«Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ, ἑβδόμῃ ἀπό τοῦ Πάσχα,
τήν ἐν Νικαίᾳ πρώτην Οἰκουμενικήν Σύνοδον ἑορτάζομεν,
τῶν τριακοσίων δέκα καί ὀκτώ Θεοφόρων Πατέρων»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Στό σημερινό ἱερό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀκούσαμε ἕνα σημαντικό τμῆμα τῆς λεγομένης Ἀρχιερατικῆς Προσευχής τοῦ Κυρίου. Εἶναι ἡ δραματική δέηση τοῦ Κυρίου πρός τόν Πατέρα, ἐνώπιον τῶν Μαθητῶν Του τό βράδυ τῆς Μεγάλης Πέμπτης, ἐνόψει τοῦ Πάθους. Στό Ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ, ἀμέσως μετά τό Μυστικό Δεῖπνο, ὁ Κύριος ὕψωσε τά μάτια Του στόν Οὐρανό καί εἶπε μεταξύ τῶν ἄλλων: «Πάτερ ἅγιε, φύλαξέ τους…, ὥστε νά εἶναι ἑνωμένοι, ὅπως εἴμαστε ἐμεῖς».
«Ἕνας ὁ Κύριος, μία ἡ πίστη, ἕνα τό Βάπτισμα», κηρύσσει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Ἐφεσ. 4, 5). Ἡ ἑνότητα τῶν Θείων Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐπεκτείνεται μέ τρόπο Ἁγιοπνευματικό στούς Ἀποστόλους, τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς (Πράξεων 2ο κεφ.). Οἱ Ἀπόστολοι μεταφέρουν τό Εὐαγγέλιο σέ ὅλο τόν κόσμο καί ὅταν ἀναφύεται πρόβλημα, δέν ἐπιχειροῦν νά τό λύσουν μέ δικό τους τρόπο, ἀλλά μέ τή διαδικασία τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου στήν Ἁγία Πόλη (Πρξ. 15, 6 ἑξῆς), ὅπου ἀφοῦ προσευχήθηκαν, ἐξέθεσαν τίς θέσεις τους καί συναποφάσισαν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.
Οἱ Ἀπόστολοι χειροτόνησαν κατά πόλεις Ἐπισκόπους, ἐκεῖνοι κατόπιν τούς Πρεσβυτέρους καί σχηματίστηκε ἡ ἐπί γῆς Ἐκκλησία, ὅπως τή γνωρίζουμε. Κοινό σημεῖο ἀναφορᾶς τόν Τριαδικό Θεό, μέ ἐπίκληση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων, μέ στόχο τήν προετοιμασία τῶν μελῶν Της, ὥστε ἀπό διαβάτες αὐτοῦ τοῦ κόσμου, νά ἀναδειχτοῦν καί πολῖτες τῶν Ἄνω, μέλη τῆς Οὐράνιας Ἐκκλησίας, κοντά στόν Κύριο καί Θεό μας, τόν Μέγα Ἀρχιερέα Ἰησοῦ Χριστό.
Τό σωτήριο ἔτος 325, οἱ 318 Θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου συνήχθησαν στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας, γιά νά ἀντιμετωπίσουν τήν αἵρεση τοῦ Ἀρείου. Μετά ἀπό Ἁγιοπνευματικό διάλογο, κατεδίκασαν τήν αἵρεση, διατύπωσαν τό πρῶτο μέρος τοῦ ἱεροῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως καί στήριξαν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐμπαθής «διχοστασία» δέν εὐνοεῖ τήν προσευχή, παγώνει τήν ἀγάπη καί φυγαδεύει τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἀπό τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων. Οἱ ἱεροί Πατέρες γνώριζαν αὐτές τίς ἀλήθειες, γι’ αὐτό καί πολέμησαν τόν αἱρεσιάρχη Ἄρειο. Αὐτός πού δέν εἶναι ἑνωμένος μέ τήν Ἐκκλησία, πέφτει στή σκοτεινή πλάνη καί γίνεται ἐπικίνδυνος. Αὐτή τήν παρακαταθήκη μᾶς ἄφησαν οἱ θεῖοι Πατέρες: Νά μένουμε ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Διδάσκει ὁ μακαριστός καί θεοδίδακτος π. Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης: «Σκοπός μας εἶναι τό ἵνα ὦσιν ἕν. Ἀληθινοί χριστιανοί εἴμαστε ὅταν αἰσθανόμαστε βαθιά ὅτι εἴμαστε μέλη τοῦ μυστικοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, μέ μία συνεχῆ σχέση ἀγάπης. Ὅταν ζοῦμε ἑνωμένοι ἐν Χριστῷ, δηλαδή ὅταν ζοῦμε τήν ἑνότητα μέσα στήν Ἐκκλησία Του».
Ἡ Μητρόπολή μας τιμᾷ ὅλως ἰδιαιτέρως τούς Θεοφόρους Πατέρες, γιατί νιώθουμε ὡς Νέα Νίκαια ἐδῶ στήν Ἀττική, ὁ Μητροπολίτης δέ ὡς Ἱεράρχης , σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι διάδοχος τῶν Θεοφόρων Πατέρων. Τό μήνυμά τους εἶναι πάντοτε ἐπίκαιρο καί σωστικό: Νά μένουμε ὅλοι ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό καί τήν ἁγία Του Ἐκκλησία.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ καί ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Νίκαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς