23 ΜΑΪΟΥ

• Ὁ Ὅσιος Μιχαὴλ ὁ ὁμολογητής, ἐπίσκοπος Συνάδων,
• Ἡ Ἁγία Μαρία τοῦ Κλωπᾶ, ἡ μυροφόρος

Ὁ Ὅσιος Μιχαὴλ ὁ ὁμολογητής, ἐπίσκοπος Συνάδων

Ὑπῆρξε στὰ χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Λέοντος τοῦ Ἀρμενίου (814 μ.Χ). Μοναχογιὸς πλουσίων γονέων ὁ Μιχαήλ, ἀπὸ τὰ Σύναδα τῆς Φρυγίας, σπούδασε τὰ θεολογικὰ γράμματα καὶ ἔπειτα πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἐκεῖ συνδέθηκε μὲ ἕνα ἅγιο ἄνθρωπο, τὸν Θεοφύλακτο. Καὶ οἱ δυὸ μαζὶ κατοίκησαν σὲ ἕνα μοναστήρι στὸν Εὔξεινο Πόντο, ποὺ εἶχε ἱδρύσει ὁ πατριάρχης Ταράσιος, ὁ ὁποῖος εἶδε τὸν θεῖο φωτισμὸ καὶ τὴν ἁγία ζωὴ τῶν δυὸ ἀνδρῶν καὶ τοὺς χειροτόνησε ἱερεῖς. Ἔπειτα, τὸν μὲν Θεοφύλακτο ἔκανε ἐπίσκοπο Νικομηδείας, τὸν δὲ Μιχαὴλ ἐπίσκοπο Συνάδων. Στὴν νέα του θέση, ὁ Μιχαὴλ ἔλαμψε πνευματικὰ σὰν ὑπέρλαμπρη πόλη ἐπὶ ὄρους κειμένη. Δυναμικὸς μαχητὴς τῆς πίστεως, δίδασκε τακτικὰ τὸν θεῖο λόγο. Ὑπεράσπιζε ἄγρυπνα τὸ ὀρθὸ δόγμα ἀπὸ τὶς αἱρετικὲς διδασκαλίες καὶ διακρίθηκε γιὰ τὰ φιλάνθρωπα αἰσθήματά του, συντρέχοντας τοὺς φτωχοὺς καὶ ἀσθενεῖς τοῦ ποιμνίου του. Ὅταν ὁ αὐτοκράτωρ Λέων ὁ Ἀρμένιος κήρυξε διωγμὸ ἐνάντια στὶς ἱερὲς εἰκόνες, ὁ Μιχαὴλ ἀντιτάχθηκε μὲ θάρρος σ΄ αὐτὴν τὴν προκλητικὴ ἐνέργεια τοῦ αὐτοκράτορα. Ἀλλὰ ὁ Λέων μὲ θρασύτητα τὸν ἔκλεισε σὲ ἕνα φρούριο, ποὺ ὀνομαζόταν Εὐδοκίας. Ἐπειδὴ μάλιστα ὁ Μιχαὴλ δὲν ἔπαυε νὰ διδάσκει τὴν ἀλήθεια, τὸν περιέφερε ἀπὸ φυλακὴ σὲ φυλακή, μὲ ἀποτέλεσμα ἀπὸ τὶς κακουχίες νὰ παραδώσει τὸ πνεῦμα του «ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ». (Τὴν κάρα τοῦ Ἁγίου Μιχαὴλ ἀποθησαυρίζει ἡ Ἱ. Μονὴ Μεγίστης Λαύρας στὸ Ἅγιον Ὄρος, ποὺ τῆς παραχωρήθηκε μὲ χρυσόβουλλο ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς Βασίλειο καὶ Κωνσταντῖνο).

Ἡ Ἁγία Μαρία τοῦ Κλωπᾶ, ἡ μυροφόρος

Ἦταν σύζυγος τοῦ Κλωπᾶ καὶ μία ἀπὸ τὶς γυναῖκες, ποὺ ἀκολούθησαν τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ὑπηρετοῦσαν στὸ ἔργο Του. Ὅταν γινόταν ἡ φρικτὴ θυσία τοῦ Γολγοθᾶ καὶ οἱ μαθητὲς κρύβονταν καὶ διασκορπίζονταν, αὐτὴ συμπαρακολουθοῦσε στὸν τόπο τῆς καταδίκης καὶ συμπαραστεκόταν στὴν σταυρικὴ ἀγωνία καὶ τὴν ταφὴ ἔπειτα τοῦ Ἰησοῦ. Ἀλλὰ ἦταν καὶ μία ἀπὸ τὶς μυροφόρες, ποὺ εὐτύχησε ν΄ ἀκούσει τὸ πρωῒ τῆς Κυριακῆς, τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς Ἀναστάσεως. Γιοὶ τῆς Μαρίας αὐτῆς ἦταν ὁ Ἰωσὴς καὶ ὁ Ἰάκωβος. Ὁ τελευταῖος συγκαταλέχθηκε μεταξὺ τῶν 12 ἀποστόλων, ὀνομαζόταν μάλιστα Μικρός, γιὰ νὰ διακρίνεται ἀπὸ τὸν ἄλλο Ἰάκωβο, τὸν ἀδελφό του Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Ἐπίσης, ἡ Μαρία ἦταν παροῦσα καὶ κατὰ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸ ὑπερῷο. Ὅταν σχηματίστηκε ἡ πρώτη Ἐκκλησία στὴν Ἱερουσαλήμ, ἡ Μαρία ἐξακολούθησε νὰ προσφέρει σ΄ αὐτὴν τὶς ὑπηρεσίες της, γιὰ τὴν ἐπέκταση τῆς ἀληθινῆς πίστεως καὶ γιὰ κάθε καλὸ καὶ φιλάνθρωπο ἔργο.