Άλλοτε πάλι, καθώς ο όσιος ησύχαζε στο κελλί του, ήρθε να τον συναντήσει κάποιος αυτοκρατορικός αξιωματούχος.
– Σε παρακαλώ, πάτερ, βοήθησέ με, του είπε με φανερή θλίψη. Ήρθα να ρωτήσω κάτι την αγιωσύνη σου, ελπίζοντας πως θα ωφεληθώ και θα ηρεμήσω
,γιατί μ’ έχει ταράξει ένας λογισμός
Ο Όσιος δεν περίμενε να του φανερώσει το λογισμό του.
– Ο σατανάς σε πλάνεψε, του αποκρίθηκε αμέσως. Σε γέλασε, λέγοντάς σου πως δεν θα έχεις τάχα μισθό απ’ το Θεό για όσα παιδιά βάφτισες. Ψέματα! Είναι μακάριος όποιος βαφτίζει ψυχές και τις βάζει έτσι μέσα στην Εκκλησία και τη βασιλεία του Χριστού. «Ο δεχόμενος υμάς εμέ δέχεται» (Ματθ. 10:40), λέει ο Κύριος στο Ευαγγέλιο. Και κάποτε, «επιλαβόμενος παιδίου έστησεν αυτό παρ’ εαυτώ και είπεν αυτοίς? ος εάν δέξηται τούτο το παιδίον επί τω ονόματί μου, εμέ δέχεται, και ος εάν εμέ δέξηται, δέχεται τον αποστείλαντά με» (Λουκ. 9:47-48). Ποιος είναι λοιπόν πιο μακάριος από σένα, που υποδέχεσαι με τα νήπια το Χριστό, και με το Χριστό τον Πατέρα Του; Υπάρχει τίποτε ανώτερο και αγιώτερο απ’ αυτό;
Η κολυμβήθρα, θα λέγαμε, είναι μια άλλη Παρθένος, που κρατάει τον Ιησού στην αγκαλιά της. Ας είσαι και εσύ ο Θεοδόχος Συμεών, κι ας Τον υποδέχεσαι σε κάθε νήπιο που βαφτίζεις
Πήγαινε λοιπόν, παιδί μου, και συνέχισε να κάνεις τούτο το καλό. Γιατί τα νήπια, που θα γίνεις ανάδοχος τους στο άγιο βάπτισμα, θα πηγαίνουν μπροστά από την ψυχή σου, όταν αυτή θ’ ανεβαίνει στους ουρανούς. Τιμή μεγάλη για σένα! Εξευτελισμός για τα εναέρια πνεύματα!…ʼγγελοι, κρατώντας τόσες λαμπάδες όσα και τα παιδιά που βάφτισες, θα σε φέρουν ως το θρόνο του Θεού, κι από κει στον τόπο της αιώνιας μακαριότητας. Θα σε τιμήσουν δηλαδή με τον ίδιο τρόπο, που κι εσύ δέχτηκες και τίμησες το Χριστό στα πρόσωπα των παιδιών. Η κολυμβήθρα, θα λέγαμε, είναι μια άλλη Παρθένος, που κρατάει τον Ιησού στην αγκαλιά της. Ας είσαι και εσύ ο Θεοδόχος Συμεών, κι ας Τον υποδέχεσαι σε κάθε νήπιο που βαφτίζεις.
Κατάπληκτος έμεινε ο άνθρωπος μ’ όσα άκουσε από τον όσιο. Πραγματικά, δεν μπορούσε να πιστέψει στ’ αυτιά του: Πριν να πει ο ίδιος το λογισμό του, του τον φανέρωσε εκείνος, καθώς τον γνώριζε με το διορατικό του χάρισμα.
Απόσπασμα από το βιβλίο «ʼγιος Νήφων, ο Κωνσταντιανής» – Ένας ασκητής Επίσκοπος, Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωροπός Αττικής, 2011