|
9 Ἰανουαρίου
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Πολύευκτος Καταπληκτικὰ μηνύματα μᾶς δίνει ὁ στρατιωτικὸς Ἅγιος Πολύευκτος. Ἦταν ἀπὸ τὴν Μελιτηνὴ τῆς Μεσοποταμίας. Στὰ χρόνια 253-256 ὁ αὐτοκράτορας Ῥώμης Οὐαλεριανὸς διέταξε σκληρὸ διωγμὸ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Πολύευκτος δὲν κρύβει τὴν πίστη του στὸν Χριστὸ μέσα στὸ στράτευμα. Αὐτό, βέβαια, ἀναφέρεται στὸν αὐτοκράτορα, ποὺ τὸν καλεῖ νὰ ἀπολογηθεῖ. Τότε, ὁ πεθερὸς τοῦ Πολυεύκτου τὸν συμβουλεύει νὰ πειθαρχήσει σὰν στρατιωτικὸς στὸ αὐτοκρατορικὸ πρόσταγμα. Ὁ Πολύευκτος, χρησιμοποιῶντας τὰ λόγια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου σὰν ἀποστομωτικὴ ἀπάντηση, ὑπενθυμίζει στὸν πεθερό του ὅτι «ὑποχρέωση καὶ καθῆκον ἔχουμε νὰ πειθαρχοῦμε περισσότερο στὸ Θεό, παρὰ στοὺς ἀνθρώπους», καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μας, ποὺ εἶπε: «Θὰ σᾶς σύρουν μπροστὰ σὲ ἡγεμόνες καὶ βασιλεῖς σὰν κατηγορουμένους νὰ μαρτυρήσετε γιά ‘μένα, […] καὶ ὁποῖος μὲ ὁμολογήσει μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ὁμολογήσω καὶ ἐγὼ μπροστὰ στὸν Πατέρα μου, ποὺ εἶναι στοὺς οὐρανούς». Ἡ νεαρὴ σύζυγός του τὸν ἱκετεύει νὰ σώσει μὲ κάθε τρόπο τὴν ζωή του καὶ νὰ μὴν τὴν ἀφήσει χήρα. Ὁ Πολύευκτος στὰ δάκρυα τῆς γυναίκας του ἀντιτάσσει καὶ πάλι τὰ λόγια του Κυρίου μας, ὅτι «ὅποιος ἀγαπᾷ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα περισσότερο ἀπὸ μένα, δὲν εἶναι ἄξιός μου». Ἔπειτα, τὴν ἐξορκίζει νὰ μὴ θελήσει νὰ ἔχει σύζυγο ἕναν ἐξωμότη καὶ προδότη τοῦ Σωτῆρα μας καὶ Θεοῦ μας. Καὶ πράγματι, στέρεος καὶ ἀμετασάλευτος στὴν πίστη, ἀποκεφαλίζεται καὶ παραδίδει τὴν ψυχή του στὸν Χριστό. Ὁ Ὅσιος Εὐστράτιος ὁ θαυματουργός Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Βιτζινιανὴ ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, τὸν Γεώργιο καὶ τὴν Μεγέθη. Σὲ ἡλικία 20 χρονῶν ὁ Εὐστράτιος ἔφυγε ἀπὸ τὴν πατρίδα του καὶ πῆγε στὸ ὄρος Ὄλυμπος τῆς Βιθυνίας, στὴν μονὴ Αὐγάρων, ὅπου ἐκεῖ ἦταν μοναχοὶ οἱ θεῖοι του, δηλαδὴ τ΄ ἀδέλφια τῆς μητέρας του, Γρηγόριος καὶ Βασίλειος. Ἀφοῦ παιδαγωγήθηκε ἀπ΄ αὐτοὺς στὰ ἀσκητικὰ πράγματα, ἐκάρη μοναχὸς καὶ ἀναδείχθηκε μὲ τὴν αὐστηρὴ ζωή του, ἕνας ἀπὸ τοὺς ὁσιότερους ἄνδρες τῆς ἐποχῆς του. Τόσο μάλιστα, ποὺ στὴν