Ο Ιορδάνης ποταμός παρέμεινε ονομαστός στην ιστορία από διάφορα γεγονότα, κυρίως όμως από το κήρυγμα και το Βάπτισμα του Ιωάννου του Προδρόμου, αλλά και από την βάπτιση του Χριστού σε αυτόν.
Κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο ο Ιορδάνης είναι τύπος του ανθρωπίνου γένους. Κατ’ αρχάς λέγεται Ιορδάνης, γιατί προέρχεται από δύο πηγές, την Ιόρ και την Δάν. Οι δύο αυτές πηγές σχηματίζουν τον Ιορδάνη ποταμό, ο οποίος χύνεται στην νεκρά θάλασσα. Κατά μια αναγωγική ερμηνεία όλο το ανθρώπινο γένος προήλθε από δύο πηγές, δηλαδή τον Αδάμ και την Εύα, και με την αμαρτία οδηγήθηκε στην νέκρωση, την νεκρά θάλασσα της παρούσης ζωής, όπου υπάρχει ο θάνατος. Μέσα σε αυτόν τον Ιορδάνη, δηλαδή το ανθρώπινο γένος, εισήλθε ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του και κατ’ αυτόν τον τρόπο νίκησε τον θάνατο και έστρεψε τους ανθρώπους στην προτέρα ζωή.
Ο Προφητάναξ Δαυίδ προφητικώς λέγει: «Η θάλασσα είδε και έφυγεν, ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω» (Ψαλμ. ριδ, 3). Με αυτό ήθελε να δείξη την έκπληξη της θαλάσσης, του νερού που απλωνόταν σε μεγάλο μέρος, και του Ιορδάνη ποταμού, με την είσοδο του αναμάρτητου Χριστού σε αυτόν.
Αυτή η έκπληξη δικαιολογείται στην ευχή του αγιασμού των υδάτων, που συνέγραψε ο άγιος Σωφρόνιος Επίσκοπος Ιεροσολύμων και διαβάζεται κατά τον αγιασμό των υδάτων. Λέγεται: «Ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω θεασάμενος το πυρ της θεότητος σωματικώς κατερχόμενον και εισερχόμενον επ’ αυτόν». Το πυρ της θεότητος στην σάρκα του Χριστού εισερχόταν μέσα στο νερό.
Αυτή η προφητεία, κατά κάποιο τρόπο και σε ένα βαθμό, εφαρμόζεται και στην ζωή του Χριστιανού. Η θάλασσα είναι ο βίος του ανθρώπου που είναι γεμάτος ταλαιπωρίες, γι’ αυτό και λέγεται αλμυρά θάλασσα. Και, όπως είδαμε προηγουμένως, ο Ιορδάνης είναι η ανθρώπινη ζωή που μετά την παράβαση των Πρωτόπλαστων οδηγήθηκε στην νέκρωση, συνδέθηκε με την θνητότητα και την φθαρτότητα. Με την μετάνοια ο άνθρωπος απαλλάσσεται από την αλμυρά θάλασσα του βίου, καθώς επίσης η ζωή του ανθρώπου μεταβάλλεται, αλλάζει, στρέφεται στις πραγματικές του πηγές, αποκτά άλλο νόημα (Ησύχιος Πρεσβύτερος).
Απόσπασμα από το βιβλίο: Οι Δεσποτικές Εορτές, Εισοδικό στο Δωδεκάορτο και στην Ορθόδοξη Χριστολογία, Μητροπολίτου Ναυπάκτου και αγ. Βλασίου Ιεροθέου, Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου (Πελαγίας), 2008, σελ. 111-112