|
08 Ἰουλίου
|
|
| Ὁ Ἅγιος Προκόπιος ὁ Μεγαλοµάρτυς
Γεννήθηκε στὴν Ἱερουσαλήµ, ἀπὸ πατέρα χριστιανό, ποὺ ὀνοµαζόταν Χριστοφόρος, καὶ µητέρα εἰδωλολάτρισσα, τὴν Θεοδοσία. Ὅταν µεγάλωσε ὁ Προκόπιος, ἡ µητέρα του κατάφερε, ὅταν ὁ αὐτοκράτωρ Διοκλητιανὸς (290) πῆγε στὴν Ἀντιόχεια, νὰ τὸν κάνει δούκα Ἀλεξανδρείας. Καὶ µάλιστα, τοῦ ἀνέθεσαν τὸ διωγµὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ὅµως, τὸ θέληµα τοῦ Κυρίου ἦταν ἄλλο. Ἐνῷ κάποια νύκτα βάδιζε µὲ τὴν συνοδεία του, εἶδε σταυρὸ κρυστάλλινο καὶ ἄκουσε φωνὴ νὰ τοῦ λέει: «ἐγὼ εἰµὶ ὁ ἐσταυρωµένος Ἰησοῦς, ὁ τοῦ Θεοῦ Υἱός». Ἔκπληκτος ἀπὸ τὸ ὅραµα καὶ τὴν φωνή, διέκοψε τὴν συγκεκριµένη πορεία του καὶ πῆγε στὴν Ἱερουσαλήµ, ὄχι πλέον σὰν διώκτης, ἀλλὰ εὐαγγελιζόµενος τὸ Χριστό. Ὅταν τὸ ἔµαθε ἡ µητέρα του, τὸν κατήγγειλε στὸν ἔπαρχο Οὐλκίωνα ὅπου ὁ Προκόπιος ὁµολόγησε ὅτι εἶναι χριστιανός. Τότε ὑπέστη σκληρὰ βασανιστήρια, καὶ µισοπεθαµένος ῥίχτηκε στὴ φυλακή. Ἔπειτα τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὴν φυλακὴ καὶ τὸν ὁδήγησαν σὲ εἰδωλολατρικὸ ναό, νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ἀµέσως ἡ σκέψη τοῦ Προκοπίου σκίρτησε στὰ λόγια της Ἁγίας Γραφῆς, «ὅτι οὐδὲν εἴδωλον ἐν κόσµῳ, καὶ ὅτι οὐδεὶς θεὸς ἕτερος εἰ µὴ εἷς». Δηλαδή, κανένα εἴδωλο δὲν ἔχει ὕπαρξη πραγµατικὴ στὸν κόσµο καὶ κανένας ἄλλος θεὸς δὲν ὑπάρχει, παρὰ µόνο ἕνας, ὁ ἀληθινὸς Θεός. Ἔτσι σκεπτόµενος καὶ προσευχόµενος ὁ Προκόπιος, γκρέµισε τὸ ναό, µὲ ἀποτέλεσµα νὰ πιστέψει ἡ µητέρα του καὶ ἄλλοι πολλοί. Τελικά, ἀµετακίνητος στὴν πίστη του, ἀποκεφαλίστηκε ἀπὸ τὸν διάδοχο τοῦ Οὐλκίωνος, Φλαβιανό. Ἡ Ἁγία Θεοδοσία, µητέρα του Ἁγίου Προκοπίου Πρώην εἰδωλολάτρισσα, ἡ ὁποία, ἀπὸ τὰ θαύµατα καὶ τὸ µαρτύριο τοῦ γιοῦ της, ἐπέστρεψε στὸν Χριστὸ καὶ µαρτύρησε διὰ ξίφους. Οἱ Ἅγιες 12 Γυναῖκες Συγκλητικές Οἱ Ἅγιες αὐτὲς προσῆλθαν στὸν Χριστιανισµὸ ἀπὸ τὰ θαύµατα τοῦ Ἁγίου Προκοπίου καὶ µαρτύρησαν διὰ ξίφους. Οἱ Ἅγιοι Ἀντίοχος καὶ Νικόστρατος οἱ Τριβούνιοι Μαρτύρησαν διὰ ξίφους, µαζὶ µὲ τὸν Ἅγιο Προκόπιο. Οἱ Ἅγιοι Ἀβδᾶς (ἢ Αὔδας) καὶ Σάββας Μαρτύρησαν διὰ ξίφους, µᾶλλον µαζὶ µὲ τὸν Ἅγιο Προκόπιο. Ὁ Ὅσιος Θεόφιλος ὁ Ἁγιορείτης Ὁ Ὅσιος αὐτὸς καταγόταν ἀπὸ τὴν Ζίχνη τῆς Μακεδονίας καὶ γεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετους. Ἀνατράφηκε