|
26 Ἰουλίου
|
|
| Οἱ Ἅγιοι Ἑρµόλαος, Ἔρµιππος καὶ Ἐρµοκράτης
Ἀνῆκαν καὶ οἱ τρεῖς στὸν Ἱερὸ κλῆρο τῆς ἐκκλησίας, στὴ Νικοµήδεια. Ὅταν ὁ ἅγιος Παντελεήµων ἀνακρινόταν, καὶ ῥωτήθηκε ἀπὸ ποιὸν διδάχτηκε τὴν χριστιανικὴ πίστη, ἀπάντησε, ὅτι ἀπὸ τὸν ἱερέα Ἑρµόλαο. Αὐτὸ ἦταν ἀρκετό, γιὰ νὰ σταλοῦν ἀµέσως στρατιῶτες καὶ νὰ συλλάβουν τὸν Ἑρµόλαο. Μὲ τὴν θέλησή τους, ἀκολούθησαν αὐτὸν µπροστὰ στὸν κριτὴ τῆς Νικοµήδειας, οἱ φίλοι καὶ συνεργάτες του ἱερεῖς Ἔρµιππος καὶ Ἐρµοκράτης. Ὁ δικαστής, ἀφοῦ ἐξέτασε πρῶτα τὸν Ἑρµόλαο, ῥώτησε ἔπειτα τοὺς ἄλλους δυὸ τί ζητοῦσαν καὶ ἦλθαν σ᾿ αὐτόν. Ἐκεῖνοι ἀποκρίθηκαν, ὅτι ἦταν στρατιῶτες τοῦ Ἑρµολάου κάτω ἀπὸ τὴν σηµαία τοῦ Χριστοῦ, καὶ ὅτι τὸν παρακαλοῦσαν νὰ ἔχουν ὅλοι κοινὸ θάνατο, ὅπως εἶχαν καὶ κοινὴ ἀδελφικὴ ζωή. Ἡ ἀπάντηση αὐτή, ἀντὶ νὰ κινήσει τὸ θαυµασµὸ τοῦ δικαστῆ, ἄναψε περισσότερο τὸ θυµό του. Καταδίκασε λοιπὸν καὶ τοὺς τρεῖς σὲ θάνατο. Ἔτσι µὲ τὴν θυσία τῶν κεφαλῶν τους, κέρδισαν τὰ ἀθάνατα βραβεῖα τῶν ἀθλητῶν τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ ἡ Ὁσιοµάρτυς Ἡ Ἁγία Παρασκευὴ γεννήθηκε στὴ Ῥώµη, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἀντωνῖνος (138- 160 µ.Χ.). Ἦταν κόρη τοῦ Ἀγάθωνα καὶ τῆς Πολιτείας. Χριστιανοὶ καὶ οἱ δυό, ἀνέθρεψαν τὴν κόρη τους ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου, διότι δὲν εἶχαν παιδὶ καὶ εὐχήθηκαν, ἂν ἀποκτήσουν, νὰ τὸ ἀφιερώσουν στὸ Θεό. Πράγµατι, ὁ Θεὸς τοὺς χάρισε παιδὶ καὶ γεννήθηκε ἡµέρα Παρασκευή. Καὶ ἐπειδὴ ἦταν κόρη, ἔδωσαν τὸ ὄνοµα τῆς ἡµέρας αὐτῆς. Μετὰ τὸ θάνατο τῶν γονέων της, ἡ Παρασκευὴ µοίρασε τὰ ὑπάρχοντά της στοὺς φτωχούς, καὶ αὐτή, ἐµπνεόµενη ἀπὸ θερµὴ ἀγάπη πρὸς τὸ Χριστό, γύριζε τὴν Ῥώµη καὶ τὰ χωριά, κηρύττοντας τὸ Εὐαγγέλιο. Ἡ δράση της, ὅµως, προκάλεσε τὸν εἰδωλολάτρη βασιλιὰ Ἀντωνῖνο, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ τὴν συνέλαβε, τῆς ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ ἔχει πολλὰ ἐπίγεια ἀγαθὰ καὶ ἀπολαύσεις, ἂν θυσιάσει στοὺς θεούς. Τότε ἡ Ἅγια, ὀρθὰ-κοφτὰ ἀπάντησε µὲ τὰ λόγια τοῦ προφήτη Ἱερεµία: «Θεοὶ οἳ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν οὐκ ἐποίησαν, ἀπολέσθωσαν ἐκ τῆς γῆς». Δηλαδή, θεοὶ ποὺ δὲν δηµιούργησαν τὸν οὐρανὸ καὶ τὴν γῆ, ἂς χαθοῦν ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς! Τότε ὁ Ἀντωνῖνος διέταξε καὶ τὴν ἔβαλαν σὲ ἕνα λέβητα µὲ καυτὸ λάδι καὶ πίσσα. Ἐπειδὴ ὅµως εἶδε τὴν Ἁγία ἄθικτη, ῥάντισε τὸ πρόσωπό του µὲ τὸ ὑγρὸ αὐτό, γιὰ νὰ δοκιµάσει ἂν πράγµατι εἶναι καυτό, καὶ ἀµέσως τυφλώθηκε. Ἀλλὰ ἡ Ἁγία µὲ προσευχὴ ἔδωσε στὸν Ἀντωνῖνο τὸ φῶς του, µὲ ἀποτέλεσµα νὰ πιστέψει στὸ Χριστό. Ἀργότερα, ἡ Ἁγία Παρασκευὴ ἀξιώθηκε µαρτυρικοῦ θανάτου µὲ ἀποκεφαλισµό. Ἡ Ἁγία Ὡραιοζήλη Ἡ Ἁγία αὐτὴ εἶχε πατρίδα τὸ Βυζάντιο καὶ ἔζησε τὸν 1ο αἰῶνα µ.