συνέχεια οἱ μοναχοὶ τοῦ ἐμπιστεύτηκαν καὶ τὴν διοίκηση τῆς μονῆς, ἀναδεικνύοντας αὐτὸν ἡγούμενο. Ὅταν ὅμως αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ εἰκονομάχος Λέων ὁ Ἴσαυρος, ὁ Εὐστράτιος, μὲ προτροπὴ τοῦ Ἰωαννικίου τοῦ μεγάλου, ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν μονή του καὶ ἔφυγε στὴν πατρίδα του. Ἐπανῆλθε μὲ τὴν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων εἰκόνων, καὶ πέρασε τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του μὲ ἄσκηση, προσευχὴ καὶ μελέτη. Πέθανε δὲ εἰρηνικά, ἀφοῦ ἐπετέλεσε πολλὰ θαύματα, σὲ ἡλικία 95 ἐτῶν. Χαρακτηριστικὰ εἶναι τὰ λόγια τῶν τελευταίων του ὡρῶν: «Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ὁ καιρὸς τῆς ζωῆς μου ἔλαβε τέλος. Παιδιά μου ἀγαπητά, φυλάξατε τὴν παρακαταθήκην τοῦ ἁγίου σχήματος ποὺ παραλάβατε καὶ νὰ ξέρετε ὅτι τὰ μὲν παρόντα πράγματα εἶναι πρόσκαιρα καὶ μάταια, τὰ δὲ μέλλοντα εἶναι αἰώνια καὶ παντοτινά». Ὁ Ὅσιος Πέτρος, ἐπίσκοπος Σεβαστείας Ὁ Ὅσιος Πέτρος, ὑπῆρξε ἀδελφὸς τοῦ Μ. Βασιλείου καὶ τοῦ Γρηγορίου Νύσσης (349-392). Καθοδηγήθηκε ἀπὸ τὴν ἀδελφή του, Μακρίνα, στὴν αὐστηρὴ ἀσκητικὴ ζωὴ καὶ ἔγινε μοναχὸς καὶ ἡγούμενος τοῦ Κοινοβίου ποὺ ἵδρυσε ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ὁποῖος τὸ 370 τὸν χειροτόνησε πρεσβύτερο καὶ τὸ 380 ἐπίσκοπο Σεβαστείας στὴν Μ. Ἀρμενία. Ἔλαβε μέρος στὴν Β΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (Κωνσταντινούπολη, 381). Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ἡ Ἁγία Ἀντωνίνα ποὺ μαρτύρησε στὴν Νικομήδεια Σῴζεται μόνο ἡ φράση: « Ἡ Ἁγία Ἀντωνίνα ἡ ἐν Νικομήδειᾳ ἐν τῇ θαλάσσῃ». Ὁ Ἅγιος Λαυρέντιος Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστὲς καὶ τὰ Μηναῖα. Μνημονεύεται στὸν Λαυριωτικὸ Κώδικα Γ 74 φ. 112α, ὅπου ὑπάρχουν καὶ δυὸ ἰδιόμελα σ΄ αὐτόν, στὰ ὁποῖα λέγεται ὅτι «ἐν σταδίῳ ἐτέλεσε τὸν καλὸν ἀγῶνα, καὶ ἐκ τῶν ἑσπερίων ὡς ἄστρον ἀνέτειλε καταφωτίζων τὴν σύμπασαν, ὅτι ἔστη ἐν μέσῳ τῶν διωκτῶν εἰδωλολατρῶν καὶ καθεῖλε τὴν σφενδόνη τῶν θείων λόγων αὐτῶν τὸ ἀνίσχυρον, διὸ καὶ κοσμηθεὶς τῷ στεφάνῳ τῆς νίκης καθορᾷ τὸ ἀμήχανον κάλλος Χριστοῦ». Ὁ Ἅγιος Φίλιππος, μητροπολίτης Μόσχας καὶ πάσης Ῥωσίας Ἱερομάρτυρας (Ῥῶσος + 1568).
|
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|