«Ἀνέστη Χριστός «τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονε καινὰ τὰ πάντα»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Ἐπινίκειος ἀλαλαγμός καί δοξολογία γιά τή νίκη τῆς Ζωῆς ἐπί τοῦ θανάτου, γιά τήν ἀνανέωση τῆς ἐλπίδας ἔναντι τῆς ἀπόγνωσης, γιά τήν ἐπανάκτηση τῆς αἰωνιότητας. Δονοῦνται οἱ «καιόμενες καρδίες» μαζί μέ τίς καρδιές τοῦ Λουκᾶ καί τοῦ Κλεόπα στήν πορεία τους πρός Ἐμμαούς. Οἱ ψυχές τῶν πιστῶν ἀγάλλονται καί μόνο στό ἄκουσμα πού ἀνέμεναν οἱ αἰῶνες καί ἔγινε τώρα πραγματικότητα: Χριστός Ἀνέστη καί ὑποχώρησε τό σκοτάδι, δίνοντας θέση στό Φῶς. «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ, καί τά καταχθόνια…». «Φωτίζου, φωτίζου, ἡ νέα Ἱερουσαλήμ∙ ἡ γάρ δόξα Κυρίου ἐπί σέ ἀνέτειλε…». Χριστός Ἀνέστη καί διώχτηκε τό ψεῦδος, γιά νά λάμψει καί πάλι ἡ Ἀλήθεια, διότι «Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱός ἦν Οὗτος» (Μτ. 27, 54). Καί «Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος» ἀναφωνοῦν οἱ αἰῶνες. Χριστός Ἀνέστη καί ἡ ἀπελπισία τῆς ἀνθρωπότητας δίνει τή θέση της στήν αἰσιοδοξία. «Εὐφραίνονται οἱ Οὐρανοί καί πανηγυρίζει ἡ γῆ». «Οὐρανοὶ μὲν ἐπαξίως εὐφραινέσθωσαν, γῆ δὲ ἀγαλλιάσθω, ἑορταζέτω δὲ κόσμος, ὁρατός τε ἅπας καὶ ἀόρατος· Χριστὸς γὰρ ἐγήγερται, εὐφροσύνη αἰώνιος». Ἡ θλίψη ἀποτελεῖ πιά παρελθόν καί στόν κόσμο ἐπανέρχεται ἡ χαρά. Ἄλλωστε καί ὁ χαιρετισμός τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου εἶναι μιά λέξη: «Χαίρετε» (Μτθ. 28,9). Ὁ Κύριος εἶχε προετοιμάσει τούς Μαθητές Του καί δι’ αὐτῶν ὅλη τήν ἀνθρωπότητα: «ὑμεῖς λυπηθήσεσθε, ἀλλ’ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται·… πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν» (Ἰω. 16, 20),
Τό σημαντικότερο γεγονός στήν Ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καί παρά τούς κατά καιρούς ἀμφισβητίες καί τίς ἔντεχνες προβολές ἀμφιβολιῶν, ὑπάρχει τό πλῆθος τῶν πιστῶν καί τῶν μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἐπικυρώνουν ἀκόμη καί μέ τό αἷμα τους τήν πίστη στήν Ἀνάσταση. Ἦσαν πεπεισμένοι μέχρι θανάτου στήν ἀλήθεια τῶν Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι γνώρισαν τόν Κύριο ὡς ὑπέροχο Διδάσκαλο, ὡς μοναδικό Θαυματουργό, ὡς Πάσχοντα ἐπί τοῦ Σταυροῦ, ἀλλά καί ὡς νικητή ἐπί τοῦ θανάτου καί Ἀναστάντα. Ἐκεῖνοι μᾶς διαβεβαίωσαν ὅτι κηρύσσουν: «Ὅ ἀκηκόαμεν, ὅ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν καί αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφισαν» (Α΄ Ἰω. 1, 1). Καί ἡ Ἐκκλησία, συνεχίζει ὡς Ἀποστολική τό κήρυγμα καί τή δράση τῶν Ἀποστόλων. Ἐκεῖνοι ἐπισημαίνουν ὅτι «εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν» (Α΄Κορ. 15, 14). Καμιά δυσκολία, κανένα ἐμπόδιο, καμιά θλίψη δέν μπορεῖ νά ἔχει θέση στό ἀποψινό ὑπέρλαμπρο πανηγύρι τῆς Ἀνάστασης. Καί τοῦτο γιατί ὅλα τά ἄλλα εἶναι περιορισμένης ἐμβέλειας καί ἐντός χρονικῶν ὁρίων. Τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως ξεπερνᾶ κάθε χρονικό ἤ τοπικό ὅριο, γιατί μᾶς παίρνει ἀπό ἐδῶ καί μᾶς ὁδηγεῖ στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν∙ σέ ἕνα κόσμο πού δέν μπορεῖ κανείς νά φανταστεῖ, πολύ περισσότερο νά τόν περιγράψει.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
«Θανάτου Ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν, καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον, τόν μόνον εὐλογητόν τῶν Πατέρων, Θεόν καί ὑπερένδοξον». Ὁ θριαμβευτικός ὕμνος «Χριστός Ἀνέστη» ἐκφράζει ὑπέρτατη ψυχική ἀγαλλίαση, ἀλλά ἀποτελεῖ καί ἕνα μήνυμα Ἐλευθερίας καί σάν τέτοιο ἐπιστρατεύθηκε σέ κρίσιμες ἱστορικές περιόδους, ὅπως ἦταν ἡ τουρκική σκλαβιά καί ἡ πρόσφατη γερμανική κατοχή. Ἐλπίζουμε νά ἀκουστεῖ καί στή στρατοκρατούμενη Κύπρο μας. Σέ κάθε περίπτωση ὑπερέχει ἡ ἐσωτερική ἐλευθερία καί τό πέταγμα ὅλης τῆς ὕπαρξης πρός τά Ἄνω. Ἡ ἁμαρτία σκλαβώνει, ἀλλά ἡ μετάνοια καί ἡ συγχώρηση ἐλευθερώνει. Μέ τήν Ἀνάσταση «μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα∙ συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε». Ἡ πίστη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, δημιουργεῖ τή δύναμη νά ἀγωνιστοῦμε, καί θά νικήσουμε, γιατί θά συμπορευτοῦμε μέ τόν Νικητή τοῦ θανάτου. Ἄς συνεχίσουμε τόν ἀγῶνα τῆς καθημερινῆς ζωῆς∙ ἄς μή μᾶς λυγίσουν οἱ δυσκολίες∙ ἄς μή γίνουμε ῥιψάσπιδες τῆς ζωῆς. Μέ τή σταθερή πίστη καί τήν ἀνέκφραστη χαρά τῆς Ἀναστάσεως, ἄς συνεχίσουμε τόν ἀγῶνα, ἐλπίζοντας στήν αἰωνιότητα καί τή συμμετοχή στή χαρά τῆς Βασιλείας. Εἴμαστε θνητοί καί ζοῦμε ἐντός χρονικῶν ὁρίων, ἀλλά ὁ ἀναπόφευκτος θάνατος δέν εἶναι τό τέλος∙ εἶναι ἡ ἀρχή μιᾶς νέας ζωῆς, πλάι στόν Ἀναστάντα Κύριο. «Χριστός γάρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο».
Χριστός Ἀνέστη!
Μέ πατρικές εὐχές καί εὐλογίες
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Ὁ Νικαίας Ἀλέξιος