|
22 Ἰουνίου
|
|
| Ὁ Ἅγιος Εὐσέβιος ὁ ἱεροµάρτυρας ἐπίσκοπος Σαµοσάτων.
Ἔζησε στὰ ταραγµένα χρόνια ποὺ ἡ Ἐκκλησία ὑπέφερε ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Ἀρείου. Τότε βασιλιὰς ἦταν ὁ Κωνστάντιος (338 µ.Χ), γιὸς τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ ὑποστηρικτὴς τῆς σατανικῆς αὐτῆς αἵρεσης, καταχραστής µάλιστα καὶ τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας. Καταδίωξε σκληρὰ ἐκείνους ποὺ ἔφεραν ἀντίσταση στὶς αἱρετικές του προθέσεις. Τότε διώχθηκε καὶ ὑπέφερε πολλὲς κακοπάθειες καὶ ὁ Εὐσέβιος, ποὺ ἦταν ἐπίσκοπος Σαµοσάτων. Ὅµως, ὑπέµεινε ὅλες τὶς δοκιµασίες µὲ θαυµαστὴ καρτερία καὶ τὴν ἐλπίδα ὅτι τελικὰ θὰ νικήσει ἡ Ὀρθοδοξία. Ὅταν πέθανε ὁ Κωνστάντιος, τὸν διαδέχθηκε ὁ Ἰουλιανός, ποὺ θέλησε νὰ ἐπαναφέρει τὴν εἰδωλολατρία. Τότε νέες διώξεις ἄρχισαν γιὰ τὸν Εὐσέβιο, ποὺ ἦταν χειρότερες ἀπὸ τὶς προηγούµενες. Τὰ ἴδια συνέβησαν καὶ µὲ τὸν αὐτοκράτορα Οὐάλη, ποὺ ἦταν καὶ αὐτὸς ὑποστηρικτὴς τῶν ἀρειανῶν. Μετὰ τὸ θάνατο τοῦ Οὐάλη, ὁ Εὐσέβιος ἐπανῆλθε στὴν ἐπισκοπή του ἀπὸ τὴν ἐξορία του στὴ Θρᾴκη καὶ ἄρχισε τὴν κάθαρση στὴν ἐπαρχία του ἀπὸ τοὺς ἀρειανούς. Κάποια µέρα, περνοῦσε ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι µίας αἱρετικῆς γυναίκας. Αὐτὴ µὲ µῖσος τὸν κτύπησε δυνατὰ στὸ κεφάλι µὲ µία µεγάλη πέτρα καὶ τὸν σκότωσε (τὸ ἔτος 379). Ἔτσι, ὁ Εὐσέβιος ἀποδείχθηκε µεγάλος ἀθλητὴς τῆς πίστεως, τοῦ ὁποίου «τὸ νίκος ἀφθαρσία ἐν ζωῇ πολυχρόνῃ». Δηλαδὴ τὸ ἔπαθλο τῆς νίκης του θὰ εἶναι ἡ ἀφθαρσία, ἡ χωρὶς τέλος ζωή. Οἱ Ἅγιοι Ζήνων καὶ Ζηνᾶς ὁ ὑπηρέτης του. Ἔζησαν στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου µ.Χ. αἰῶνα. Καὶ ὁ µὲν Ζήνων ἦταν πλούσιος χριστιανὸς (καταγόταν ἀπὸ τὴν Φιλαδέλφεια τῆς Ἀραβίας), ὄχι µόνο σὲ χρῆµα, ἀλλὰ καὶ σὲ εὐσέβεια. Ὁ δὲ Ζηνᾶς ἦταν ὑπηρέτης τοῦ Ζήνωνα καὶ τοὺς συνέδεε περισσότερο ἀδελφικὴ ἀγάπη, ὅπως ὅλα τὰ µέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ζήνων, φλεγόµενος ἀπὸ τὸν πόθο νὰ ἀφιερωθεῖ ὁλοκληρωτικὰ στὴ διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου, διαµοίρασε ὅλα του τὰ ὑπάρχοντα στοὺς φτωχούς καὶ χάρισε τὴν ἐλευθερία σ΄ ὅλους τοὺς δούλους του. Ἀπ΄ αὐτοὺς ὅµως ὁ Ζηνᾶς ἀρνήθηκε ν΄ ἀφήσει τὸν πρώην κύριό του καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ µείνει κοντά του. Ὁ Ζήνων δέχτηκε νὰ τὸν κρατήσει, ὡς φίλο καὶ ἀδελφὸ ἐν Χριστῷ. Ὅταν κάποτε στὴ Φιλαδέλφεια τῆς Ἀραβίας ὁ ἔπαρχος Μάξιµος κήρυξε διωγµὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὁ Ζήνων παρουσιάστηκε µπροστά του καὶ ἀγωνίστηκε νὰ τοῦ καταδείξει τὴν µαταιότητα τῶν ἀγώνων του κατὰ τῆς χριστιανικῆς ἀλήθειας. Ὁ ἔπαρχος, ἀντὶ ἄλλης ἀπάντησης, τὸν ἔδειρε καὶ τὸν φυλάκισε. Ὅταν τὸ ἔµαθε Ζηνᾶς ἔτρεξε στὸν ἔπαρχο καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ ἐλευθερώσει τὸν κύριό του. Ὁ ἔπαρχος τότε φυλάκισε καὶ τὸν Ζηνᾶ καὶ µετὰ ἀπὸ λίγες µέρες τοὺς ἀποκεφάλισε. Ὁ Ἅγιος Ποµπιανός. Μαρτύρησε ἀφοῦ τὸν ἔριξαν µέσα στὴ θάλασσα καὶ πνίγηκε. Ὁ Ἅγιος Γαλατίων (ἢ Γαλακτίων). Μαρτύρησε ἀφοῦ τὸν ἔριξαν µέσα στὴ θάλασσα καὶ πνίγηκε. Ἡ Ἁγία Ἰουλιανή καὶ Σατορνῖνος ὁ γιός της Μαρτύρησαν διὰ πυρός. Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἐπίσκοπος Πατελαρίας. Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστὲς καὶ τὰ Μηναῖα. Ἡ µνήµη του φέρεται αὐτὴ τὴν µέρα στὸ Μορσελλιανὸ ἑορτολόγιο |
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|