Ω αγάπη, βέβαιη και αληθινή! Ω αγάπη, ομοίωμα της θείας εικόνας! Ω αγάπη, της ψυχής μου γλυκύτατη απόλαυση! Ω αγάπη, της καρδιάς μου θείο πλήρωμα! Ω αγάπη, της ψυχικής μου δύναμης το στερέωμα! Ω αγάπη, της διάνοιάς μου παντοτινό μελέτημα. Εσύ κατέχεις την ψυχή μου παντοτινά, τη φροντίζεις και τη θερμαίνεις. Εσύ τη ζωογονείς και την οδηγείς προς τη θεία αγάπη. Εσύ κατακαίεις την καρδιά μου, γεμίζοντάς τη με τη φλόγα του θείου έρωτα και αναζωπυρώνοντας τον πόθο για τον Θεό. Εσύ δυναμώνεις με τη ζωογόνα σου δύναμη την ψυχή μου και την ενισχύεις να προσφέρει την οφειλόμενη λατρεία στον Θεό. Εσύ κατέκτησες τον νου μου ελευθερώνοντας τον από γήινα δεσμά και παρέχοντάς του την ελευθερία να οδηγείται απρόσκοπτα προς την ουράνια θεία αγάπη. Εσύ είσαι ο πολυτιμότερος θησαυρός των πιστών, γιατί είσαι το τιμιότατο των θείων χαρισμάτων δώρημα. Είσαι το θεόμορφο της ψυχής και της καρδιάς καλλώπισμα, γιατί αναδεικνύεις τους πιστούς σε παιδιά του Θεού. Είσαι το στολίδι των πιστών, αφού τους εμπνέεις τη σεμνότητα. Είσαι το μοναδικό μόνιμο αγαθό, αφού είσαι αιώνια. Είσαι το ωραιότερο ένδυμα των φίλων του Θεού, γιατί μ’ αυτό περιβεβλημένοι οι πιστοί, εμφανίζονται μπροστά στη θεία αγάπη. Είσαι η γλυκύτερη απόλαυση των πιστών, διότι είσαι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Εσύ περνάς στη βασιλεία των Ουρανών τους πιστούς που αγιάστηκαν από σένα. Είσαι η ευωδία των πιστών. Με σένα, οι πιστοί μεταλαμβάνουν τις ηδονές του Παραδείσου. Από σένα ανατέλλει το φως του νοητού ηλίου στις ψυχές των πιστών. Από σένα φωτίζονται οι νοεροί οφθαλμοί των πιστών. Από σένα οι πιστοί γίνονται μέτοχοι της θείας δόξας και της αιώνιας ζωής. Από σένα ξεπηδά από μέσα μας ο πόθος για τα επουράνια. Εσύ αποκαθιστάς τη βασιλεία του Θεού πάνω στη γη. Εσύ βραβεύεις με την ειρήνη τους ανθρώπους. Εξομοιώνεις τη γη με τον ουρανό. Ενώνεις τους ανθρώπους με τους αγγέλους και αναπέμπεις αρμονική υμνωδία στον Θεό. Αληθινά κυβερνάς τα πάντα. Τα πάντα συγκρατείς και συνέχεις. Εσύ ουδέποτε υποχωρείς.
Από σένα ξεπηδά από μέσα μας ο πόθος για τα επουράνια. Εσύ αποκαθιστάς τη βασιλεία του Θεού πάνω στη γη. Εσύ βραβεύεις με την ειρήνη τους ανθρώπους. Εξομοιώνεις τη γη με τον ουρανό. Ενώνεις τους ανθρώπους με τους αγγέλους και αναπέμπεις αρμονική υμνωδία στον Θεό
Ω αγάπη, της καρδιάς μου πλημμύρισμα! Ω αγάπη, γλυκύτατο του γλυκύτατου Ιησού ομοίωμα! Ω αγάπη, των μαθητών του Κυρίου ιερότατο έμβλημα! Ω αγάπη, του πραότατου Ιησού σύμβολο! Εσύ με τον πόθο σου πλήγωσε μου την καρδιά και γέμισέ την χρηστότητα και αγαθοσύνη. Πλημμύρισέ την με αγαλλίαση. Ανάδειξέ την κατοικητήριο της χάρης του Αγίου Πνεύματος. Εσύ πύρωσέ την με τη θεία φλόγα σου για να κατακαύσει τα ταπεινά της πάθη, να την αγιάσει, ώστε να στέλνει στον ουρανό ακατάπαυστη ψαλμωδία. Εσύ πλήρωσε την καρδιά μου με τον γλυκασμό της θείας αγάπης, έτσι ώστε να αγαπώ μόνο τον γλυκύτατο Ιησού Χριστό και Κύριο μου και σ’ Αυτόν να αναπέμπω ακατάπαυστη υμνωδία μ’ όλη την ψυχή μου, την καρδιά μου, τη δύναμή μου και τη διάνοιά μου. Αμήν.
Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας λέει για την αγάπη προς τον Θεό: «Η αγάπη είναι χορηγός προφητείας. Η αγάπη δίνει τη χάρη της θαυματουργίας. Η αγάπη είναι άβυσσος ελλάμψεως. Η αγάπη είναι πηγή πυρός· όσο αναβλύζει, τόσο περισσότερο καταφλέγεται αυτός που διψάει. Η αγάπη είναι η στάση και η εδραίωση των αγγέλων· η προκοπή των ανθρώπων. Πες μας εσύ, η ωραία ανάμεσα στις αρετές, που βόσκεις τα πρόβατά σου; Που κατασκηνώνεις το μεσημέρι; Φώτισέ μας, ξεδίψασέ μας, οδήγησέ μας, κατεύθυνέ μας· ποθούμε πια να ανέβουμε προς εσένα» (Λογ. λ’)
Απόσπασμα από το βιβλίο: «Το γνώθι σαυτόν – κείμενα αυτογνωσίας» – Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως, Εκδόσεις Άθως, Σεπτέμβριος 2014, σελ. 124-127