Χ. Στὴν ἀρχὴ ἦταν εἰδωλολάτρισσα, κατόπιν ὅµως ἔγινε χριστιανὴ ἀπὸ τὸ κήρυγµα τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα. Ἐπειδὴ ἡ Ὡραιοζήλη ἦταν µορφωµένη γυναῖκα, µπόρεσε καὶ ἔµαθε σωστὰ ὅλες τὶς ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου, ἔτσι ὥστε νὰ τὶς διδάσκει καὶ σ᾿ ἄλλες γυναῖκες. Κατόρθωσε νὰ ἑλκύσει πολλὲς ἀπ᾿ αὐτὲς στὸν Χριστό. Ἀλλ᾿ ὅταν ἐπὶ αὐτοκράτορος Δοµιτιανοῦ κινήθηκε διωγµὸς κατὰ τῶν Χριστιανῶν, συνελήφθη καὶ αὐτή. Ἐπειδὴ ὅµως ἔµεινε πιστὴ στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀποκεφαλίστηκε καὶ κατατάχθηκε στὸ σεµνὸ χορὸ τῶν Μαρτύρων. Τὸ δὲ νεκρό της σῶµα τὸ ἔριξαν στὴ φωτιά. Ὁ Ὅσιος Ἰγνάτιος ὁ Στειρωνίτης Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ὁ Ἅγιος Ἀππίων Μαρτύρησε διὰ ξίφους. Ἡ Ἁγία Ἱερουσαλήµ Ἡ Ἁγία αὐτὴ ἦταν φίλη τῆς Ἁγίας Ὥραιοζηλης καὶ σύνοικος. Εἶχε ἐπίσης θερµὴ εὐσέβεια καὶ ἄλλες ἀρετές, καὶ τὴν βοηθοῦσε στὴ διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου στὴν πόλη τοῦ Βυζαντίου. Ὁπότε συνελήφθη καὶ αὐτὴ µαζὶ µὲ τὴν συναθλήτριά της. Ὁ κριτὴς προσπάθησε νὰ τὴν ἑλκύσει προτείνοντάς της νὰ τὴν παντρέψει µὲ ὡραιότατο εἰδωλολάτρη ἀξιωµατικό. Ἀλλ᾿ ἡ πιστὴ παρθένος τὸ ἀπέρριψε καὶ ἔτσι ἀποκεφαλίστηκε, παίρνοντας τὸ ἀµάραντο στεφάνι τοῦ µαρτυρίου. Τὰ Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ πέραν ἐν Σκάλλαις Τὰ Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ πέραν ἐν Χάλδαις Ἡ Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πέραν ἐν τῷ Πηγαδίῳ πλησίον τοῦ νέου Ἐµβόλου Ὁ Ὅσιος Γερόντιος ὁ Ἁγιορείτης Ὁ Ὅσιος αὐτὸς ἦταν ἡγούµενος τῆς παλιᾶς Μονῆς τῶν Βουλευτηρίων τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἀλλ᾿ ἐπειδὴ ἡ Μονὴ αὐτὴ ἦταν παραλιακὴ καὶ δεχόταν πολλὲς ἐπιδροµὲς βαρβάρων, ἐγκαταλείφθηκε ἀπὸ τοὺς µοναχούς, ποὺ πῆγαν σ᾿ ἄλλα δυσπρόσιτα µέρη τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἔτσι καὶ ὁ Ὅσιος Γερόντιος, µαζὶ µὲ ἕναν ὑποτακτικό του, ἐγκαταστάθηκε στὸ πάνω µέρος τῆς Σκήτης τῆς ἁγίας Ἄννας, ὅπου ἔκτισε ἡσυχαστήριο µὲ ἐκκλησία στὸ ὄνοµα τοῦ Ἁγίου Παντελεήµονα. Ἔτσι ὁ Ὅσιος Γερόντιος εἶναι ὁ πρῶτος, ποὺ δηµιούργησε τὴν Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννας. Ἐκεῖ κοντὰ µάλιστα, ὁ Ὅσιος διὰ ἀποκαλύψεως τῆς Παναγίας, βρῆκε νερὸ (ἐνῷ ὁ τόπος ἐκεῖ ἦταν ἐντελῶς ἄνυδρος), ποὺ καὶ σήµερα ἀναβλύζει καὶ οἱ µοναχοὶ τὸ χρησιµοποιοῦν σὰν ἁγίασµα. Ὁ Ὅσιος Γερόντιος ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ σὲ βαθιὰ γεράµατα. Ὁ Ὅσιος Συµεὼν ὁ ἀρχιµανδρίτης καὶ στυλίτης «ὁ ἐπέκεινα τοῦ Ἀνάπλου» Ἄγνωστος στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικοδήµου. Ἡ µνήµη του ἀναφέρεται στὸν Πατµιακὸ Κώδικα 266 καὶ στὸν Βιέννης Theol. gr. 300, ἀλλὰ καὶ στὸν Συναξαριστὴ Delehaye χωρὶς βιογραφικὸ ὑπόµνηµα. Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος ὁ ἐν Ἀλάσκᾳ Λεπτοµέρειες γιὰ τὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ ἁγίου τῆς ὀρθοδοξίας, µπορεῖ νὰ βρεῖ ὁ ἀναγνώστης στὸ βιβλίο «Ἅγιοι τῆς Ἀλάσκας», τοῦ Γ.Ε. Πιπεράκη, Ἐκδ. Ἑπτάλοφος», Ἀθῆναι. |
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|