δόξα Σοι». Καί προσκυνοῦμε σέ κάθε Θεία Λειτουργία καί πάντοτε, «Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καί ἀχώριστον».
Τό δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδας τό χαρακτηρίζει «κεφάλαιο τῆς πίστεως» ὁ θεολόγος Γρηγόριος. Καί τά τρία Πρόσωπα ἔχουν τίς ἴδιες ἰδιότητες καί ὁλόκληρο τόν ἀκένωτο πλοῦτο τῆς Θεότητας, ἀλλά κάθε Πρόσωπο ἔχει τό διακριτικό Του γνώρισμα, χαρακτηριζόμενο ὡς «ὑποστατικό ἰδίωμα». Ἔτσι, ὁ Πατήρ εἶναι ἀγέννητος, ὁ Υἱός γεννητός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορευτό. Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται ἀπό τόν Πατέρα καί πέμπεται στόν κόσμο. Γιά ὅλα τά ἔργα τῆς Δημιουργίας, ὁ Πατήρ ἀποφασίζει, ὁ Υἱός ἐκτελεῖ καί τό Ἅγιο Πνεῦμα τελειοποιεῖ. Ὅπως τονίζουν οἱ ἱεροί Πατέρες, «Ὁ Πατήρ διά τοῦ Υἱοῦ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ τά πάντα ποιεῖ».
Ὁ Κύριος, ἀποστέλλοντας τούς ἁγίους Ἀποστόλους στόν κόσμο τούς ὁρίζει νά βαπτίζουν τούς πιστούς «εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28, 19). Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εὔχεται νά εἶναι μέ τούς πιστούς «ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Β΄ Κορ. 13, 12). Καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης βεβαιώνει, ὅτι «τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Πατήρ, ὁ Λόγος καὶ τὸ Ἃγιον Πνεῦμα, καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς ἕν εἰσι» (Α΄ Ἰω. 5,7).
Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι «Ζωή καί Ζωοποιοῦν. Φῶς καί φωτός χορηγός, Αὐτάγαθον καί πηγή ἀγαθότητος». Τό Ἅγιο Πνεῦμα λαλεῖ καί ἐνεργεῖ, οἰκονομεῖ καί ἁγιάζει. Αὐτό φωτίζει τίς ψυχές τῶν Δικαίων, Αὐτό φώτισε τούς Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τούς Ἀποστόλους τῆς Καινῆς Διαθήκης. Εἶναι ὁ «Παράκλητος» σύμφωνα μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Προκειμένου νά σωθεῖ ἡ ἀνθρωπότητα καί νά ἐπανέλθει στό ἀρχαῖον κάλλος, σαρκώνεται ὁ Χριστός καί ἀνακαινίζει καί ἀναπλάθει τόν κόσμο μέ τή διδαχή Του, τό σταυρικό Του Πάθος καί τήν ζωηφόρο Ἀνάστασή Του. Ἐπιστέγασμα καί ἐπικύρωση τοῦ ἔργου συνιστᾷ ἡ ἐπιδημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖο φωτίζει, ἁγιάζει καί χαρίζει τούς καρπούς Του στούς ταπεινούς ἀνθρώπους πού προσεύχονται καί ἐπικαλοῦνται τή Χάρη Του. Ποιοί εἶναι αὐτοί οἱ καρποί μᾶς τούς παραθέτει ἐνδεικτικά ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Ὁ καρπός τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. 5, 22 – 23). Χωρίς τό Ἅγιο Πνεῦμα δέν ὑπάρχει ἀληθινή ζωή. Αὐτό γεννᾷ στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου τήν ἀνυπόκριτη ἀγάπη καί τόν γεμίζει χαρά. Αὐτό χορηγεῖ τήν ἀληθινή σοφία. Στό Ἅγιο Πνεῦμα προσευχόμαστε καί στή Θεία Λατρεία καί στήν ἰδιωτική μας προσευχή. «Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν».
Ἡ Χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατέρα καί ἡ Κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἄς εἶναι μαζί μέ ὅλους σας. (Β΄Κορ.13,12)
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Νικαίας Ἀλέξιος