δὲ ἀπ᾿ αὐτούς, σύµφωνα µὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου. Στὰ γράµµατα ἦταν εὐφυὴς καὶ ἰκανότατος. Ἔγινε µοναχός, κατόπιν Ἱερέας καὶ ἀπὸ τότε περιφερόταν σὲ διάφορους τόπους διδάσκοντας µὲ τὸ παράδειγµά του στοὺς χριστιανοὺς τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τελικὰ τὸ 1548, κατέληξε στὸν Ἅγιον Ὄρος. Ἐκεῖ ἀσκήτευσε στὸ κελλὶ τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, ποὺ βρίσκεται στὰ ὅρια τῆς Μονῆς Παντοκράτορας. Ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ καὶ τὸ ἅγιο λείψανό του ἀνέβλυσε εὐωδιαστὸ µύρο. (Λεπτοµέρειες τῆς βιογραφίας του, βλέπε στὸ Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικοδήµου τοῦ Ἁγιορείτου). Ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ νέος ἱεροµάρτυρας Καταγόταν ἀπὸ ἕνα χωριὸ τῶν Ἰωαννίνων, ποὺ ὀνοµαζόταν Ἅγιος Βλάσιος. Ὁ Ἀναστάσιος ἦταν ἐφηµέριος σὲ κάποια ἐκκλησία κοντὰ στὴν Κωνσταντινούπολη. Εἶδε ἀπὸ κοντὰ τὸ µαρτύριο τοῦ Παπα – Κωνσταντίνου τοῦ Ρώσου καὶ ἀπὸ τότε κυριολεκτικὰ τὸν κατέλαβε ὁ πόθος τοῦ µαρτυρίου. Κάποτε λοιπόν, συνέβη νὰ εἶναι παρὼν στὴ διδασκαλία ὑπὲρ τῆς µωαµεθανικῆς θρησκείας, κάποιου ἐξωµότη Ἱεροµόναχου, τυφλοῦ, Κύπριου στὴν καταγωγή. Τότε οἱ παρευρισκόµενοι Τοῦρκοι, παρότρυναν καὶ τὸν Ἀναστάσιο νὰ γίνει Τοῦρκος. Ὁ Ἀναστάσιος, ὅταν ἄκουσε αὐτό, ἤλεγξε µὲ θάρρος τὸν γέροντα ἐξωµότη, ἀλλὰ καὶ τὴν µουσουλµανικὴ θρησκεία. Καὶ κατόπιν κήρυξε µπροστὰ σ᾿ ὅλους τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Τότε ἀµέσως τὸν ἔσυραν βίαια στὸν κριτή, καταδικάστηκε σὲ θάνατο καὶ ἀποκεφαλίστηκε στὶς 8 Ἰουλίου 1743. Ὁ Ἅγιος Προκόπιος ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς Ἡ µνήµη του ἁγίου αὐτοῦ δὲν συναντᾶται στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικοδήµου. Ἀναγράφεται στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Delehaye ἔτσι: «Τῇ αὐτῇ ἡµέρᾳ (Ἰουλίου 8) ἄθλησις τοῦ ἁγίου Προκοπίου τοῦ ἐφορκιστοῦ, τοῦ ἐν Καισαρείᾳ τῆς Παλαιστίνης». Προφανῶς εἶναι ἄλλος συνώνυµος τοῦ µεγαλοµάρτυρα Προκοπίου καὶ πιθανὸν ὁ ἴδιος µ᾿ αὐτὸν τῆς 22ας Νοεµβρίου. Ὁ Ἅγιος Προκόπιος τοῦ Οὔσια Βόλογκντα (Ῥῶσος) Διὰ Χριστὸν σαλὸς. |
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|