Ήταν ένας μοναχός που δεν έκανε τον κανόνα του, αλλά αγαπούσε πολύ τον άγιο Γεώργιο. Κόιταζε να διακονή την εκκλησία του, να τον τιμά, αλλά τον κανόνα του δεν τον έκανε. Όταν ήρθε ή ώρα και πέθανε, έβρισκε πολλά εμπόδια μπροστά του, συνάντησε Κολάσεις εκεί που πήγε και έλεγε: «πως θα φθάσω», και παρακαλούσε τον άγιο Γεώργιο. Πήγε ο άγιος Γεώργιος και μεσολάβησε στον Χριστό: «Βοήθησε τον δούλο Σου, εμένα με τιμά, με αγαπάει».
Ο Χριστός είπε: «Τίποτε, δεν κάνει τον κανόνα του, δεν με λατρεύει όπως πρέπει, δεν μπορώ να τον αντικρύσω». «Ε, χάρισέ του λίγη ζωή, να μετανοήση, να κάνη τα καθήκοντά του», παρακάλεσε ο αμελής μοναχός, χάριν του αγίου Γεωργίου, να πάρη παράτασι, για να μετανοήση. Όταν επέστρεψε η ψυχή του στο σώμα, άρχισε να έκανε τον κανόνα του, ετοιμάστηκε και τον πήρε ο Θεός κοντά του σε λίγο διάστημα. Έτσι μας θέλει ο Θεός. Να έχουμε ακρίβεια, να μη είμαστε μία έτσι, μία αλλιώς? θέλει προσοχή να μη αμελούμε τα καθήκοντά μας.
Ιερομ. Αθανασίου Αθηνοδώρου Κατσουνώτου, Οπτασία ωφέλιμος τινός Μοναχού Αγιορείτου ανωνύμου, εκδ. παρά Αγιορειτών πατέρων, Άγιον Όρος, 1989.