|
11 Ἰανουαρίου
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος ὁ κοινοβιάρχης Διέπρεψε στὰ χρόνια του Λέοντα τοῦ Μεγάλου (457-474). Τὸ χωριὸ Μωγαρισσὸς ἢ Μαγαρισσὸς τῆς Καππαδοκίας εἶναι ὁ τόπος ὅπου γεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς πολὺ πιστούς, τὸν Προαιρέσιο καὶ τὴν Εὐλογία. Ὅταν ἔγινε μοναχός, διακρίθηκε ἀπὸ πολὺ νωρὶς γιὰ τὸν φλογερό του ζῆλο στὶς τελειότητες τῆς χριστιανικῆς ἀρετῆς. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ τὸν συγκινοῦσε περισσότερο, ἦταν ἡ μελέτη τοῦ Εὐαγγελίου, καὶ ἰδιαίτερα οἱ συγκινητικὲς σκηνὲς ἀπὸ τὸ Πάθος τοῦ Σωτῆρα μας Χριστοῦ. Γι᾿ αὐτό, ἐπισκέφθηκε τοὺς Ἁγίους Τόπους στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου ψηλάφησε καὶ προσκύνησε τὰ χώματα ὅπου διαδραματίστηκαν τὰ μεγάλα γεγονότα τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου μας. Ὁ Θεοδόσιος, ἀφοῦ ἀσκήτεψε κοντὰ σὲ μεγάλους ἀσκητές, ὅπως τὸν Συμεὼν τὸν στυλίτη καὶ τὸν ἡσυχαστὴ Λογγῖνο, ἀποσύρθηκε σὲ ἰδιαίτερο ἡσυχαστήριο, διδάσκοντας μὲ λόγια καὶ ἔργα ὅποιον διαβάτη περνοῦσε ἀπὸ ἐκεῖ. Ὅμως, πολλοὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ δίδαξε γύρισαν ἀπὸ τὸν κόσμο κοντά του. Ἡ ὑπερβολικὴ αὔξηση τῶν ἀδελφῶν ἀνάγκασε τὸν Θεοδόσιο νὰ ἱδρύσει ἕνα μεγάλο καὶ εὐρύχωρο κοινόβιο μοναστήρι. Ὡς κοινοβιάρχης ἐφάρμοσε πρότυπα σὰν ἐκεῖνα τῆς πρώτης Ἐκκλησίας τῶν χριστιανῶν. Δηλαδὴ «ὅλοι, χωρὶς ἐξαίρεση, οἱ πιστοί, μὲ μία καρδιὰ καὶ μία ψυχή, ἦταν μεταξὺ τοὺς ἑνωμένοι, σὰν μέλη τῆς ἴδιας οἰκογένειας καὶ τὰ εἶχαν ὅλα κοινά». Σὲ προχωρημένη πλέον ἡλικία ὁ Θεοδόσιος, ἀφοῦ γαλούχησε μὲ συμβουλὲς αἰωνίου ζωῆς χιλιάδες ψυχές, παρέδωσε τὸ πνεῦμα του. Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος ὁ Θεσσαλονικεύς, ἡγούμενος Μονῆς Φιλόθεου ἐν Ἄθῳ Ὁ Ὅσιος αὐτὸς Θεοδόσιος ἦταν μεγαλύτερος ἀδελφὸς τοῦ ὁσίου Διονυσίου, κτήτορος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Δεκαοκτὼ ἐτῶν ὁ Θεοδόσιος ἐγκατέλειψε τὰ ἐγκόσμια καὶ ἔγινε μοναχὸς στὴν Μονὴ Φιλοθέου του Ἁγίου Ὄρους, ὅπου ἀργότερα, γιὰ τὴν ἐνάρετη ζωή του, ἔγινε καὶ ἡγούμενος αὐτῆς. Ἐπίσης, γιὰ τὴν μεγάλη του ἀρετή, τὸν κάλεσαν γιὰ τὴν διακυβέρνηση τῆς Μονῆς Μαλάνων καὶ ἀπὸ αὐτὴν ἐκλέχτηκε μητροπολίτης Τραπεζοῦντας τὸ ἔτος 1370. Διακρίθηκε γιὰ τὴν μεγάλη του ἁγιότητα καὶ πέθανε εἰρηνικὰ κατὰ τὸ 1392. Ἡ Σύναξις τῶν Μυρίων Ἀγγέλων Γιατί γινόταν ἡ σύναξη αὐτὴ τῶν Μυρίων Ἀγγέλων, κανένα σχετικὸ σχόλιο δὲν βρήκαμε. Ὑπάρχει μόνο ἡ φράση: «Τελεῖται ἔνδον τοῦ Μαρτυρίου τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας ἐν τῆς Δομνίκου». Οἱ Ἅγιοι Στέφανος ὁ ἐν Πλακιδιαναῖς, Θεόδωρος καὶ Ἀγάπιος ὁ ἀρχιμανδρίτης Ὁ Ἅγιος Μάϊρος Μαρτύρησε ἀφοῦ ἄγρια κακοποιήθηκε. Ὁ Ὅσιος Βιτάλιος Δὲν ὑπάρχει ἰδιαίτερο βιογραφικὸ ὑπόμνημα γι᾿ αὐτὸν τὸν Ὅσιο. Γνωρίζουμε μόνο γιὰ κάποιον ἀσκητὴ Βιτάλιο, ποὺ γίνεται λόγος στὴν βιογραφία του Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, ὅτι ἦταν ἀπὸ τὴν Μονὴ τοῦ ἀββᾶ Σερίδου καὶ ὅταν πήγαινε στὴν Ἀλεξάνδρεια γιὰ νὰ πουλήσει τὰ ἐργόχειρά του, ἔδινε τὰ χρήματα ποὺ κέρδιζε σὲ μία πόρνη, παρακαλῶντας την νὰ μὴ ἁμαρτάνει, καθὼς ἀφηγεῖται ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Ἐγκαίνια τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ Ἡ γιορτὴ τῶν ἐγκαινίων τῆς Ἁγίας Σοφίας στὴν Θεσσαλονίκη κατὰ τὸν Κώδικα 68 τῆς Μονῆς Παντοκράτορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, γινόταν τὴν 11η Ἰανουαρίου, ὅποτε πανηγύριζε καὶ ὁ ναὸς (βλ. Δημητριεύσκι, Τυπικὰ Α´, σελ. 158). Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ τῆς μονῆς Κλὸπς τοῦ Νόβγκοροντ (Ῥῶσος)
|
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|