27 Ἰουνίου
|
|
Ὁ Ἅγιος Σαµψών ὁ Ξενοδόχος.
Γεννήθηκε στὴ Ῥώµη ἀπὸ γονεῖς πλουσίους καὶ εὐσεβεῖς. Εὐφυὴς καθὼς ἦταν, σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία καὶ ἰατρική. Ἀλλὰ ὁ Σαµψών, ἐκτὸς ἀπὸ εὐφυΐα, εἶχε καὶ πνεῦµα Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ µεταχειρίσθηκε τὴν ἰατρικὴ ὄχι σὰν ἐπικερδὲς ἐπάγγελµα, ἀλλὰ γιὰ εὐεργετικοὺς καὶ φιλανθρωπικοὺς σκοπούς. Ὁδηγὸς στὴ ζωὴ γιὰ τὸ Σαµψὼν ἦταν ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου: «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρµονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑµῶν οἰκτίρµων ἐστι». Νὰ γίνεστε, δηλαδή, εὐσπλαχνικοὶ στὸν πλησίον καὶ συµπονετικοὶ στὶς δυστυχίες καὶ στὶς ἀνάγκες του, καθὼς καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας σας εἶναι εὐσπλαχνικὸς σὲ ὅλους σας. Ἔτσι καὶ ὁ Σαµψὼν ἦταν προστάτης γιατρὸς τῶν φτωχῶν. Ἔµπαινε σὲ κάθε σπίτι ποὺ εἶχε ἀνάγκη καὶ ἔδινε στοὺς δυστυχισµένους ἀσθενεῖς του ἰατρικὴ βοήθεια, ἀλλὰ καὶ παρηγοριά. Ἕναν ὁλόκληρο ὄροφο τοῦ σπιτιοῦ του εἶχε µετατρέψει σὲ νοσοκοµεῖο καὶ περιέθαλπε πάσχοντες ἀστέγους. Ὅταν πέθαναν οἱ γονεῖς του, µὲ τὸν ἴδιο τρόπο ὁ Σαµψὼν συνέχισε τὴν ζωή του στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἡ φήµη του προσείλκυσε τὴν εὔνοια καὶ αὐτοῦ τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ (541 µ.Χ.). Ἀλλὰ καὶ ὁ Πατριάρχης Μηνᾶς, βλέποντας τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀρετὴ τοῦ Σαµψών, τὸν χειροτόνησε ἱερέα. Μὲ ὅση περιουσία τοῦ ἀπέµεινε, ἔκτισε µεγάλο νοσοκοµεῖο, ποὺ ἀναδείχθηκε σὲ φηµισµένο φιλανθρωπικὸ ἵδρυµα. Ἐκεῖ ὁ Σαµψών, σὲ βαθειὰ γεράµατα, γαλήνια ἀπεβίωσε. Ὁ Ἅγιος Ἀνεκτός. Ἦταν εὐσεβὴς καὶ ζηλωτὴς ἄνδρας, ποὺ µὲ τὰ λόγια καὶ τὰ ἔργα του, ἀποτελοῦσε πολύτιµη δύναµη τῆς Ἐκκλησίας στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ὁ ἡγεµόνας τῆς πόλης αὐτῆς, Οὐρβανός, ἀφοῦ συνέλαβε τὸν Ἀνεκτὸ καὶ δὲν µπόρεσε νὰ τὸν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν πίστη του, κατέφυγε στὴν ὠµὴ καὶ θηριώδη βία τῶν βασανιστηρίων. Στὴν ἀρχὴ τὸν ἐράβδισαν. Ἔπειτα τοῦ ἔσχισαν τὰ πλευρὰ µὲ σιδερένια νύχια, τρύπησαν τοὺς ἀστραγάλους του καὶ ἔκαψαν τὶς πληγές του µὲ ἀναµµένες λαµπάδες. Ὅταν εἶδαν ὅτι ἀκόµα ἀνέπνεε, τὸν ἀποκεφάλισαν, καὶ ἔτσι ὁ γνήσιος αὐτὸς χριστιανὸς πῆρε τὸ στεφάνι τοῦ µαρτυρίου. Διήγηση Συνεσίου Ἐπισκόπου Κυρήνης γιὰ κάποιο Εὐάγριο φιλόσοφο καὶ τριακόσια λίτρα χρυσοῦ. Ἡ διήγηση αὐτὴ βρίσκεται στὸ Νέο Ἐκλόγιο καὶ τὸ Λειµωνάριο τοῦ Ἁγίου Νικοδήµου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἡ Ἁγία Ἰωάννα ἡ Μυροφόρος. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ἦταν γυναῖκα τοῦ Χουζᾶ, ἐπιτρόπου τοῦ Ἡρῴδη καὶ διακονοῦσε τὸν Κύριο µαζὶ µὲ τὶς ἄλλες γυναῖκες (Λουκᾶ η´ 3, κδ´ 10). Ὁ Ὅσιος Λουκᾶς ὁ ἐρηµίτης. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Οἱ Ἅγιοι Μάρκιος καὶ Μαρκία. Ἡ Μαρκία µαρτύρησε διὰ ξίφους. Γιὰ τὸν Μάρκιο γνωρίζουµε, ὅτι ὁδηγήθηκε στὸν ἄρχοντα τοῦ Ἰκονίου Περίνιο καί, ἐπειδὴ ὁµολογοῦσε τὸν Χριστό, ἔγδαραν τὸ σῶµα του, τὸν ἔβαλαν ἐπάνω σὲ πυρακτωµένη σχάρα, ἔκοψαν τὴν γλῶσσα του καὶ στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισαν. Ὁ Ἅγιος Πιέριος Ἱεροµάρτυρας. Πρεσβύτερος Ἀντιοχείας Μαρτύρησε διὰ πυρός. ( Ὁρισµένοι Συναξαριστές, µαζὶ µὲ τὴν µνήµη τοῦ Ἁγίου Πιερίου, ἀναφέρουν καὶ αὐτὴ τοῦ ἀδελφοῦ του Ἰσιδώρου). Τῇ πρώτῃ Κυριακῇ, µεταξὺ 23ης καὶ 30ης Ἰουνίου µηνός, ἐν Μηθύµνῃ µνήµην ἐπιτελοῦµεν τῆς ἀνακοµιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς ὁσίας µητρὸς ἡµῶν Θεοκτίστης (1960). |
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|