|
2 Σεπτεμβρίου
|
|
| Ὁ Ἅγιος Μάµας
Γεννήθηκε στὴ Γάγγρα τῆς Παφλαγονίας τὸ 260 µ.Χ. ἀπὸ γονεῖς χριστιανούς, τὸν Θεόδοτο καὶ τὴν Ῥουφίνα, ὅταν αὐτοὶ ἦταν µέσα στὴν φυλακή, ὅπου πέθαναν προσευχόµενοι. Ὁ Μάµας, βρέφος ἀκόµα, ἔµεινε ὀρφανός. Ὅµως, µία πλούσια χριστιανὴ γυναῖκα, ἡ Ἀµµία, τὸν υἱοθέτησε καὶ τὸν ἀνέθρεψε µὲ στοργὴ µητρικὴ καὶ σύµφωνα µὲ τὸ πνεῦµα τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐπειδὴ δὲ ὀνόµαζε τὴν θετή του µητέρα συνεχῶς «µάµα», δηλ. µαµά, ὀνοµάστηκε Μάµας. Ὅταν ἔγινε 15 χρονῶν, πιάστηκε ἀπὸ εἰδωλολάτρες, διότι χωρὶς φόβο δηµόσια ὁµολογοῦσε τὸν Χριστό. Τότε τὸν χτύπησαν ἀλύπητα. Κρέµασαν στὸν λαιµό του µολυβένιο βαρίδιο καὶ τὸν ἔριξαν στὴν θάλασσα. Ὅµως µὲ τὴν δύναµη τοῦ Θεοῦ σώθηκε. Ἔπειτα τὸν ξανασυνέλαβαν καὶ τὸν ἔριξαν σὲ ἀναµµένο καµίνι καὶ µετὰ τροφὴ στὰ θηρία. Ἀλλὰ ἐπειδὴ καὶ ἀπ΄ αὐτὰ σώθηκε θαυµατουργικά, διαπέρασαν τὴν κοιλιά του µὲ τρίαινα. Καὶ ἔτσι µαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα ἀναχώρησε ἀπ΄ αὐτὴ τὴν ζωή. Μᾶς θυµίζει δὲ τὰ λόγια του Κυρίου, ποὺ εἶπε: «ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτόν, ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτος ἐστὶν ὁ µείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν». Ὅποιος, δηλαδή, ταπεινώσει τὸν ἑαυτό του σὰν τὸ παιδάκι αὐτό, αὐτὸς εἶναι ὁ µεγαλύτερος στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Νηστευτής, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἀπὸ παιδὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν σπάνια ἐγκράτειά του καὶ γιὰ τὸν ἀπὸ φυσικοῦ ἔρωτα πρὸς τὴν νηστεία, πρᾶγµα ποὺ τοῦ ἔδωσε καὶ τὴν προσωνυµία τοῦ Νηστευτῆ. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη καί, ὅταν ἔγινε ἔφηβος, ἔκανε τὸ ἐπάγγελµα τοῦ χαράκτη. Ἡ καρδιά του ὅµως, ἦταν δοσµένη στὰ θεῖα καὶ κάθε µέρα διάβαζε τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἄλλα θρησκευτικὰ βιβλία, πλουτίζοντας ἔτσι τὶς γνώσεις του. Τὰ πλεονεκτήµατά του αὐτὰ ἐκτίµησε ὁ Πατριάρχης Ἰωάννης ὁ Γ΄ καὶ τὸν χειροτόνησε διάκονο. Ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ ἀνέπτυξε ἰδιαίτερα τὴν ἐλεηµοσύνη, βοηθώντας πλῆθος φτωχῶν καὶ ἄλλων ἀπόρων. Ἀργότερα ἔγινε πρσβύτερος καὶ µετὰ τὸν θάνατο τοῦ Πατριάρχη Εὐτυχίου, µὲ κοινὴ ὑπόδειξη ἀρχόντων καὶ λαοῦ, ἐκλέχτηκε διάδοχός του ὁ Ἰωάννης ὁ Νηστευτής, σὰν Ἰωάννης Δ΄ (12-4-582 ἐπὶ βασιλέως Μαυρικίου). Γιὰ τὸ πόσο ἔλαµψε καὶ σὰν Πατριάρχης ὁ Ἰωάννης, ἔχουµε πολὺ εὔγλωττες µαρτυρίες: ὁ ἐπίσκοπος Σενιλλίας, Ἰσίδωρος, τὸν