|
21 Απριλίου
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Ἰανουάριος ὁ ἐπίσκοπος καὶ οἱ Πρόκουλος, Σῶσσος καὶ Φαῦστος οἱ διάκονοι, Δισιδέριος ὁ ἀναγνώστης, Ἀκούτιος καὶ Εὐτύχιος Ἦταν ἐπίσκοπος στὴν Νεάπολη τῆς Ἰταλίας στὰ χρόνια του Διοκλητιανοῦ (284-304) καὶ ὅταν ἔπαρχος στὴν περιοχὴ αὐτὴν ἦταν ὁ Τιµόθεος. Ὁ Ἰανουάριος µαζὶ µὲ µία πολὺ καλὴ ὁµάδα συνεργατῶν-χριστιανῶν, ποὺ τὴν ἀποτελοῦσαν οἱ διάκονοι Πρόκουλος, Σῶσσος, Φαῦστος, ὁ ἀναγνώστης Δησιδέριος, ὁ Ἀκόντιος καὶ ὁ Εὐτύχιος, ἀγωνίζονταν τὸν ἅγιο ἀγῶνα τῆς ἀρετῆς καὶ ἔφερναν στὸν Χριστὸ πολλοὺς εἰδωλολάτρες. Ὅταν ἔγινε ὁ µεγάλος διωγµὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν, συνελήφθησαν καὶ ὑπέστησαν φοβερὰ βασανιστήρια. Τὸν Ἰανουάριο ἔριξαν στὴν φωτιὰ γιὰ νὰ καεῖ, ἀλλὰ µὲ τὴν θεία χάρη ἔµεινε ἀβλαβής. Ἀµέσως τότε, τὸν ὁδήγησαν σὲ ἄλλον τόπο, ὅπου τοῦ ἔκοψαν τὰ νεῦρα καὶ ἔτσι ἔλαβε τὸ στεφάνι τοῦ µαρτυρίου. Στὸ δρόµο γιὰ τὸ µαρτύριο, συνέβη τὸ ἑξῆς περιστατικό: Οἱ πολυάριθµοι χριστιανοὶ τῆς Νεαπόλεως, προσπάθησαν νὰ πάρουν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν στρατιωτῶν τὸν Ἰανουάριο. Ἐκεῖνος, ὅµως, ἀρνήθηκε καὶ τοὺς εἶπε: «Ἀφῆστε, παιδιά µου, νὰ τελειώσω τὸν καλὸ ἀγῶνα τοῦ µαρτυρίου καὶ σᾶς ὑπόσχοµαι ὅτι θὰ εἶµαι πάντοτε προστάτης τῆς πόλης σας». Ἔτσι καὶ ἔγινε. Ἡ Νεάπολη τὸν ἀνακήρυξε πολιοῦχο της Ἅγιο. Ἡ Ἁγία Ἀλεξάνδρα ἡ βασίλισσα καὶ οἱ ἀκόλουθοί της, Ἀπολλώς, Ἰσαάκιος καὶ Κοδρᾶτος Ἡ Ἁγία Ἀλεξάνδρα ἦταν σύζυγος τοῦ Βασιλιᾶ Διοκλητιανοῦ. Ἐντελῶς διαφορετικὴ ὅµως ἀπὸ ἐκεῖνον, ποὺ ἦταν φίλος τῆς βίας καὶ τοῦ αἵµατος. Αὐτὴ διακρινόταν γιὰ τὴν ἥµερη ψυχική της διάθεση καὶ τὴν εὔσπλαχνη καὶ φιλάνθρωπη ζωή της. Στὸ µεταξὺ µία χριστιανὴ τῆς µετέδωσε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὴν συγκίνησε τόσο, ὥστε µὲ χαρὰ τὸν ἀποδέχτηκε. Ἡ χάρη τοῦ Κυρίου µεγάλωνε µέσα της τὸν φωτισµὸ καὶ τὸ θεῖο ἔλεος τὴν ἀξίωσε κατὰ τὸ µαρτύριο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, νὰ αἰσθανθεῖ µέσα της τὴν πνοὴ καὶ τὴν ὁρµὴ τῆς πίστης στὸν Χριστό. Τότε παρακάλεσε τὸν αὐτοκράτορα σύζυγό της, νὰ διατάξει τὴν παύση τῶν διωγµῶν ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν καὶ διακήρυξε ὅτι καταγγέλλει µπροστὰ στὸν ἀληθινὸ θεὸ τοὺς διῶκτες τῶν χριστιανῶν καὶ ὁµολογεῖ καὶ αὐτὴ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ αὐτοκράτορας στὴν ἀρχή, νόµισε ὅτι ἡ σύζυγός του ἔπαθε διανοητικὴ διατάραξη. Ἀλλ᾿ ἐκείνη διαµαρτυρήθηκε καὶ ἐπανέλαβε τὴν ὁµολογία της. Ὁ Διοκλητιανὸς τότε ἐξοργισµένος, διέταξε καὶ τὴν ἔριξαν στὴν πιὸ σκοτεινὴ φυλακή, ὅπου καὶ πέθανε προσευχοµένη. Τὸ παράδειγµά της συγκίνησε καὶ τρεῖς ἀπὸ τοὺς ἀκολούθους της, τὸν Ἀπολλῶ, τὸν Ἰσαάκιο καὶ τὸν Κοδρᾶτο. Ὁµολόγησαν καὶ αὐτοὶ ὅτι εἶναι χριστιανοὶ καὶ τὸν µὲν Κοδρᾶτο ἀποκεφάλισαν, τοὺς δὲ Ἀπολλὼ καὶ Ἰσαάκιο ὑπέβαλαν σὲ θάνατο διὰ πείνας καὶ δίψας. Ὁ Ἅγιος Μαξιµιανός, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ὑπῆρξε στὰ χρόνια του βασιλιᾶ Θεοδοσίου Β´ τοῦ µικροῦ (408-450) καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν παλιὰ Ῥώµη, ἀπὸ τὴν ὁποία ἦλθε στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἐκεῖ ἔλαµψε µὲ τὴν ἀρετή του καὶ τὴν αὐστηρότητα τῆς ζωῆς του, καθὼς µάλιστα ἦταν εὐφυὴς καὶ πολυµαθής, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος ἀπὸ τὸν πατριάρχη Σισίνιο (426-427). Ὅταν πέθανε ὁ Σισίνιος, τὸν διαδέχτηκε ὁ αἱρετικὸς Νεστόριος (428-431), κατὰ τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν τοῦ ὁποίου ἀντέδρασε ἔντονα ὁ Ἅγιος Μαξιµιανός. Ἀφοῦ τελικὰ ἐξορίστηκε ὁ Νεστόριος, στὸν θρόνο ἀνῆλθε ὁ Ἅγιος Μαξιµιανὸς µὲ τὴν ψῆφο βασιλιὰ καὶ λαοῦ. Ἐπὶ τῆς πατριαρχίας του στὴν Ἐκκλησία ἐπικράτησε εἰρήνη, χωρὶς σκάνδαλα καὶ αἱρετικὲς ταραχές. Ἔτσι λοιπὸν καλὰ ἀφοῦ ποίµανε τὸ ποίµνιό του γιὰ δυὸ χρόνια καὶ πέντε µῆνες (431-434), ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ἡ Σύναξή του τελεῖται στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους. Ὁ Ὅσιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης Ἀπαρνήθηκε τὶς κοσµικὲς ἀπολαύσεις καὶ ἐκάρη µοναχός. Πῆγε στὰ Ἱεροσόλυµα καὶ ἀφοῦ προσκύνησε τοὺς Ἁγίους Τόπους, κατέληξε στὸ Ὄρος Σινᾶ. Ἐκεῖ βρῆκε ἀσκητὲς µοναχοὺς καὶ ἔµεινε κοντά τους σὰν ὑποτακτικὸς καὶ ὑπηρέτης τους. Ἐπειδὴ εἶχε πολλή ταπεινοφροσύνη, πῆρε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν δωρεὰ τῆς γνώσης καὶ πολλῆς σοφίας, µὲ τὴν ὁποία συνέγραψε βίους Ἁγίων Πατέρων καὶ συνέθεσε ψυχωφελεῖς λόγους. Ἀφοῦ ἔφτασε σὲ βαθιὰ γεράµατα, ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ὁ Ἅγιος Κάρολος, µάρτυρας
|
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|