«Τι να κάνω για να σωθώ;» ρωτάς. Να ζητής από τον Θεό έλεος και πίστι. «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλό. Δυνάμωσέ μου την πίστι. Κύριε. Μη με απορρίψης τον αμαρτωλό.»
Μάθε, λοιπόν, να περιμένης, και θα ελεηθής. Μάθε να κρατήσαι από την ελπίδα, και θα αναπαυθής. Μάθε πρώτα να στηρίζεσαι στην πίστι του Χριστού την αγία, και τότε οπωσδήποτε θα ευλογηθής· θα γεμίσης από Χάρι, δύναμι και φως· θα βιώνης κατά τρόπο άρρητο την εσχατολογική προσδοκία των σεσωσμένων. Και αυτό θα σου φθάνη· θα είναι αρκετό για την σωτηρία σου!
Μέσα σ’ αυτή τη βεβαιωμένη προσδοκία της σωτηρίας, θα έρχωνται πολλές θείες δωρεές, πολλά ουράνια χαρίσματα και πληθωρικά πνευματικά σκιρτήματα.
Αλλά, κατά το μέτρο της ταπεινώσεως, της εσωτερικής σου καθαρότητος, της ολοπρόθυμης αγάπης προς τους εχθρούς και, κυρίως, «κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού» (Εφ. 4, 7).
Μάθε, λοιπόν, να περιμένης, και θα ελεηθής. Μάθε να κρατήσαι από την ελπίδα, και θα αναπαυθής. Μάθε πρώτα να στηρίζεσαι στην πίστι του Χριστού την αγία, και τότε οπωσδήποτε θα ευλογηθής
Μας λένε οι Νηπτικοί Πατέρες ότι για να καθαριστή και να λαμπροστολιστή η καρδιά από αρετές, χρειάζονται χρόνια πνευματικού αγώνος. Πολύς ο κόπος και μακρύς ο δρόμος! Προχωρώντας, όμως, στην κάθαρσι από τα πάθη και στον φωτισμό, ο νους καθίσταται καθαρός, χαριτωμένος, θεοειδής. Και τότε, η Ευχούλα, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», ως θείος μυσταγωγός, τον παίρνει και τον κατεβάζει στην πνευματική παστάδα της καρδιάς, για να συναντήση τον Νυμφίο Ιησού σε μια αδιαίρετη αγαπητική ενότητα. Τότε, ο ψυχοσωματικός άνθρωπος γίνεται όλος φως, όλος παράδεισος, όλος δόξα, όλος ουράνια χαρά και θεία μακαριότητα!
Βέβαια, «ου του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού» (Ρωμ. 9, 16), δηλαδή πρόκειται για δωρεά της θείας Χάριτος. Τηρώντας, όμως, τις εντολές, καλλιεργώντας τις θείες αρετές και συμμετέχοντας με φόβο στα πανάχραντα Μυστήρια, θα τύχουμε οπωσδήποτε του θείου ελέους. Η αγαθότητα του Θεού είναι τόσο μεγάλη, που δεν την χωράει το μυαλό μας. Άπειρη η θεία Του ευσπλαχνία!
Απόσπασμα από το βιβλίο: «Ημέρα τη ημέρα ερεύγεται ρήμα, και νύξ νυκτί αναγγελεί γνώσιν», πρωτοπρεσβύτερου Στεφάνου Κ. Αναγνωστόπουλου, Πειραιάς 2017, σελ. 151-152