παριστάνει σὰν ἅγιο καὶ ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύµων, Σωφρόνιος, τὸν ἀποκάλεσε «σκήνωµα πάσης ἀρετῆς». Στὸν Ἰωάννη ἐπίσης ἡ Σύνοδος τῶν Πατριαρχῶν, ποὺ συνῆλθε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 587, ἀπένειµε τὸν τίτλο «οἰκουµενικός». Σχετικά µε τὶς ἐκκλησιαστικὲς ποινὲς ὁ Ἰωάννης θέσπισε σοφὸ κανονικό, ποὺ βρίσκεται στὸ Πηδάλιο. Πέθανε στὶς 2 Σεπτεµβρίου τοῦ 595 καὶ τὸ λείψανό του τάφηκε στὸν ναὸ τῶν Ἅγιων Ἀποστόλων. Ὁ Ἅγιος Διοµήδης Μαρτύρησε, ἀφοῦ θανατώθηκε σπαθιζόµενος. Ὁ Ἅγιος Ἰουλιανός Θανατώθηκε ἀφοῦ τὸν χτύπησαν µὲ ξύλο στὸ κεφάλι καὶ ἔτσι ἔνδοξα µαρτύρησε. Ὁ Ἅγιος Φίλιππος (ἢ Θεόδοτος ἢ Θεόδωρος) Μαρτύρησε διὰ ξίφους. Ὁ Ἅγιος Εὐτυχιανὸς Μαρτύρησε, ἀφοῦ τὸν ἔψησαν ζωντανὸ πάνω σὲ σχάρα. Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος Μαρτύρησε διὰ ἀπαγχονισµοῦ. Ὁ Ἅγιος Λεωνίδης Μαρτύρησε διὰ πυρός. Ὁ Ἅγιος Εὐτύχιος Μαρτύρησε διὰ σταυρικοῦ θανάτου. Ὁ Ἅγιος Φιλάδελφος Οἱ Συναξαριστὲς γιὰ τὸν τρόπο τοῦ µαρτυρίου του ἀναφέρουν: «λίθῳ τὸν τράχηλον βαρυνθεὶς τελειοῦται». Ὁ Ἅγιος Μελάνιππος Μαρτύρησε διὰ πυρός. Ἡ Ἁγία Παρθαγάπη Μαρτύρησε διὰ πνιγµοῦ µέσα στὴν θάλασσα. Οἱ Δίκαιοι ἱερεῖς Ἐλεάζαρ καὶ Φινεὲς Ἦταν ἱερεῖς τῶν Ἑβραίων. Ὁ µὲν Ἐλεάζαρ ἦταν τρίτος γιὸς τοῦ Ἀαρών, ὁ δὲ Φινεὲς ἦταν γιὸς µὲν τοῦ Ἐλεάζαρ, ἐγγονὸς δὲ τοῦ Ἀαρών. Καὶ ὁ µὲν Ἐλεάζαρ ἦταν ἐπιτηρητὴς τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου (Ἀριθµ. δ΄, 16). Ὁ δὲ Φινεές, γιὰ τὸ ζῆλο ποὺ ἔδειξε θανατώνοντας τὸν Ζαµβρὶ καὶ τὴν Χασβὶ τὴν Μαδιανίτιδα, διότι ἀναίσχυντα ἐκπορνεύονταν προσβάλλοντας τὸν Μωϋσῆ καὶ τὴν συναγωγὴ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἔλαβε τὴν διαθήκη αἰωνίου Ἱεροσύνης (Ἀριθµ. κε΄, 11-13). Οἱ Ἅγιοι Ἀειθαλᾶς καὶ Ἀµµών (ἢ Ἀµµοῦν) Ἦταν ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη τῆς Θράκης καὶ ἐργάζονταν µὲ θερµότατο ζῆλο γιὰ τὴν ἐξάπλωση τῆς πίστης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Παροιµιώδης δὲ ἦταν καὶ ἡ φιλανθρωπία τους, µὲ τὴν ὁποία εὐεργετοῦσαν καὶ χριστιανοὺς καὶ εἰδωλολάτρες. Τὸ τελευταῖο ὅµως αὐτό, συντελοῦσε πολὺ στὴν µεταβολὴ τῶν εἰδωλολατρῶν πρὸς τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ ἔπαρχος Βάβδος, ὅταν πληροφορήθηκε τὴν δράση αὐτὴ τοῦ Ἀειθαλᾶ καὶ τοῦ Ἀµµών, διέταξε τὴν σύλληψή τους καί, ἐπειδὴ ἀρνήθηκαν νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, τοὺς θανάτωσαν µὲ χτυπήµατα σκληρότατα, µὲ µαστίγια ἀπὸ νεῦρα βοδιῶν. |
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|